cizenbayan yazar profili

şunu bi dinleyin allah aşkınaa;

aracı olduğum bir referansla, hayal bile edemeyeceği bir yerde iş imkanına vesile olduğum kişi (insan sıfatını kullanmak istemiyorum) ve 10 küsür yıllık arkadaşım, işe başlayacağı gün netleşmiş olmasına rağmen , hala başka firmalarla da görüşmelerinin devam ettiğini söylemişti. ve asla ref olduğum firmanın adını vermemişti. kendini biraz fazla akıllı sanıyormuş. tüm bunları çözdükten sonra görüşmedim bir daha

sultan sarması olurdu. çok severim

hem böyle düşünüp hem de konuşmaktan ve iletişim kurmaktan keyif almıyorum çoğu zaman. yaşlanıyor muyum ne?

patisini yediğim mesai arkadaşım;

en son 1 saat önce falan çıktım çileden. ınsanlarin yanlışı savunmaları ve haklı çıkmak icin gösterdikleri inat.
teknik olarak yetkin olmadigin konuda boş fikirlerini sunamazsin arkadaşım

bi tarafta ekonomik kriz var diye isten çıkarılan insanlarin, bi tarafta da mudurlerin yeni kiralık araçlarının hangi marka ve model olacağını kahkahalarla konuştukları gündür. verdiğin emek de boş

biriyle konusurken sürekli elimi böğrüme koymak, telefonumda bi seyi yapamadigimda çözmesi icin daha genç birine vermek hahsh

alo masal hattini aramak :)

"hayat benim her anımı yaşadıkça sevesim varr"

izin dönüşü bir pazar. ve yarin is günü. yukarıdaki yazar arkadaşımın belirttiği sebepler bende de var. keyif almıyorum, mutsuzum, is arkadaşlarımın bazılarını boğmak istiyorum. ama alternatifim olmadığından bu deveyi gutmek icin, mecburen maske takıcam artik kendime.

ha bi de bi gun şey olsun istiyorum, kardeşim benim ablam olarak uyansın bi sabaha. bi de o benim arkamı toplayıp hizmet etsin. ne iyi olur!

her geçen gün yaşadıklarımıza daha doğrusu bize yaşatılanlara aynı şaşkınlıkla tepki veriyorum. kimler hapishanede tutuluyor, kimler sokakta.. güvenli sokaklar diye bi kampanya başlattılar, amaç sadece kedi köpek toplamak. e bu millete zarar verenleri kim toplayacak? gerçekten çok üzgünüm. şehitlerimize rahmet dilerim.

bugün çok üzgün hissediyorum kendimi, sürekli ağlamakla normal davranmayı becerebilmek arası bir yerdeyim. mis gibi eylül geldi yarın her şeye yeni bir başlangıç yapacağım diyordum dün.
işe gitmek için sabah uyanmamla, evdeki sessizliği farketmem ve akabinde kuşlarımın bulunduğu kafes,n tüneğinde tek kuş görmemle ağlamaya başlamam bir oldu. ve evet her sabah benden önce uyanıp gevezelik yapan 2 tane erkek muhabbet kuşumuz vardı. onlardan yaşlı olan evladımızı kaybettik. o kafeste tek kuş görmek çok zormuş, günlük rutinimin içinde farketmemişim hayatımdaki varlığını.. canım oğlum boncuk gözlüm benimm

bu kitabın okunmasını tavsiye eden bu sözlükteki yazara çoook teşekkür ediyorum. pek adetim değil bu tarz kitapları okumak ama adından etkilendim ve bi dur dedim bakayım. uzun zamandır da elime kitap almamıştım aslında ama sadece birkaç günde serviste geçirdiğim zamanda ve işte geçirdiğim kısa mola saatlerinde bitiriverdim.
kendimde de temize çektiğim fazlaca şey oldu. kendime sorular sordum, cevap aradığım soruları ayrıca not aldım. deniz gibi ne çok kadın var aslında. aile ilişkilerinden ve ailenin öğrettiği cinsiyet baskısından erkeklerde doğru arkadaşlıklar kuramamış ve sağlıklı ilişkinin nasıl kurulduğunu bilmeyen. bazı şeyleri bağdaştırıyordum, farkediyordum ama bu kadar aydınlanmayı bu kitapla yaşadım. her kim önerdiyse allah razı olsun

kopkem bile kuru simit kemiriyor..

balık satan bir tezgahtan doyasıya balık yiyen hamile kedi videosuna denk geldim uyumak üzereyken. ona hüzünlendim :'(
son yarım saattir gündemim bu..

menemen yapıp kahvaltıya goturmuslugum var. bizimkiler haftada 1 olur o da tam keyif kahvaltısı olur. 4-5 kisi kararlastiririz, herkes bir seyler alır ya da getirir. dört başı mamur bir sofra kurulur ve hafta kapanışı yapılır. oh miss

sadece adımın yazili oldugu kısa mesaj

henüz resmi olarak ayrilmadigim kişiyi bir parkta başkasıyla oynasirken gördüm