bedihe gu yazar profili

(bkz: don kişot)

yürümek yürümek yürümek serin bir akşam üzeri yürümek sokakları arşınlamak yorulmak yorulunca bir kahve molası vermek biraz kitap okumak kahve eşliğinde belki tanımadığın biriyle bir iki sohbet sonra bir sigara yakmak sonra mı sonra yürümek

kim esir değildir
kendi içersinde?
akşamlar hey akşamlar!

doğmasaydım eğer
o küçük şehirde
kim böyle boş gezer,
yüzer gibi olur,
bir koca nehirde?

yorgunluk hey yorgunluk!
inatçı yorgunluk!
daldın bir yüz kadar
tozlu ayakkabılar
yorgunluk hey yorgunluk!

1944

incelik

uzun süreden sonra yabancı birinden gelen bir iltifat oldu benim için. kırmızı ışıkta yaya olarak beklerken saate bir göz attım. yanımdaki adam da 'saat kaç acaba?' deyince '8'e çeyrek var dedim.' o da 'ne güzel.' dedi ve gülümsedi. hoş bir anı oldu.

yaşamak, nefes almak
bir midye derinlerde
incisi kayıp
derinlere inemiyor
ruhu kayıp
yokmuş gibi
kırmızı rüyalar
afyon gibi
almasa olmaz
alsa bir türlü...

bir bakmışsın oluvermiş anlamadan. idrak ettiğin bir şeyler varsa o bağ değil başka bir şeydir.

yapabilirim bu seriyi tamamlayabilirim. (bkz: kayıp zamanın izinde) birinci kitap swann'ların tarafı an itibariyle başlamak istiyorum. korkma sadece bir kitap, anlamazsan bırakabilirsin.

hangi otobüsü beklediğini bilmemek daha feci değil mi? hangi yöne gideceğini bilmiyor ve rastgele bir durakta bekliyorsun kaderin cilvesi. içinden sayarsın totem yaparsın gelen üçüncü otobüse binmeliyim dersin nere olursa olsun. gidilecek bir yer yok beklenen bir şey yok sadece akıştasındır ve belki üçüncü otobüs o gün gelmeyecek.

yaşamak... akan kan, kalp çarpıntısı; geçen günler, hissedilenler. hangi an insan daha çok hisseder yaşadığını, yaşayan bir ölüden farksız olduğunu. bir cana dokunduğumu hissettiğim an, yaşıyormuşum gibi gelir bana.

uğultulu tepeler (bkz: emily bronte)

haşlanmış harikalar diyarı ve dünyanın sonu (bkz: haruki murakami)

bismillah deyip seriye başladım ve 5 ay gibi bir süreçte de bitirmeyi planlıyorum. kitapları bitirdikçe düzenlerim.

bir ihtiyaç. temel bir ihtiyaç. yalnız olduğun şu dünyada sesini kendi kendine duyurmak için bir yol. ne olduğunu sorduğunda cevap almak için eline kağıt kalem almalı insan. ve fütursuzca yazmalı. cevapları ya da yolları ancak böyle keşfedebilir. insan önce kendi için yazar.

kazanılan "zafer"lere çığlık çığlığa sevinmek. kaybedilene ölürcesine tutulan yas. bunları olağan karşılayabildiğimiz zaman kazanmanın da kaybetmenin de bir anlam ifade etmediğini anlarız belki de. o zaman bu sorunun cevabını beklemeyiz kimseden ya da hiçbir şeyden.

şu an verona verona verona.

arıyorum. bulur muyum koca bir muamma. bulmak istiyor muyum o da ayrı bir muamma.

her geçen gün bir gün öncesini arar buluyorum kendimi. eskiden ya her şey daha güzeldi ya da ben daha masumdum.

hayat

saat: 01.07 günlerden cuma. elimde kahve. sigara. hava serin. saçlarım ıslak. masa lazım. oda küçük. perde kapalı. ev sessiz. geceye bir sigara. gece koyu. gece ıssız. derin bir nefes. delen horultu. klavye sesi. parmaklarım. bir yudum. bir yudum daha. parmak şıklatma. göz dalması. karışık kokular. bağdaş kurma. sadelik. bir yutkunma. kaşıntı. topuz. gözlük kayması. dudak ısırma. ani omuz ağrısı. ışık keskin. yorucu. karanlık. cuma. çalışma. kazınma midede. alın el birlikteliği. gözde dalma. 20 dakika. 21 dakika. istemsiz kaşınma. kafa ağır. bugün. işler. bitmeyen işler. yaşamak. gülümsemek. gece. soluk. rakamlar. eller. tırnaklar. yorgun. zorunluluk. bela. mavi. kitap. kalem. notlar. bitmeyen notlar. geçmeyenler. geçip gidenler. dakikalar. dakikalar. korku. uyku. yeni gün. yine gün. yine gece. 26.