barışçububuğutüttürenmasumkunduz yazar profili

tükenmez kalemlerle çalışıyor bu sanatçı ve yazar. sonuçlar tertemiz bitiyor, göze hoş görünüyor. ha birde ruh hali durgun suda ilerlerken bir anda dalgalar vurmuş gibi, hep bir hüzün! dışarıdan öyle görünüyor yani haha.

geliştirici ekibe selamlarımı gönderiyorum. bir oyun kendi yapımcıları tarafından ne kadar umursanamaz tüm dünyaya göstermiş oldular. tabii kitlesi çok geniş bir oyun. bunca zaman sonra hala oynanması ve sevilmesinin ardında bu oyunun ölmemesi için her şeyi yapan kitlesine borçludur.

nickimi alırken asıl hedefim barışçubuğutüttürenmasumkunduz olmasıydı. ne hikmetse, yanlış yazmışım, barışçububuğüttürenmasumkunduz olmuşum! ben nickimden gayet memnunum, ancak değiştirmek söz konusu olsaydı ''köşeyi dönmüş tilki'' olabilirdim.

önce bir gitar lazım...

ahanda ormanın bizim kısımlarında dolu bunlardan. kendilerini meşgul etmek için, dramadan mahrum kalmamak için, oturunca kendi gibi olanlarla 2 saat 3 saat konuşmak için yapıyorlar bizim oradaki yaban kedileri. artık haftalık lotto gibi, kim kimi tutturursa oraya gidiyor, sonra ayrılınca da bir triplere giriyorlar.

olur mu hiç böyle iş arkadaş? sevgi, sevgili, oyuncak mıdır sizin için? elle tutulur, gözle görülür bir hale sokuyorlar resmen bu işi. onların 'sevgisi' somutlaşmış artık, içlerinde yaşamıyorlar.

"bu küçük manevra bize 51 yıla mal olacak! "

mahlasına baktığımda aklımda yavru kediler canlanan yazar.

ormanın bizim olduğumuz kesiminde çok rastlamıyoruz kedilere!

ot yeyin ot. bırakın bu işleri, zaten tersine döneceği yok.
ne diyor sanatçtı?
"bindik bir alamete, gideyok kıyamete!"

hayvanlar alemini tetiklemez. ancak şu dolar işi...

hepimizin aklına kazınmış olduğu üzere tilki çok kurnaz bir hayvandır. benim gözümde biz kunduzlar kadar olmasa da asil hayvanlardır. öyle ki kendisi bazı kültürlerde önemli rol oynamaktadır. kitsune

ayrıca dişi tilkilerin çok beğendiğim bir yönleri var. eşlerinin başına kaza bela bir şey gelirse gidip onun üzerine başka tilkilere asılmıyorlarmış. hiç kendi gözümle görmedim yalan olmasın, ancak doğru ise 10 numara hareket tilki halkı. kunduzlar bu hareketi beğendi.

işte benim attığım tilki.

canadian marble fox diye bu türün ismi.

çok alemsiniz arkadaşlar. *

ben bu durumu sözlükte yaşamıyor olsam da başka bir şekilde yaşıyorum.

değer verdiğim insanlara mesaj atarken mesela. yanlış anlaşılma duygusu sarıyor etrafımı, sonra yüzüne nasıl bakarım ki? ama çok da takmamak lazımmış bu korkuları. gaza basıp gideceksin, vurursa taşa vurur, düşerse denize düşer ama ya tutarsa?

günlerden bir gün sahilin kıyısında mayom ile iskeleden atlayıp duruyordum. iskele taştan, alt tarafı da midyeden geçilmiyordu. her neyse, iskeleye çıkıp çıkıp atlamaktan sıkılmıştım, ben de en son az ötedeki denize yavaş yavaş inen merdivenleri kullanayım dedim. gittim, dalgalar sürükledikçe ben direndim, yüzdüm de yüzdüm, ancak yaklaşık 15 dakika sonra ondan da sıkılmıştım. denize indiğim merdivenden yukarıya çıkmak için kenara yüzdüm. ama dalgalar nasıl ittiriyor beni... tam merdivenlere yetişmeden önce kaya tahmin ettiğim sert bir zemine ayak basmak zorunda kaldım. hiçbir acı falan yok yalnız. ben çıktığımda azıcık bir ağrı hissettim ayağımda. baktım, siyah siyah bir şeyler ayağımın içine batmış. oradan bir de ailemin olduğu mekana kadar yürümem mi ben o ayakla? meğer deniz kestanesi batmış ayağıma!

beni bir koşu hastahaneye yetiştirdiler, odaya aldılar falan, ben ne olduğunu bilmiyorum tabi. doktor geldi, babamla bir şeyler konuştular, ben korkuyorum ama iğne falan yapacaklar diye. doktor odadan çıktı, aradan biraz zaman geçti, ben babamla konuşuyorum, acıyacak mı diye soruyorum gibi bir tartışma. çocuksun ya işte, kendini rahatlatmaya çalışıyorsun. sonra doktor geldi, elinde ekipman vardı. babam beni direk öne döndürdü. ben de yüzüstü yatıyorum o hastahane yatağında. birden ayağımda bir acı hissettim. ama dayanılamaz bir acı. ben bağırıyorum, hastahaneyi ayağa kaldırıyorum resmen. babam da beni susturmaya çalışıyor. çok net hatırlamamaka beraber, sanırım 1 saat boyunca devam etti bu acı. sonradan öğrendim doktor uyuşturucu iğne bile yapmadan ayağımı dilim dilim etmiş, sonra cımbızla almış deniz kestanesinin dikenlerini... hayatımda böyle acı görmemiştim ben o zamana kadar. o doktora sesleniyorum buradan, çok mu zordu bir uyuşturucu vermek be adam, kıvır kıvır kıvrandım o gün orada!

sonrasında sanırım bir ya da bir buçuk hafta dikiş ve yaslanma çubuğuyla gezmiştim.

trol deyince akla sadece ağzına geleni söyleyenler gelmesin lütfen efendim. onlar kendilerini trol zannededursunlar. ancak ve ancak goblin olur onlardan. ben şahsen sözlüğe nadiren giriyorum, o yüzden sözlük goblinleri bir yana dursun. ben daha çok tüm internet kapsamındaki troller için söyleyeyim.

ama bir konu hakkında kendi fikrini belirtirken ince espriler yapıp okuyanı gülümseten troller gayet keyifli oluyor. benim şahsi bir anım vardır bir tanesi ile!

twitter kullanan yabancı bir arkadaş günün birinde bana mesaj atmış, bende şaşırdım, allah allah dedim ya, twitter'dan hiç mesaj gelmez bana, neymiş bu bir bakayım. neyse, açtım bir baktım adam bana türkçe karşılığı 'seni düreyim' olan 'fuck you' yazmış.
ben de sordum neden diye haliyle. biz oturduk konuştuk nereden baksan 1 saat aralıksız. o diyorki sende nefret ediyorum ben soruyorum neden. iş artık öyle yerlere gelmişki biz adamla oturmuş siyaset konuşmaya başlamışız! yahu dedim iş nasıl buralara geldi? bu arada, adam bazen küfürlü kelimeler kullanıyor, ama ben nazik bir dil ile cevap veriyorum, hiç küfür etmiyorum.

iş döndü de döndü bir fırıldak edası ile, adam sonunda bıraktı küfür etmeyi. bana sordu neden hiç karşılık vermedim diye. meğer daha önce kimse ona böyle sakin yaklaşmamış, muhtemelen o yüzden ilgi çekmeye çalışıyordu garibim. bana teşekkür etti, ve arkadaş olduk.

bu da benim ilginç bir hikayem olsun. *

işin gerçeği şu ki, troller trol kalsın, ağzı yüzü yamuk goblinler ise goblin.

kunduzlar sabah erken saatlerde kalkıp çalışan emekçiler olurlardı herhalde. zaten de öyleler! ahanda bizim orada kime sorsan aynısı söyler.

tilkiler sivri zekalarını kullanarak diploma alır doktor mühendis olurlardı.

ayılar hemşire ve psikolog olabilirlerdi. o kocaman tüy yumaklarının içi güzel içi. kutup ayısı hariç, onlar deli hastası olurdu!

kediler ile köpekler siyasetçiler olurlardı. birbirlerini yine yiyip bitirirlerdi. akıllısı bu işlerden uzak dururdu.

kuşlar hava kuvveti, k9 gibi özel cins köpekler kara kuvveti, yunuslar ise deniz kuvveti olurdu. k9'a yamuk yapan yaptığı yerde çekip vurulurdu!

rakunlar tüm emekçilerin düşmanı olurdu. kimisi vaaz verir kimisi direk hırsızlık yapardı maazallah.

kaplumbağalar ise feylozof olurdu feylozof! tıpkı usta oogway gibi!

ha birde en sona en delisini bıraktım. bal porsukları. bunlar kutup ayılarından bile tehlikeliler yahu. aman bulaşmayın. bu türün ne olacağı hiç belli olmaz!

"sherlock!"

kunduz... kunduz geziniyor etrafta. kunduz bakıyor etrafına. etrafı yeşillik, ağaçlar göğe uzanıyor, çiçekler etrafı seyrediyor, böcekler uçuşuyor. kunduz iyi hissediyor. burası doğduğu, dünyaya geldiği, ilk adımını attığı yer. "vay be" diyor kendi kendine. "vay be! ne uzun zaman geçmiş!"

kunduz yoluna devam ediyor. ağaçlar git gide azalıyor, çiçeklerin rengi soluyor ve yeşillik seyrekleşiyor kunduz yürümeye devam ettikçe. kunduz kaldırıyor kafayı, bakıyor gökyüzüne. dünya sanki ortadan yarılmış gibi gökyüzünün mavi rengide soluyor ileride. "ben biliyorum" diyor kunduz. "ben ne olduğunu biliyorum."

"tüm hikayeler iyi sonlar bitmiyor tabi. insanoğluna hiçbir şey yetmiyor. canım ağaçlar gitmiş, çiçekler açmıyor. ne biçim bir hayattır bu?" diyor kunduz.

ben bir kunduzum, geziyorum ormanda. önüm belli, arkam belli, yürüyorum yolun sonuna.

bazıları evrim teorisinde olan 'maymundan' geldiğine inanmak istemiyorlar. tamam be abicim, sen maymundan değil aslandan gelmiş ol!

(bkz: kafa sözlük kulüpleri oyun kulübü) kulübe sözlük radyosunu getirdik, toplanıp dinliyor, bir yandan sohbet ediyoruz. zaten başlık adı altında 'oyun' kulübü olduğumuz için birazdan kalkıp oynamamız an meselesi! *

azıcık ses azıcık renk gelsin sözlüğe *

herkese bol şans dilerim!