nopi yazar profili

as punk bayraklarını rücu etme
mamafih kendinden de geçme
bu tür bitiyor diye vaveyla etmeyenlerle
merdümgirizlikten olma muzdarip katıl kitlelere
buradan

olası bir radyo programı veya yazı-çizi işleriyle harmanlanacaksa dahil olmak istediğim oluşum.

aşk kalbimi yakan volkan gibidir
en sevdiğim tatlı kazandibidir.
leyla sev beni, sokma müşküle,
seninle kaşık atalım iki tabak keşküle.

'chris' karakterini eddie murphy'nin oynaması düşünülmüş fakat yaşı sebebiyle oyuncu değişikliğine gidilmiş, iyi ki de gidilmiş. jordan peele'in sonraki filmi (bkz: us) ve gerard bush- christopher renz ikilisinin elinden çıkma 2020 tarihli (bkz: antebellum) ile birlikte "üçleme" olarak değerlendirilebilir. gizem-gerilim türü üzerinden okuyacak olursak izleyiciyi oldukça gerçek bir sorunsalla, faşizm ve neofaşizmle "korkutmayı" amaçlayan nadir son dönem filmleridir. faşizm anlatıları içerisinde gizem-gerilim "sosu" arayanlar için tek sezonluk dizi (bkz: them)'i de önererek uzuyorum.

the beta machine şarkısı ;
youtube linki.

mihail bulgakov-köpek kalbi.

5 yaş civarı tolga abi ile tanışma şansına nail olmuştum. başınıza belki de bedeninizden bile büyük bir hugo kafası takıp milleti kovalamaktan ibaret, körebe uyarlaması bir oyunu oynatmak üzere kreşe gelmişti. çember oluşturuldu, içimden "lütfen beni seçmesin" diye defalarca tekrarladım ama herif duymuşçasına ilk atışta beni çağırdı. koca hugo kafasını kafama taktı ve müziğin yükselmesiyle beraber "süren başladı!" dedi. milletin koşuşturmasını ve gülücüklerini duyarken ağlamaya başladım. süre bitene kadar kimse, hugo'nun koca kafasından ve müzikten durumumu fark etmedi. kıpırdamamamı önemsememişti, herhalde oyunu anlamadığımı düşündü. kafamdan "kafa" çıktığında gerçekle yüzleşti. adam nazikçe "ağlama, sadece bir oyun" ve benzeri teselli cümleleri sarf etse de hayranı olduğum birinin karşısında ağladığım için kendimi epey salak hissediyordum ve gözlerim ağlamaktan şişerek hugo kafasındaki gözlerin boyutuna erişmişti. çocukken oldukça duygusal ve salak biriydim. sanırım şimdilerde sadece salak biriyim.

kötü çalışma koşullarının düzeltilmesi amaçlı sendikaya üye olan çalışanlarını işten çıkaran kurum.
https://www.birgun.net/haber/kiyimin-yeni-adi-kod-29-335513

kemal sunal'ın üç kağıtçı adlı filminden öğrenilebilecek zanaat.

toksik maskülinite salgınıyla başa çıkamaması neticesinde ayrılmak zorunda hissettiğim mecra.

buradan izleyebileceğiniz kısa filme sahip pasaport memurluğu oyunu. bu yıllarda memur olma ihtimalimizin ortadan kalktığı gerçeği de göz önünde bulundurulunca deneyimleyin isterim. kpss'de iyi puan almış ama torpiliniz olmamasına rağmen atanmış gibi hissediyorsunuz.

insanlığın "kör noktalarını" anlatan distopya. "indignu" adlı post-rock grubunun şarkılarıyla beraber okuma keyfini arttırabilirsiniz.

içerisinde nuri bilge ceylan'dan rahmi koç'a, kıvanç tatlıtuğ'dan bukowski'ye birçok ünlü barındıran efsanevi yazı serisi.

(bkz: arkadaşım) 1982 yılında yayınlanan, başrollerini tarık akan ile fikret hakan'ın paylaştığı nazmi özer filmi. ortaokul yıllarında televizyonda denk geldim ve izlemeye koyuldum. annem filmin ortalarına doğru eve geldi ve devamını izlememem için ısrarcı oldu. kendisi sıkı bir fikret hakan hayranıydı ve buna rağmen izlememi istememişti. kadın haklıymış, hala aklıma geldikçe gözlerim yaşarıyor.

kaba tanımla; kendisinden önce var olmuş estetiklerin dışarısına çıkabilme ve kendisinden önce yaratılanları "yıkmakla" mükellef üretme biçimi. öyle bir biriciklik nüansı taşır ki üretilenin "sanat" diye tanımlanmasına da ihtiyaç duymaz.

15 seneye yakındır takip ettiğim radyocu. o radyo değiştirdikçe ben de frekans değiştirdim. çok da anlaşamadığım ama varlığından huzur duyduğum bir ev arkadaşı hissiyatı veriyordu bana. ta ki bu sene içerisinde psikolojik rahatsızlıkları tavan yapmış bir ablamızın yayınına katılması ve kendisinin de bu ablayla yaklaşık bir saat konuşmasına kadar... ablamızın sürekli bağlamdan kopması zeki için eğlenceli ve hatta yer yer reytingini arttırıcı bir unsurdu belli ki. esas rahatsız edici olan kısım, kadının yayından alınması akabinde yayınlanan bantla ilgiliydi. kadının tutarsız söylemleri arka arkaya eklenmiş şekilde servis edildi. yanlışım yoksa bir dakika kadar bu bandı dinledik ve eminim ki yayına katılan ablamız da kendisini bu vesileyle dinlemiş oldu. bir böbrek hastasına gidip "senin böbrekler de ne biçim çürümüş ya haha" demekle psikolojik rahatsızlıklara sahip birine bu tavırda bulunmak arasında fark göremiyorum, bulamıyorum. ev arkadaşlığımız buraya kadarmış. evet "tavşan ve dağ" üzerinden espriler gelecektir.

"ölüm bir varmış bir yokmuş" adlı eserinde yer yer kendi yazdığı cümlelere eleştiri yönelten ve yine de hikayeden bir an bile kopmanıza izin vermeyen insan, daha doğru tanımla "insanüstü".