comte de lautreamont yazar profili

elvedaları düşününce akılda kalan son sahne.

bekir karakteridir.(masumiyet ve kader)

ben beni sevmiyorum be sevgili yazar. kendini sevmeyen başkasından hoşlanır mı hiç.

aynı lisede okuduğun arkadaş gibidir. yüzünü bir daha görme ihtimali düşüktür ama arkadaş niteliğindedir. biten bir ilişki sonucunda nezaket cümlesidir arkadaşız değil mi? sorusu.

şizofreniden muzdariptir ama size değer verir böyle kızları üzmeyin.

kendi içinde barındırdığı bazı tiplerden kaynaklı olarak kendine zarar veren düşünce sistemi, savunduğu şeylerin kalitesi yüksek olmakla beraber bu görüş uğruna varolmaya çalışan tiplerin kalitesizliği büyük antipati oluşturmakta. bu antipati düşüncenin idealleri ile çelişip kendini bu görüş içinde atfedenlerden kaynaklanır.

halley kuyruklu yıldızı hristiyanlıktan aforoz edilmezdi gül gibi yıldızı dinden attırdık.

okumuş bir kadının incinmişsin diyeceği kişi.

kararsızlığında kararlı olan birey davranışı

kendisini hakikat ışığı ile yıkanmış geri kalanı karanlıkta sanan yazardır. ( bu betimleme beni bu zümrenin üyesi yapmaktadır.) bu sözüm hakikat değil demek ise yine bir hakikat vurgusu içerir ben bu işi çözemedim. bildirilen fikirin yargılayıcı bir tavır alması öznel kabulü bozuyor dostlarım. şikayet ettiğiniz şeyi siz yapmış oluyorsunuz.

anlamsızlığa anlam atfetme hastalığımız.

“mutluluk pantolona işemek gibidir, ıslaklığı herkes görür; ama sıcaklığı yalnız sen hissedersin.”

şiir kitabı ise görece eski bir aşk ilanı niteliğindedir.

bağlanmayacaksın şiirinin su kısmı gelir akla: ve zaten genellikle o daha az sever seni,
senin onu sevdiğinden. durum genellikle bu oluyor maalesef ve insan maalesef dediği şeylere alışarak sürdürüyor yaşamı.

fransada şehit olan askerlerin mezarını bu çiçek ile süslerlermiş. yıldız patı (aster) çiçeği keşke böyle olmasaydı anlamı taşıyormuş çünkü.

neden bu kadar çok içiyorsun?
hm...
şarap damarlarında hiç eksik olmuyor
günün birinde beynin bi el bombası gibi patlıcak… ve sonrasında yapılan efsane manipülasyon unutulmaz efendim.

bir ölüye ait ise hep orada kalsın istersiniz...

kolektif varoluş olayının b*kunu çıkarmış meslek grubu, bir türlü kabul etmezler gerçekten mesleğin hakkını vermeyen bireyler içerdiğini. bir dostum çok çekmiştir kendilerinden genetik bir hastalığı konuşarak tedavi etmeye çalışan psikologlara selam olsun diyorum. bir de sağlığın kriterini topluma adeptif beceri olarak görmeleri sizi daha çok hasta edebilir siz en iyisi psikolojik yardımı özel bir hastanenin psikiyatri bölümünden alın en azından 4 yıllık bir üniversite eğitimi ile
kıyaslandığında 6 yıllık bir tıbbi çalışma daha kalifiye adam yetiştirir. psikiyatri sizi psikolog'a yönlendirebilir ama bir psikologun faydasız olduğunu anladığı görülmemiştir.

genetik ise sınırsız ilaç deneme imkanı sunan hastalık, doz değişimi bir müddet sonra can sıkmaktadır. ülkemizdeki psikolog ve psikiyatri yetkinliğini sorgulamaya sebebiyet verir.

şehir gezisi
geçmişi var etmek için canlı tutuğum bilinç
ruh rahatsızlığı, can sıkıntısı. bir kadın çocuklaşması
gözlerin… gözlerden düşüşü dudağa
arsız bilinç altının kolektif şarkısı bu
utanışı çocukluğundan ve ani olgunlaşması
zihnimin sokaklarında şehir gezisi
bekleyen beklentilerin yanında
bir fincan kahve
acele ile oturmalı bu banka
erken başlar burada umutların batışı
görmezden gelelim; kant ahlakçılarını
sadistlerin bir dayanak noktası ile
uzaklaşıp özneden nesneye dönüşen biz üzerinde hak iddiasını
lacancı bakış ve yugoslav komünistleri
dördüncü enternasyonal kızılları
intihar sokağında yaşayan sartre ve camusları.
ahir zamanda adı sanı bilinmeyen
tarla filozofları
görmezden gelelim hepsini.
dökülen düşlerimi toparlayalım ve gidelim buradan
sende kalsın bu şehrin sembolik anahtarı.