cicim yazar profili

o.. olan'ı iyi anlatır, hissettirir.
kendi çocuklarının yanında olamasa bile en azından bizim kuşağa bilimsel verilerle hayal kurduran, felsefeyle iç içe hayatını anlatan, azıcıkta sihirden hoşlanan bir baba olmuştur.
okumak zevkli, hayal dolu ve cesaretlendiriciydi. vejetaryen olmaya onu okurken karar vermiştim, doğurmak istemediğime vs.
şimdi yaşlı geliyor tabi, söyledikleri az eskidi.. kendi düşünce sistemimi oturttum diye belki okuduklarım anıya dönüştü bilemiyorum.

bir çocuğun hiç uçağa binemedi ve binmemek için de çok bahane üretebiliyor baba.
"gerçek aileleri kanbağı oluşturmaz"
richard bach

gece ıslık çalınmaz, tuvalette yemek yenmez, rüyanı suya anlat, akrebe cüş denir, tırnaklar cuma kesilir, gece sıcak su dökülmez vs. hepsi şehirde yaşayanlar için gereksiz öğretiler ama işte anneannelerle takılırsanız anlamsızca izi kalıyor.
mesela benim hayatımda terlikler ters dönmemeli ve merdiven altından da geçemem ama, akrep varsa kaçarım.

kedi eğitimi benim için onlardan aldığım eğitim şeklinde. beni kendi çıkarları için eğittiler o ayrı ama felsefi anlamda da çok şey öğrendim birlikte yaşarken.

anlamsız olan çocuk yapmak istemeyen bireyleri potansiyelini gerçekleştirememiş, eksik insan olarak nitelemektir.
çocuk konusunun yapmak ya da yapmamak kriterlerinde değerlendirilmesi yanlış bence..
genlerinizi taşımıyor diye bir çocuğun geleceğinden kaygı duymuyor olabilir misiniz?

yirmili yaşlarda başlayıp kırklı yaşlarda bitirdiğim tek kitap. baştan başladım tabii.
tutunamayanları bitiremeyenlerden değilim nihayet.
tıpkı 1984 gibi yaşamın içinde ara ara kendini hatırlatan bir etkisi var.
çok romantik ve sanatsal bir roman.
benim için şöyle bir ifadesi var; sisteme adapte olmuş olmanın da bir bedeli var.
romantik bulduğum özben"in selim'le etkileşimi.
sistemin dışında kalmak romantik değil. sevdiklerinden ve aldığın sorumluluklardan kaçmak aklı başında bir iş değil.
yaşın kaç olursa olsun değişebilmek öpülesi.

kendi döneminin tabularıyla mücadele eden önemli bir yazardır.
lou salome ve v. woolf ' ün 21.yy gençliğinin (yani entellektüel olanlarının) cinselliğe bakış açısını takdir edeceklerini düşünüyorum.
euphoria dizisini seyretseler mesela "yuh" , "oha" falan demezlerdi çünkü derine bakabilen herkes için gerçek, sade ve saf olan oradadır.. hangi dönemde yaşarsan yaşa.
sanırım bu yüzden iffetin kutsallaştırıldığı dönemlerde yaşamış bu kadınları hala okuyoruz, ölmüş kız kardeşlerimize selam çakıyoruz. ahlak bekçilerine inat, zamana inat bir şekilde buluşuyoruz.

başkalarının yargılarına ve manipülasyonlarına aldırmamayı başardığın noktada hayat daha kaliteli ve ucuz hale gelir.
ben yüzde yüz başaramadım ama, azıcık başarsanız bile işe yarıyor.

kaç kedin var?
sayı neden bu kadar önemli bilemiyorum sanırım alışkanlıktan soruyorlar.
bazen 20-30 falan deyip gözlerinin büyümesiyle eğleniyorum.
param ve daha çok yerim olsa olurdu ayrıca.

mina, savaşçı ve dolu dolu yaşamış bir kadın.
anneannem kuşağından bir bireyle aynı kırgınlık ve kızgınlıklara sahip olduğumu anladım hayatını okurken.
bir noktada, oğlunu çok merak ettiğim için tek kitabını ısmarladım.
bir noktada da sahilde yürürken, suya atlayıp yüzebileceğim eski istanbul'u geri istedim.

hastalıklı bir topluma iyi eklemlenmiş olmak sağlıklı olmanın belirtisi değildir.
j. krishnamurti

kutsalların insanı ve tüm yaşamı azaltan, zarar veren bir kalıplar bütünü olduğunu anlamış insandır.

boyhood'un sonunda başrollerden biri tam kelimesi kelimesine hatırlayamasam da;
" biz kendi zamanımızı yaşamıyoruz, zaman bizi yaşıyor"
der.

tüm spiritüel bilgi fantastik bir kurguda harmanlanmış.
yazar aslen psikolog ve içeriği bir hastasının deneyimleriyle kurgulamış(mış).
marvel'cılar bu kitaba bayılır bence; ölüp, dönüp hatırlamak süpergüç sayılır.
tekamül ya da ahiret.. makro felsefe'nin dinlerden pek farkı yok.
hippi bir kadın ot çekerken yazmış diye düşünüyorum.

sesli kitap olarak deneyimlediğim felsefi eserdir.
kitabı dinlerken 65 yaşında ölmüş olmamasını, bugün türcülükle mücadele eden insanların varlığından haberdar olmasını diledim. aynı acıları yaşayan bir sürü insana online ulaşabilseydi nasıl hissederdi diye düşündüm.
kitapsız ve kedisiz yaşayamayan biri olarak, dinlemesi zevkli bir kitap diyebilirim.

istilacı insan türüne karşı koyabilen bir doğa.. hafif uykuda, renkli bir rüyada gibi gezinen umutlar.
gücü gezegene ve doğasına vermek okuyucuyu da güçlendirir.
dünyaya orman demeyi istersiniz.

kitabı üstünde düşünerek, anlamaya çalışarak, kendinizi anlamaya çalışarak kısacası, hakkını vererek okursanız terapi görmüş ve aydınlanmış, huzurlu ve ne yapacağını bilen birine dönüşüyorsunuz.
sıradan bir kişisel gelişim kitabı değil (olsa ben okuyamam), gerçekten yardım etmeyi hedefleyen ve bu konuda deneyim sahibi olan russ harrvey'in olabilecek en açık, anlaşır dille aktardığı bir "belgesel"; konusu sizsiniz.