turkuazbozo - öne çıkan tanımları (1. sayfa)

sanırım 3.serisi de çıkmış bir kitap. ilk ve ikincisi bende mevcut kitaplığımda görünce tekrar okumak istedim. yıllar önce okumuştum çünkü.
dünya tarihine yön veren ilham olan kadınların kısa hikayelerinden oluşuyor kitap.
hatta çoğu adını bile bilmediğim önemli kadınları bu kitap sayesinde öğrendim.
uzun uzun biyografi okumayayım ama kim oldukları hakkında da biraz fikrim olsun ortamlarda cahil kalmayayım diyorsanız kesinlikle okumalısınız.

bir dönem tüm sevgililerin izlediği ve herkesin favori filmiydi.
ben de ilk defa ilk sevgilimle izlemiştim. hey gidi günler be. dvdsi de hâlâ durur bende.

uzaklarda adlı bu kitap murat dağdelen’in ilk kitabı.
mesleki becerisini de işin içine katarak; hem cumhuriyet tarihimizin ilk yıllarına yakından tanık olmamızı sağlamış, hem de alanı ile ilgili çalışmaların bir örneği olan su işlerinin ülkemizdeki gelişimini gözler önüne sermiş.
kitapta özellikle 1938 yılında adana'da seyhan nehrinde yapılan çalışmalar anlatılıyor. taşkınları önlemek, nehrin sularından azami şekilde yararlanmak gibi.
belki biliyorsunuzdur hitler, almanya'da yahudi soykırımı'na ve savaş çığırtkanlığına başladığında, özellikle yahudiler ayrıca hitler'e muhalif olanlar almanya'dan uzaklaşmaya çalışmışlar.
bu arada yeni kurulmuş ve kalkınma hamlelerine başlamış olan türkiye cumhuriyeti yetkilileri de ( başta ulu önder mustafa kemal atatürk olmak üzere)hem almanya'dan kaçanlara destek olmak, hem de onların teknik bilgilerinden faydalanmak adına bu kişilere kucak açmış.
kitapta almanya'dan bu şekilde getirilen mühendislerden biri olan bay rudolf ve diğer mühendislerin türk mühendislerle uyumlu çalışmaları ve ayrıca hatay'ın ana vatana katılma sürecinde yaşananları da öğrenme fırsatı buluyoruz.
ben çok beğendim. akıcı bir dille yazılmış ve hiç sıkılmadan okunuyor.
içinde vatan sevgisi, görevin kutsallığı,
aşk, kavuşamamanın derin acısı ve bir dolu bilgi var.
kesinlikle tavsiyemdir.

muazzam bir filmdir kendileri.
abim seviyordu bu filmi ilk defa onunla izlemiştim. vcd vardı o zamanlar, filmin cdsini almıştı abim. hey gidi günler ya. eskiden film izlemelerin keyfi bile bir başkaydı bence.
neyse benim için en etkilendiğim bir repliği bırakıyorum buraya;

#3199482
ay bu habere sevindim. en sevdiğim animelerden biri hem de çocukluğumun çizgi filmi. abimlerle birlikte izlerdim küçükken. dragon ball baskılı pastel boya setim vardı hatta çok seviyordum onu. anılarım canlandı şimdi.

iran filmlerine bayılıyorum. bu filme de aşığım.
balıklarına üzüldüğüm çocuklar..
eskiden televizyonda çok olurdu, aile boyu izlerdik. babam da sever bu filmi, televizyonda her gördüğünde; ‘bizim film başlamış koş’ diye beni çağırırdı.
şu sahneyi de seviyorum.

heredot cevdet’in hikayelerini büyük bir merak ve keyifle dinlerdim. aile boyu izlerdik bu diziyi bazı replikler çok etkilerdi beni. çoğu replikleri de herkesin dilindeydi hatta.”seni küçük aptal” mesela “arzular şelale” veya “ömrümü yedin lan jale”.
geçenlerde yeniden izlemeye başlamıştım aklıma estikçe kaldığım yerden devam ediyorum.
babası kızına soruyor erkek arkadaşı için;

yıllardır aklımda kalan ve ekmek teknesi konusu olunca aklıma gelen ilk replik.

kaç kez izlediğimin sayısını unuttuğum film. sinemada ilk izlediğimde de nerdeyse bütün salon ağlıyordu.
hiç unutmuyorum bir kere de evde izlemiştik herkes ağlamaktan adeta helak olmuştu. hatta yengem artık peçete değil havlu almıştı eline gözyaşlarını ve burnunu havluya siliyordu yani o derece bi ağlama xd

hakan günday okumamış insana ağır ve manasız gelebilecek bir film. beğenmeyenler muhtemelen hakan günday’ı bilmeyenlerdir diye düşünüyorum. ben merakla ve severek izledim. benim için etkileyici bir filmdi. hatta sadece bir kez izlediğimi fark ettim, unutmuşum repliklerini. bu yüzden ilk fırsatımda tekrar izleyeceğim. (beğendiğim filmleri tekrar tekrar izlemeyi severim.)

merida dükkanıma hayat veren bir disney prensesi.
yıllar önce ilk vizyona girdiğinde izlemiştim ve bayılmıştım. animasyon filmleri çok severim çünkü. benim de saçlarım aynı renk olduğu için beni de hep merida’ya benzetirler hatta ona mı özenip bu renk yaptın diyenler var ama hayır ben merida’dan eskiyim. xd
merida’yı kendimle o kadar içselleştirdim ki kesinlikle o benim. mükemmel ok atma yeteneği dışında. babasıyla olan ilişkisi, annesiyle pek anlaşamaması. haha benim de iki tane abim var. özgürlüğü ve cesaretinin hep beni yansıttığına inanıyorum. filmi izleyenler de bu aynı sen diyor bana genelde. bence kesinlikle izlenmeli ve favorilere eklenmeli bir film. hem çocuklar için hem de yetişkinler için. izlemesi de keyifli üstelik. canım merida ya bütün dünya izleyip filmi çok sevsin istiyorum.

bu filmin neresi komedi? aksine aşırı itici olmuş, mimik oynatmadı bende. boş bir zamanımda netflixte gezinirken önüme çıktı ve izleme gafletinde bulundum. oyunculuklar o kadar kötü ki çok yapay olmuş. sırf nasıl bitecek diye de merakımdan kapatamadım da. bitince de ee bu neydi şimdi dedim. ay sinemaya gidip de para verip izleyen insanların zamanına parasına yazık. şahan gökbakar’ı severim aslında ama yaptığı en kötü şeylerden biri bu film olabilir.

bunları severek izleyip hunharca da gülen insanları asla anlamıyorum. ya da ben mizahtan anlamıyorum galiba. öyle vasat ve basit geliyor ki bana skeçler, hiçbir keyif vermiyor. boş boş bakıyorum sadece bunlar ne yapıyor diye. ( özellikle izlemiyorum misafirliğe gittiğim evlerde filan denk geliyorum.) hatta yanımda gülen insanlara da cidden buna mı güldün diyorum..

yılmaz erdoğan’ın benim için bambaşka bir yeri var hayatımda. bana küfür etse şiir gibi gelir yani o derece seviyorum kendisini. bu tiyatro oyunu da en en en sevdiklerimden biri. her repliğini ezbere bildiğim, her izlediğimde ağladığım benim için efsane bir başyapıt.
o kadar içselleştirdim ki yani.
ama film tam bir hayal kırıklığıydı benim için. zaten izlemeden önce de tiyatrosu gibi iyi olmaz ki demiştim kendi kendime. çünkü demet akbağ yok.
izlediğimde de yanılmadığımı gördüm, asla tiyatro tadını vermiyor. çok yapay geldi bana, bi sevemedim.
bence kesinlikle tiyatro oyunu halini izlemelisiniz.

sosyal medyada görüp ‘bakıyim bu salaklar neymiş’ dediğim ve sonrasında müptelası olduğum dizi. feyyaz yiğit’i çok geç keşfetmenin de mutsuzluğunu yaşıyorum hâlâ. keşke sonsuza kadar yeni bölümleri olsa hep.

o kadar sıkıcı ki kitap bir an önce bitsin çıksın elimden diye hemen okumuştum. bence okuyup zaman kaybetmeyin çok merak ediyorsanız filmini izleyin yeterli.