elizan yazar profili

başlık ters olmuş inanmamak olacaktı. dinle, dini değerlerle falan böyle saçma sapan başlık açmayın! inanmayın neye inanırsanız ona inanın herkesin dini kendine. ama lakin böyle saldırırsanız orda isler değişir. başlığı açan şizofren umarım cenazen camiden kalkmaz hak etmiyorsunuz.

velhasıl-ı kelam güzel sevdik. güzel sevenler ise kaybetmeye mahkumdur.

şarkılı araba storesi atmak

herşeyi içinde yaşarsan dolarsan sonunda başına gelebilecek hadisedir. herşey birbirine dolanır sende nerden başlasanda anlatsan bilemezsin. bkz. zamanında çok kendimi anlatmaya çalıştım şimdi uğraşmıyorum çünkü kimsenin umrunda değil arkadaş o yüzden salladım ben.

ünlüler adamlar hapşırsa haber oluyor. her yer magazin banane o ne yapmış bu kimle çıkmış. o hangi gelinliği secmiste evlenmiş vs.

yapmak isteyipte yapamadıkları...
seviyormuş gibi duranların aslında sevmediklerini öğrendiğimiz o an.
-muş gibi yapmayın kesin olun. insanların hayatını mahvetmeye gerek yok!

herkes tembellik demiş yine bir yönden bakılmış duruma. öncelikle neden yapamıyor ve yapmak istemiyor onu anlayın sonra kesin kanıda bulunun.
bkz. mental çöküşte olmak vs ile tembellik arasında dağlar kadar fark var.

bu hayat pahalılığında artık hissedilmeyen eylemdir. market olsun pazar olsun ne bileyim alışveriş merkezi olsun gidilir. alman zorunlu olan ihtiyacın maddiyat dahilinde alınır ve sen bir sürü para ödersin. bir elindeki poşete birde fişe bakarsın ve kendini yolunmuş tavuk gibi hissedersin. zengin hissetmek nerde kalmış

kitap,ayraç, not defteri ve cümlelerin altını çizmesi için fosforlu kalem birde ufak bir not.

dünyadan bir haber yaşamak. hayatı toz pembe görmek. büyümek için can atmak. büyüyünce herşeyin farkına varmak, üstüne sorumluluklar yüklenmek. asıl hayatı görüp öylece kalmak ve tekrar çocukluğa dönmek istemek ama dönememek. o zamanların kıymetini çok sonradan anlamak...

şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi.'

şeker portakalı
okumayanlara tavsiye ederim

hayat kısa zaman aleyhimize işlerken çoğunluğun muzdarip olduğu sorun. sonrası çok geç olabilir o yüzden hiçbir şeyi ertelememeli...

konuşsam dilim yanar, sussam kalbim
önce duruyorum… sonra susuyorum…
içimden çıkan lafların etrafı ,yangın yerine çevireceğini düşününce kilit vuruyorum dilime..

sonra yan! diyorum içime! .sadece sen yan!
ve dayan! diyorum gönlüme!
dayan be gönlüm! dayan ki , elbet birgün görecektir sevgili arşa yükselen alevlerini…

dayan ki, elbet bir gün sende açan alev kırmızısı güllerin kokusu yâre ulaşacaktır…
dayan ki bir gün alevlerin, sevgilinin gözyaşıyla buluşacaktır…

dayan gönlüm!  seni de elbet bir anlayan olacaktır!…
dayan be gönlüm! içine akıttığın gözyaşınla bile sitem etme sevgiliye!

derdini başına tac et “sevgiliden geldi.” diye…
ve dayan, sorma “içime bu yangını salıp da nereye gitti?” diye!
sen sevgine sadık ol, o seni sevmese bile!

dayan be gönlüm! bîçâre değilsin yaradan sana yâr…
kimsesiz değilsin, yanında “kimsesizler kimsesi” var!
biliyorum! sığmazsın hiç bir yere bu sevdayla, dünya sana dar!

ama dayan gönlüm! dayan ki her gecenin mutlaka bir sabahı var!
dayan be gönlüm!…içindeki aleve attığın tohumları gözyaşınla yeşert!

dayan ki her şey bitecek bir gün, kalmayacak ne gam ne dert!…
alev kırmızısı güllerden der demet demet…
bil ki! bil ki bir gün mutlaka bitecek bu hasret!

mevlana celaleddin rumi

fazla düşünme...