aleladebirsesbirnefes yazar profili

başta işveren olması sebebiyle çalışanlarına sarkıntılık etmeyi kendinde hak görmesi. ve tabi tüm mobbing ve türevi hareketleri kendine ilke edinmesi.

özkeşif.

yargı kelimesinin tam anlamı kişinin bir şey hakkındaki olumlu yahut olumsuz düşünceleri. başına ön gelmesi onu olumsuz yapan şey değil ama öyle algılanıyor. olumsuz olan şey yanlış ön yargıyla verilen hükmü yürürlüğe koymak.

z kuşağı ve sonrası için üretkenliği durduracak insanlığı ikiye ayırıp % 90lık kısmı işe yaramaz kılacak dünya genelindeki kitlesel eğitim/öğretim politikası. sanmıyorum ki bilinçsizce yapılan bir yanlış olsun...

güzel ve utanç verici bir hikaye. arkanıza yaslanın ve otobüste geçen bu hikayeyi dinleyin. bir akşam üstü iki kuzen ve anneleri otobüse binerler. kuzenler yan yana otururlar arkalarında iki beyefendi(!) vardır ve onun arkasına da anneler yan yana oturur. iki küçük kuzenin biri ortaokul biri lise çağlarında) aklına bir söz takılmıştır. insanın başına ne gelirse .. diye başlayan sözün devamının ne olduğunu bir türlü hatırlayamazlar. akıllarına gelen tüm argo kelimeleri yerine koysalarda bir türlü kafiyeyi yakalayamazlar. bu çocukların ellerinde telefonları olsa da kuşaklarının sorunu olan araştırma ve öğrenme özrü onları ellerindeki internet kaynağını kullanma olanağından yoksun kılar.
ama yine de derler ya insanın başına ne gelirse meraktan .. ileri zeki olan büyük kuzen en son dayanamaz ve arkasına döner ve sorar -ki onun aynı zamanda allah vergisi gür bir sesi de vardır- ' anne insanın başına ne gelirse ya meraktan ya neyden gelirdi?'

merak iyidir lakin doğru zamanda doğru yerde ve doğru kaynaktan yararlanıp öğrenmesini bilene. ne derler bilirsiniz ağzınızdan çıkan laf sizi vezir de yapabilir rezil de edebilir. bu iki kuzeni rezil etti.
saygılarımla büyük olan kuzen

'beni kara çarşafa da soksalar buradayım. başka bir ülkenin ,dilini bilmediğim, izini bilmediğim, yolunu bilmediğim ötekisi olmaktansa kendi ülkemin ötekisi olurum.
ayşe kulin
korumak için savaş, savaşırken öl ama asla kaçma ..

herkesin mükemmel olmaya çalıştığı bir dünyada yaşarken bazen doğru olmak ve dürüst olmak insanı çok yorduğunda suçu atabileceğiniz bir sığınak. oysa ki hata yapmak insan olmak demek bunu ne zaman unuttuk. sanırım kötü olmakla hata yapmayı karıştırmaya başladığımızdan beri.

boğazınızda kalan bilmem kaçıncı düğüm.

tabi ki bazı kelimeler yabancı dillerden dilimize geçtiler. özellikle arapça farsça ingilizce ve fransızcadan. demiyoruz ki trene bundan böyle alttan kaydırgaçlı üstten götürgeçli vs vs gibi şeyler kullanalım. ki dilimizde en çok kullanılan kelime 'şey' arapçadır . ama türkçesi varken neden kullanmayalım ki.
cringe yerine başkası adına utanmak
challange yerine meydan okuma
check etmek yerine kontrol etmek
laptop erine diz üstü ...
bunlar neden kullanılmasın ki. dil yaşayan bir organizmadır sosyal çevreden dönem koşullarından etkilenir ve şekillenir. ama asimile olmak farklı bir sorundur.

bakmakla görmek, duymakla dinlemek, dokunmakla hissetmek arasındaki nitelik nicelik ayrımıdır.

doğuştan sahip olunan ayrıcalıklarla savaşmaya çalışan hükmen mağlup insanlardaki gerçeklik olgusu.

insanlar kıyafetleriyle karşılanır fikirleri ile uğurlanırlar lakin günümüz modası da aşikar. ortam uygun ise insanların kafasının içi nizami olsun gerisi önemsiz.

kadınları katagorize etmeye çalışan ancak çöp kategorisine dahi girmeyen insanların ağzına yapışmış sıfat tamlaması.

güçlü bir duruş, özgüvenli bir tavır.

hayatta verdiğiniz kararlar için içinizde bir terazi vardır. terazinin dengesi bozulana kadarki tahammüle tolerans denir. tolerans sınırının aşılmasıyla ise iki uç içinde geri dönüşsüz bir patlama peyda olur.

bir yazarsanız, yahut sadece yazmaktan hoşlanan biri kalem kullanmanızı tavsiye ederim çünkü kalem sesi size ilham verir. ve kimi zaman zihninizdekileri aktarmak kolay olmaz. işte o zaman boyama yapın kalemin istikrarlı hışırtısı size ihtiyacınız olan kelimeleri fısıldayacaktır.

yabancı dili öğrenmelisiniz ama kendi dilinizi kusursuz konuşmakla mükellefsiniz.(should/ have to )

o kadar iğrenç bir dönemde yaşıyoruz ki, isyan edesim geliyor. midem bulanıyor çaresizliğimden, acizliğimden, güçsüzlüğümden, avazım çıkarcasına bağırsam da sessizliğimden.