m-kby yazar profili

ruh: sinkov var mı?
sivri yok mu o ışığın altında?
bizim bahçede iki dakikada haşat ederler insanı bu saatte.

“hayat dediğin şey yaşanan anların kıymetini bilmeyip geriye dönerek iç çekmek aslında. belki de hayatın paradoksu bu. olması gereken ve yakalanamayan şey.

insan doğar, büyür ve gider. kanatları olmayan bir kuş insan. var olduğu yer kök salan, o kökleri sonrasında kendisiyle gelip gelmediğini bilmeyen bir kuş. yeri gelir annesini, yer gelir babasını bırakıp gider, yeri gelir kardeşini bırakıp gider. insan gitmesiyle var olan bir varlık. gitmediğinde bir şeylerin eksik kaldığı, gittiğinde ise çok şeyin eksik kaldığı bir yer burası.

hayat, gittiklerimizin bizde bıraktıkları şeylerin bütünü gibi bir şey. arada dönüp bakıyoruz, bize ne bırakmışlar diye. hatırladıklarımıza gülerken, hatırlamadıklarımıza ağlıyoruz.

an’da kalmak yıllardır konuşulan bir şey. öyle bir şey var mı acaba. an’da kalmamak ne demek. yaşamak an’da kalmak mı?

hayat, garip bir yer.

insan, doğar, büyür ve gider..
gittiklerimizin bize bıraktıkları ile büyümeye devam..”
psikolog cihan çelik


bazı kişilerin neden döngüsel bir biçimde bir yerlerden, birilerinden gittiklerini açıklamış aslında.
büyümek için.
büyümek sancılı bir süreç der hep tülay kök…

bildiğin şey(insan, mekan,eşya…) güvende hissettirir. bilinmez olan merak ister, zaman ister, güç ister. bunlara sahip değilsen bilinenden devam tabii.

kişinin kendine ait düşünce, inanç, istek ve hırslarının bütünüdür.
“başkaları için kendi benliğinden vazgeçenler başkaları hayatlarından gittiğinde devam edebilmek için ihtiyaç duydukları benlikleri de kalmaz. sorunu dışarıda arar ve hayatın anlamını sorgulayıp dururlar, hissizleşirler.”
o zaman anlam da bağlam da bizde.

bu sıcak günlerde en güzel çiçek bu olabilir.

kendi benliğine ve başkalarının onuruna, sağlığına zarar vermeden birilerinin hayatını kolaylaştırmak.
kendi tanımım. bu saatte bu kadar :)

“ahlak varlığa özen göstermektir.”
agnes heller

şu sıralar “sizin de ne çok tatiliniz var!”.

karşına çıkardığı tüm zorluklar egonu ve kibrini yenmen içindir.

günümüzde herkes kendi aklına o kadar çok güveniyor ki anlattıklarının bir karşılığı olmadığını görünce kendini yormak istemiyorsun..

en kötüsü değilse de bazılarından biri; tanıştığın biriyle tanışma öncesinden daha yabancı olmak. detaylı anlatamayacağım bu durumu yaşayan çoktan anlamıştır.

dış dünya ile ilişkileri asgari düzeye indirip, kendi özüyle ilgilenme, kendine dönme.
bazı durumlarda hayata devam edebilmek için insanüstü çaba sarfetmek gerekiyor, insan o gücü ancak yine kendinde bulabiliyor.

dert dinlerken şuna dikkat ediyorum artık; dertlimiz sadece anlatıp rahatlamak mı istiyor yoksa derman olacak bir çözüm önerisi de bekliyor mu?
her derdini anlatanın derman aradığı yanılgısına düşüyoruz. bazen sadece dinleyici olmak yeterli gelir yoksa boşuna kafa yormuş, yorulmuş oluyoruz.

her şeyin bir çaresi yoktur. bazı şeyler sadece yaşanır ve o anların içinden geçilir gidilir. yapacak bir şey olmaz ne yaşanacaksa yaşanır ne hissedilecekse hissedilir.

“muhtaçlık ve yönetme durumu ortadan kalktığında da size olan sevgisi devam ediyorsa sizi gerçekten seviyordur.” (klinik psikolog tuna tüner)

henüz hazır olmadığımız için olmaz. çok istememiz, o şeyin bizi heyecanlandırması hazır olmadığımız içindir aslında.
ne zaman ki tam hazır oluruz o şey gerçekleşir, o anda da heyecanımız, isteğimiz ya da şartlar eskisi gibi değildir.
hayat böyle…

sizi öfkelendiren şeylere karşı tepki vermeyin, tavır almaya çalışın.
ikisi farklı şeyler; tepkide üzülürsünüz, tavırda harekete geçersiniz.

kelime kökeni ‘hml’.
hamile, hamal ile aynı kökenden.

sabretmek ile karıştırılıyor. sonu zaferdir diye yazanlar olmuş. her taşıdığımız yük zafere götürmeyebilir.

sabrın sonu selamet değildir her zaman, neye sabrettiğiniz önemli.
bir yıl özel hayatından fedakarlık yapıp sınava çalışırsın, uzun soluklu bir hastalıkla şikayet etmeden mücadele edersin vs. bunlar sabırdır.
ama birinin sana sırf huzur-düzen bozulmasın diye zulmetmesine müsade etmek, fizyolojik ya da psikolojik şiddetine tahammül etmek pek sabır değildir. dinimiz de bu ayrıma bazı ayetlerle dikkat çekiyor. ayetleri bulup editleyeceğim.

hud suresi 113'e ayet ne diyor?
113: sakın zâlimlere meyletmeyin; yoksa onları saracak ateş size de dokunur. aslında sizin allah'tan başka hiçbir dostunuz, yardımcınız ve sizi sahiplenecek hiçbir güç yoktur. öyleyse o'ndan başka bir dost aramayın; aksi halde o'nun yardımından da mahrum kalırsınız.