15 temmuz 2016'da yazarların nerede ne yaptıkları

bir bilgi.
ben yurtdışında nargile içmekteydim.

bursa'dan antalya'ya gitmek üzere otobüse biniyordum. tekli koltuğuma oturmuş gece yarısı meclisin bombalandığını falan izledim. sonra dedim ki bu ülke vatandaşının çilesi be zaman bitecek...

marmariste eğitimdeydim otelin bardan bozma restorantında birşeyler yer içerken tesadüfi bir şekilde 80 dönemini konuşurken bir anda tv de tijen hanımı görüp şok olmamızla beraber garsonların masaları toparlayıp herkes odalarına çıksın darbe oldu diye ortalılığı tabiri caizse ateşe vermeleri akabinde burda ölücem eve geri dönemiycem diye babama telefonda ağladığımı hatırlıyorum.. acayip paniklemiştim.. saçmalama bişey olmaz yat uyu diye garip bi şekilde beni teselli etmesini de hala yadırgarım

akşam akşam ne anılarımız var be dedirten başlık.

ankara'da, çankaya'da evimdeydim.
ilk bomba veya ses hızı aşılması olayıyla birlikte üst komşunun pencere önündeki saksısı olduğunu tahmin ettiğim bir şeyin önünde oturduğum cama çarpmasıyla bilgisayarımı fırlatıp ışık hızıyla içeri doğru koştum.
gecenin ilerleyen saatlerinde ise zar zar titreyen camlardan birinin sonunda kırılması korkusuyla antredeki halının üzerinde uyudum.

evde yalnızdım. bekardım o zamanlar tv den neler olduğunu anlamaya çalışırken trt de o bildiri okundu. noluyoruz arkadaş derken yattım uyudum.

sonra sabah işe gittim, her şey kaldığı yerden devam etti.

kırk yılın başı dersaneye gidesim tutmuştu. hoca da uzattıkça uzatti dersi. eve git, yemek ye üstünü başını değiştir derken oturup sosyal medyaya bir bakayım dedim, o da ne ankara'daki arkadaşlar bir şeyler yazmışlar. yok tepemizden uçaklar geçiyor filan. çok geçmeden çıktı kokusu tabi.

babam ve arkadaşlarıyla halı sahadaydım. maç yaparken birden bağırdı herif darbe oluyor diye, maçı bırakıp televizyon izledik.

sarı leblebim ve sarı tuborg'umla sabaha kadar bir tiyatro oyunu izledim. çok uzun sürdü ama, sonuna bakmadım yattım.

evdeydim . peder beyle tv de siyaset yorumcuları gibi ülkenin geleceğini yorumluyorduk. allah tekrar yaşatmasın .

cevabı italya'da partiliyordum olan bir soru.
ertesi gün staj yerine gidip türkiye'de ne oluyor sorusunu duyana kadar haberim olmamıştı. annemler telaşlanmayayım diye aramamışlar.

arkadaşımla kahve içmek için dışarı çıkmıştım birden arayan kocam darbe olduğunu söyledi, 80 öncesi doğmuş herkes gibi bir tepki verdim: bu saatte darbe mi olur?

her zaman yaptığım gibi, evimdeki odamda bilgisayar başındaydım. oyun oynuyordum.

birilerine merak olan, benim pek de merak etmediğim konu.

merak edenler için yazayım detayıyla.

evi boyuyorduk annemle o hafta. akşam paydos ettik, duştan çıktım. o dönemler yazılarımı yazdığım bir astronomi sitesi vardı. oraya jüpiter ile ilgili bir yazı hazırlıyordum. o sırada koptu kıyamet dışarıda.

önce annemle teyzemi duydum içeride konuşurken (sanırım ben kulaklıkla müzik dinliyordum o sırada.) sonra annem yanıma geldi "gördün mü?" falan gibi bir şeyler deyip benim pencereyi açtı. 2 tane uçak, birbirinin peşinde cilveleşir gibi bir o yana bir bu yana gidip geliyorlardı başta gürültülü şekilde. hani kısacık sürede akıldan mantıklı mantıksız bir sürü düşünce geçer ya bazen, bana da öyle oldu. genelde yunanistan ile yaşadığımız ve "it dalaşı" denen kovalamacalar geldi aklıma. "yahu" dedim "birileri başkente kadar sızdı da bizimkiler de kovalıyor mu! yuh artık, o kadarı da olacak iş değil!" falan diye saçmalıyordum en son.

sonra ne olduysa oldu, televizyon kanallarından bazılarında bir hareketlilik falan derken aman dedik biz camlardan uzak duralım en iyisi. sonrası malum zaten...

ev ankara'da bu arada, kızılay ve meclise de yakın olduğundan gürültü patırtının çoğunu, havadan milleti tarayan helikopterin sesini falan hep duyduk tabi. yakınlarda oturan arkadaşlardan öğrendiğim kadarıyla onların da camları falan patlayacak kıvama gelmiş neredeyse.

ayrıca benim gibi mizofoni hastası biri için de o sesten hızlı uçak denen lanet şeyin sonik patlamalarının ne kadar korkunç olduğunu tahmin edebilirsiniz sanırım.

evet, bu bilgiler ne işinize yarar bilmem ama durum buydu bizde o gece.

bu ne fişleme başlığı mı? *

ben istanbul dışında idim ertesi sabaha biletim vardı. bulunduğum şehirde haberleri takip ettim sabaha kadar uyumadım. istanbul’da yakınlarımın o gece neler yaşadıklarını öğrenince dehşete düşmüştüm. sabah istanbul’a geldim. mahalleye girdiğim an yokuşun başından sokağa baktığımda bütün camlarda ve balkonlarda türk bayrağını gördüğümde ağlayarak yokuşu inip apartmana girmiştim. hayatımda böyle bir görüntü görmemiştim. ondan sonrası her gün nöbet.

ninja kaplumbağalar filmindeydim saat 22.25 seansında.

çiğköfte yiyerek seyrettim tiyatroyu heyecandan ayranımı erken bitirmiştim o kötü oldu bak.

işten yorgun argın dönmüştüm saat 5 sularında. bi duş alıp devrilip yatmıştım. sabah uyanınca öğrendim her şeyi. iyiki de yatıp uyumuşum mis gibi gereksiz tonla muhabbeti görmemişim.

uyku sorunum var. bak bu saatte ayaktayım. o gün ilk defa uyumuş kalmışım. darbe olmuş.

league of legends oynuyordum, oyun bittikten sonra tiyatroya birkaç dakika haberlerden bakıp yeni oyuna girmiştim.

evde arkadaşımla bilgisayarda oyun oynuyordum. ben izmir'de, o ise ankara'da ikamet ediyor. skype üzerinden sürekli uçak sesleri geliyordu ve arkadaşa "onları seni kollamaya ben gönderdim hihiho" dedikten 1 saat sonra televizyonda askeri kalkışma var haberlerini görmeye başladım. o sıralar sevindiğim tek şey bilgisayarı darbeden önce toplamış olmamdı, sonrası malum...