bioware tarafından geliştirilmiş rpg türündeki video oyunu. alışılagelmiş rpg'lerden farklı olarak bu oyun, parti sistemine dayanıyor ve aksiyondan çok strateji ön planda kalıyor. hayatımda oynadığım en güzel oyunlardan biridir, öyle çok seviyorum ki save dosyam 3 kere üst üste aynı yerde yanmasına rağmen oynamayı bırakamıyorum. neden bu kadar çok sevdiğimi ve neden bu kadar mükemmel bir oyun olduğunu anlatacak olursam:
-en önemli özelliği (bana göre) inanılmaz bir diyalog zenginliğine sahip olması. takımınızdaki karakterlerle kurabildiğiniz diyalog sayısı gerçekten insana mükemmel bir doyum veriyor. aynı zamanda bu diyaloglar sırasında yaptığınız seçimler (çoğu oyunun aksine) gerçek anlamda bir şeyleri etkiliyor. main karakteriniz ve diğer karakterle olan ilişkiler, aksiyonlarınız ve onlarla kurduğunuz iletişime göre şekilleniyor. hatta bazı karakterlerin sizden nefret etmesini (ve saldırmasını) sağlayabileceğiniz aksiyonlar da mevcut.
-oyunda gerçek anlamda kötü biri olabiliyorsunuz. çoğu oyunda olmayan bir özellik bu. karşınıza sıkça kötücül ve şeytani seçenekler çıkıyor. hatta bazı seçeneklerin gerçekten ağır sonuçları olabiliyor.
-savaş mekaniğinin strateji üzerine dayalı olması. divinity original sin serisinde olduğu gibi sıra tabanlı değil; witcher, gta, legend of zelda'da olduğu gibi gerçek zamanlı aksiyon şeklinde de değil, bu ikisinin arasında ilginç bir sentez benimsenmiş. pillars of eternity'e çok benzeyen bir savaş sistemi var. karakterleriniz gerçek zamanda savaşmasına rağmen, savaş esnasında oyunu durdurup hangi aksiyonları yapacaklarını belirleyebiliyorsunuz. ayrıca siz komut vermediğiniz takdirde karakterlerin nasıl bir savaş mantığı izleyeceğini de ayarlamanızı sağlayan bir menü var. bu menü üzerinden karakterlerin hangi şartlar altında hangi aksiyonları yapacaklarını sağlam bir şekilde ayarlarsanız, herhangi bir savaşı mouse oynatmadan bile kazanabilirsiniz.
son olarak bu oyundan biraz bağımsız olan bir şeyden bahsetmek istiyorum. son dönemlerde insanların canlılığa verdiği önem çok arttı; oyun şirketleri de reklamın, iyi bir ürün çıkartmaktan daha fazla gelir sağladığının farkına vardı (bkz:
cyberpunk 2077). dragon age origins gibi 2010 ve öncesinde çıkan oyunların hem grafikleri hem de ilginç bir şekilde oynanışları da insanı çok tatmin ediyor. buna rağmen insanların eski oyunların yüzüne bile bakmaması ve şirketlerin aynı kalitede oyunlar çıkarma politikasından uzaklaşması beni çok üzen bir durum.
eski oyunların sağladığı tatminlik duygusunu, yeni oyunların yaşatamamasının sebebini çok uzun süre düşündüm ve şöyle bir kanıya vardım: eski oyunlar, yeni oyunların aksine oyuncuya gerçek bir challange sunuyor. arayüz ve yönlendirmeler yeni oyunlara kıyasla daha az gelişmiş. size her adımda ne yapacağınızı söylemek yerine bunu bir diyalogla anlatıyor ve gideceğinizi yeri, yapacağınız eylemi kendiniz akıl ediyorsunuz. şimdiki oyunlarda ise hiçbir diyalog okumadan oyunu tamamlamak mümkün, çünkü oyuncunun düşünmesini pek gerektirmiyor ve sizi çok kolay biçimde tamamlamanız için sürekli olarak yönlendiriyor. bu da insanı zorlamadığı ve düşünmesini çok gerektirmeyen bir durum olduğu için insanı pek tatmin etmiyor. örnek istiyorsanız elder scrolls serisine göz atabilirsiniz.
tavsiyem, eğer rpg türünü seviyorsanız bu oyunu kesinlikle ama kesinlikle oynayın. ea games steam'e ultimate edition'ı getirmiş ama fiyatı inanılmaz tuzlu. daha önceden steam'de olan versiyonu sürekli çökme sorunları çıkarıyor (ultimate edition'da bu sorun hala var mı bilmiyorum). ancak çözülemeyecek bir problem değil gibi duruyor.
devamını gör...