kendini bilen yazar profili

eski metnleri okuduğumda nokta virgül hiç biri kullanılmıyor bazen çok karmaşık bir metn olursa belki bir defa virgül kullanılırdı demek ki virgül nokta olmadan da derdini anlata biliyorsun. ben azərbaycan dilinin kurallarına uyuyorum yazılarda türkçe ders almadığım için yazı hatalarım ola bilir mazur görün lütfen.

rus edebiyatı bazen çok uzatıyor konuyu adamlar sayfabaşı para aldığı için herhalde

severim bulmacaları ilk hapsimde 10 ay tek kişilik hücrede kaldım kitap ve bulmacayla zamanımı geçiriyordum her hafta bana 10-15 tane bulmaca gazeteleri getirirdi ailem

ben azərbaycanlıyım sizin iç işinize karışma hakkım yok ama ben şahsen iktidarı değil halkı destekliyorum iktidar halkın çoğunluğunun istememesine rağmen yönetmeye devam etmemeli yok ülke batarmış da başkası gelirse daha kötü olurmuş da bunlar pek bir şey ifade etmiyor çünkü halk iktidarı değişe bilecek birliğe ve organize olup protesto ede bilecek bilince sahip olduğunu gösterdi yerine gelen haddini aşarsa onu da indirmesini bilir halk koyun değildir çobana ihtiyacı olsun halk o ülkenin gerçek sahibidir ve kime nasıl davranacağını çok iyi biliyor. ben de halkın yanındayım partiler iktidarlar gelir geçer bizim asıl gardaş bacılarımız türkiye iktidarı değil türkiye halkıdır

ben de o iktidardan nasibimi aldım haksız yere 4 sene hapis yattım bişeyleri deyişmek istedim olmadı aliyevin en büyük gücü ilk olarak her türlü şerefsizliği namussuzluğu yapan polis kuvvetleri ikinci ise ordu çünkü orduda bir hiyerarşi var ve en üst rütbe yine aliyevde. polisler halktan kopmuş durumda onlar iktidarın köpekleri olmuş zaten azərbaycan da polis devleti şu an. halk sinmiş korkmuş durumda kanunsuz hapisler işgenceler iftiralar kimse ömrünü haklı olarak hapiste çürütmek istemiyor bir lokma bir hırkaya talim ediyor ülkede doğal kaynakların hepsi aliyevlerin sanki babasının tapulu malıymış gibi kullanıyor halk ise günü günden fakirleşiyor. petrol ve doğal gaz zengini altın madenleri olan bir ülkenin emeklisi emekli maaşını bile zamanında alamıyor yazıklar olsun. bizim bu durumda olmamızın en önemli sebeplerinden biri de eğitim sistemi inanılmaz derecede bozuk bir sistem var halk eğitimli olursa sorgular bu da işlerine gelmez korku ve eğitimsizlikle bir halkı köle ede bilirsin demek ki ama bu sonuna kadar sürmez hiç bir zalim yoktur ki zulümden fazla yaşasın. umudum arzum budurki bir gün sizde olan o halk birliği ve toplum olma bilinci bize de kısmet olur ben şahsen bir kez gözümü kırpmadan halkım için hapisi göze aldım yine olsa yine yaparım gelecek nesillere özgür bir toplum miras bırakmak için gerekirse ölürüz sıkıntı değil zaten bundan daha kutsal bir amaç yoktur ölmek için.

rutin gece ayini

hamallıktır ama tadını severim ve bizde bir az farklı bir bira kültürü var mesela biz publara gideriz 20 bira+20 meze=30 manat. hem ucuz hem de muhabbeti güzel çerezi bol biz böyle içerdik birayı berline geldim tuzlu fıstığa düştük

"iran türklerinin eski tarihi" isimli bu kitap yeni geçti elime, profesör mehemmedtağı zehtabinin bu kitabı türkçeye de çevrilmiş yanılmıyorumsa. iranda yaşayan türklerin kadimliğini adetlerini bir çok açıdan deyerlendiren büyük bir alimdi ve muammalı bir şekilde öldürüldü maalesef ben latin alfabesinde bulamadım ama fars alfabesiyle azərbaycan türkçesinde yazılmış olan bu kitabı buldum. merak edenler olursa içindeki konu başlıklarını yollarım.

qəhbəxana

aşk değildir o aşk olsa duramazsın

almanyaya göç eden işçiler hakkında bir belgesel var nasıl şartlarda çalıştıkları nasıl şartlarda yaşadıklarını görseydiniz ağlardınız insan gibi muamele görmüyordular dil bariyeri de vardı google translate olmadığı zamanlar. bu gün almanyada onların torunları rahat yaşıyorlar ama dedeleri çok zor durumda yaşamış. berlinde mesela duvar vardı türkler tam o duvarın dibinde yaşıyordu orası o zamanın berlininde en kötü dışlanılmış bir semtti duvar yıkılınca berlin birleşti ve şimdi o semt berlinin merkezi konumuna geldi türkler orayı kalkındırdı almanlar bile küçük istanbul diyor oraya

sağcı ırkçı faşist bir parti iktidar olsalar demokrasinin içinden geçecekler

fotoğrafı otobüsten çektim bir az bulanık)

sayın sözlük yazarları hepinize selam olsun ben yakın zamanda türkiyeye gelmek istiyorum yaşamak için. bana hangi şehirleri tavsiye edersiniz? yardımınıza ihtiyacım var.

pregabalin isimli mucize ilaç
reçeteyle alıyorum yasal

bir kız arkadaşım vardı bir birimize kitap verirdik gezerdik ben de o da edebiyatçıydı iyi anlaşıyorduk benim devrelerim yandı psikiyatriye yatmaya hazırlanıyordum ondan kitap istedim buluştuk gitme dedi ben seni yaralarını sararım dedi ısrar etti flört evresine geçtik. ben onu uyardım senin yardımınla düzelmez sorunlarım benimle psikoloğa geliyordu hep yanımdaydı ama dalgalı duygularıma ayak uyduramadı ayrıldık. sorun bende mi bilmiyorum ama beni eskiden tanırdı biliyordu nasıl bir psikopat olduğumu ama sevgili olduktan sonra beklentileri değişti düzelmemi istedi olmadı o zamandan beri kimseyle flört etmeye cesaret etmedim arkamda hep enkaz bırakıyorum ama ben böyleyim hastayım bunu kabullenemiyorlar sevgi her şeyi iyileştirir sanıyorlar işe yaramadığını gördüklerinde inançları ve sevgileri azalıyor kızım ben hastayım her gün avuç avuç ilaç alıyorum kaç doktor gezdim kaç terapist gezdim çare bulamadım sen şiirle mi iyileştireceksin beni. duygularım düşüncelerim ve davranışlarım dalgalı ve uçlarda buna kızlar ayak uyduramıyor sonuç hep hüsran ben de yalnızlığı seçtim böyle iyiyim kimseye hesap vermiyorum biye bana böyle davrandın ben ne yaptım diyen yok.

insanlar ahlaklı olmaya değil ahlaklı görünmeye tanınmaya çalışırlar

çaresiz bir derdim var. hastayım ve bu hastalık ölünce bitecek ölene kadar hasta yaşamak ilaç içmek zorundayım. işte benim de derdim böyle

kafam çok karışık içimde bir kavga var bilmiyorum nasıl olacak sonum yorgunum bunu sürdüremiyorum duygularım düşüncelerime düşüncelerim davranışlarıma saldırıyor çok ilaç içiyorum ilaçları sevmiyorum ama bırakamıyorum ne zaman bıraksam kendimi psikiyatride buluyorum doktor psikolog gezmekten yoruldum hastalığım keşke kanser olsaydı bu daha beter bir hastalık sürünerek yaşamalısın ve bir çaresi yok. sürünerek yaşamak yerine dik ölmeyi tercih ederim ama o da olmuyor. içimde küçük bir parça yaşamak istiyor bu içgüdüsel mi psikolojik mi bilmiyorum ama bu küçük parça beni süründürüyor yıllardır yalnızım ne dost var ne arkadaş yalnızlık kendi seçimim insanlara kendimi anlatamıyorum çünkü kendimi ben de anlamıyorum bunun çok uzun süreceğini düşünmüyorum bir yerde partlayacak biliyorum o gün geldiğinde huzurla gözlerimi kapatmayı toprağa karışmayı hasretle bekliyorum. her kes yaşadığımı zann ediyor oysa ki ben öleli çok oldu