enderundeyum yazar profili

olması gerekenin ta kendisi buysa da aslen imkansızdır. her ilişki biçiminde kendimizi kabul ettirmek karşımızdakini kabul etmekten ağır basar. karşımızdaki de bu noktada konumlandığından bir süre sonra iki tarafın da kendini yontması, esnetmesi gerekir. ilişkilerin kırıldığı nokta da burasıdır. esnetme miktarları karşılıklı bir denge ve ahenk içindeyse ilişki devam eder. bir taraf esneyip bükülmekten kambur çıkarırken bir taraf kazık gibi dimdik durursa ilişki sonlanır. ya da devam eder ta ki esneyen kişi çatlayana kadar.

beyin kimyanızla değil onu bozan faktörlerle savaşmanızdır.

iki ucu lokumlu değnektir.
muhalefet "hınçlarımızı bir kenara bırakıp akıllı davranalım" siyasetine geçip mantıklı bir aday çıkarırsa ve gökten ejderha inmezse değneğin bir ucu gerçekleşebilir. fakat bu gerçekleşirse ne gibi bedeller ödememiz gerekir onu kestirmek mümkün değil.
ikinci ihtimal de bu söylediklerimin tam tersinin yaşanması. yani değneğin diğer ucunu hepimiz biliyoruz zaten.

talep edilmeyen hiçbir şeyi bedava sunma.
herkese koşulsuz kucak açma,kendine sarılmayı unutursun.
her durumda dürüst, ilkeli ve mantıklı davran. kazanamasan bile onurunu kaybetmemiş olursun.

yerinde ve şık bulduğum karardır. trt gibi liyakate, ilkeli ve tarafsız haberciliğe kıymet veren, asla milletin vergileriyle iktidar propagandası yapmayan, uluslarası standartlarda kaliteli işler icra eden bir kuruma olsa olsa hilal kaplan gibi kültürlü, saygın, eğitimli, muhakeme yetisi yüksek elit biri yakışırdı.

ülkeye dair umutları bir anlığına olsun yeşerip yeniden budanmış nesildir. hayatımda belki de ilk ve son kez korkusuz ve bir olma hissi nedir o dönemde yaşamıştım. doğduğum topraklarda hala istikbali önemseyen, aynı hürriyetsizliklerin, aynı hukuksuzlukların hedefi olmakta birleşebilen insanlarla kolkola yürümek pahabiçilmez bir duyguydu. ne yazık ki onu da çaldılar.

başka coğrafyalarda topyekün devrimlerle filizlenmiş insanlık ideallerini, kendi yaşadığı coğrafyanın gerçeklerine kulak tıkayarak entegre edebileceğini zannetmesidir. bunu aklın izinde sistemleştirerek yapmaya çalışmış tarihi figürlere diş bilemesi ve sağ cenahın ekmeğine yağ sürmesi de cabasıdır.

yanlış kişilerle paylaşmaktır. doğru kişilerle paylaştığınızda onlar da sizin adınıza mutlu olduğundan mutluluğunuz katlanarak size geri döner. yanlış kişiler ise içten içe mutluluğunuza uyuz olduğundan onu un ufak etmenin bir yolunu bulurlar.

kadın düşmanı olmasıdır. günümüzde artık cro magnon kıvamında hareketler çoğu kadın tarafından hoş karşılanmadığından farklı bir strateji izleyerek gizli kadın düşmanı olmuşlardır. her sözlerinde "kadınlardan muhteşem şey yoktur, ben kadınlara tapıyorum" derler.
ilişki içinde ise karşılarındaki kadını tahakküm altına alamadıklarında içlerindeki kadın düşmanı kükreyerek çıkmaya başlar ve havale geçirirler.

samimiyetsizliktir.
dostlukta, ilişkide, yaşanan problemlerde, problemlerin çözümünde hayatın hangi noktasında olunursa olunsun sergilenen samimiyetsiz tavır ve tutumlardır.
anlaşamamak tek başına bir sorun değildir örneğin. anlaşamadığınızda karşılıklı bir samimiyet mevcutsa iki taraf da bunu kabul edip birbirini bu konuda yormamayı seçebilir. fakat karşınızdaki samimiyetsiz bir şekilde kendi doğrularının kabul edilmemesinin acısını başka türlü çıkarmaya başladığında buz adam ötziye dönüşmenin vakti gelmiştir.

büyük meme küçük meme, kıl alınmalı mı alınmamalı mı tartışmalarından sonra en çok konuşulan 3. mevzudur. ülkecek bu looptan çıkamıyoruz.

gecenin ikisinde davula tokmağı gavura vurur gibi indiren ramazan davulcusunu da kapsayacak mı diye merak ettiğim gelişmedir.

aydınlatılırsam sevineceğim kampanyadır.
yağ bazlı temizleyiciyle mi su bazlı temizleyiciyle mi siliyoruz makyajı?

yaklaşık yedi yıl maruz kaldığım, kişiliğimde ve benlik algımda çok sonradan farkına vardığım derin yaralar açan hasarlardır.
kendinizi ikinci, üçüncü belki yüzüncü plana atmanıza ve bir süre sonra karşınızdaki insana biat eden bir robota dönüştüğünüzü süreç içinde fark edemeyecek kadar körleşmenize yol açar.
kendinizden belki milyonlarca parça koparır, özür diler, hayatınızı manipülatif kişinin tatminine adarsınız. kendinizi görmezden gelmeye, suçlamaya ve sürekli alttan alan pozisyona çekmeye o denli alışırsınız ki bir süre sonra karşınızdaki kişi tamamen tasmanızı eline dolamış olur.

salt sevgi, aşk mıdır bu körlüğün kaynağı yoksa kendimize olan sevgisizliğimiz midir? bunları bilmiyorum.
tek hatırladığım bu kabustan uyandığımda kendimi senelerce işgal edilerek bütün gücü sömürülmüş bir toprak parçası gibi bulmamdı.
ben bir daha böyle bir tecrübe kolay kolay yaşayacağımı sanmıyorum. dilerim hiç kimse de yaşamaz.
eğer bu yazıyı görüp kendi hayatınızla ufacık da olsa bir benzerlik yakaladıysanız hayatınızdaki manipülatifleri gözden geçirin. çünkü hayatımızın merkezinden kendimizi kovarak tutunamayacağımız kadar kısa ömrümüz.

bazlama sıfatlı heriflere devlet yetkisi verilince ortaya çıkan neticedir. böyle bir yapılanma altında otokratikleşme dozu çeşitli bahanelerle her geçen gün artmaya devam edecektir. olsundur. bu millet burnuna kadar bataklığa saplanmadan çürüme kokusunu almayacaktır.

daha kötü versiyonu, aslında olmayan kusurlarını varmış gibi şikayet ederek "hayır burnun yamuk değil" "hayır gözün şaşı değil" "hayır gerizekalı değilsin" vb onaylamaları duymaya çalışan insandır. kendini sevmek, beğenmek problematik değil bana göre. fakat gerçekten kendini seven bir insanın bu kadar dış onaylanma kovalaması da bana normal gelmiyor.

başlığı açan arkadaşın sorularından sonra adnan oktar'ın yaratılış atlası'nı okumuşum gibi hissettim kendimi. biyoloji ve diğer temel bilimlere olan mesafenizi biraz daha azaltarak mezun olmanızı dilerim zira fizik öğretmeni olacakmışsınız. evrimin varlığı/yokluğu bilim camiasında tartışma konusu olmaktan çıkalı epey zaman oldu. "madem evrim var neden kirpi gibi okumuz çıkmıyor?" türevi bir sorgulama biçimi de bana yaratılışçıların sürekli kendini onaylayan cevapsız sorularını anımsattı. evrimi bu şekilde anlayamazsınız zaten. hele ki "genler ve kromozomlar" gibi terimleri saf dışı bırakarak katiyen anlayamazsınız. temel bilimlerin ortaya somut delillerle koyduğu kavramlara felsefik yaklaşacaksak yer çekimini bile reddedebiliriz.

kapris gereksiz, kaprisli sevgili daha gereksizdir. kaprisli sevgiliyle mücadele etmekten de daha gereksiz bir şey yoktur.

-kendine benzemeyen kişileri yargılamamak.
-kendine benzeyen kişileri sorgulayabilmek.
-kendi özgürlüğünün teminatının başkalarını da kısıtlamamaktan geçtiğini idrak edebilmek.