15 temmuz 2016'da yazarların nerede ne yaptıkları

olimpos'a flört konserine gitmiştik.
orada da mahsur kalmıştık.
ben ne bilirdim darbe marbe arkadaşlar, korkak da bir insanım, çok korktum tabii ki. hocama diyom ki hocam nolucak şimdi?, o da diyo ki mahsur kalabileceğimiz en iyi yerde mahsur kaldık sisicim, sana rakı söyliyim mi? kgjfdkgd. hocama diyom ki hocam herkes endişelendi, hocam diyo ki aaa, istiyolarsa onlara da rakı söyliyim o zaman?.

yok dedim köfteciye gitcez biz.
gittik köfteciye köfte yiyoz, bi tane dayı diyo ki 3 saatte biten darbe mi olur, biz age of'a otursak daha uzun sürüyo...

bi exim vardı istanbul'da, onu çok aramıştım nabıyo diye, bütün mühim olaylarda yaptığı şeyi yapıyomuş: uyuyomuş.
gece aradı beni diyo ki "sisi ben garip bi rüyalar gördüm galiba ya, evin önünden tank geçti sanki".
olum dedim rüya olmayabilir o jgnfhfg.

işte böyle bi gündü, asla unutamam...

cok net hatirliyorum.

velettim, evde oturmus ya show tv ya atv izliyodum. ve darbe oldu her kanalda bundan bahsediliyodu.

ertesi gun oyuna girdim, herkes feto feto diyo. e ben bebeyim, bide azerbaycanliyim feto ne olm oldum.

foto mu diyolar acaba diye dusundum. sonra ogrendim fetullah gulen darbe mi ne yapmis.

ve sunu dedim,

lan bu benim eskiden samanyolu'ndan sohbetlerini izledigim hoca degil mi!

...evet.

kimse arabasına benzin almaya gitmedi mi ya ahshbs.

#1341889

tam cereyan ettiği dakikalarda epilasyon aletiyle bacağımı alıyordum. trt'de yeni baslayan bı dizi vardı. o açıktı bı yandan. altan erkekli oynuyordu. hatta ilk bölümde darbe konusu geçmişti.
sonra, şimdi hicbiriyle gorusmedigim arkadaslarimin olduğu wp grubundan öğrenmiştim.

valla yorgun argın mesaiden eve dönüyordum. ırgat gibi çalışıyordum o dönemler. neyse ümraniye dolmuşundan indim eve doğru yollanıyorum, ulan bir anda millet koşuşturmaya başladı. köprüyü kapamışlar diyenler, tanklar yürüyor diyenler, neyse hızla eve geçtim. eve girer girmez gök yarıldı, kodumun fetocu müptezel pilotları sonik patlamalarla boğazın üstünde dönüyorlar. neyse zaten haberler düşmeye başladı. derken çevik kuvvetin ordan balıkçılar çarşısına doğru tankların inişini gördüm.

çok acayip bir geceydi. allah tekrarını yaşatmasın.

nereden gelip nereye gittiğimi hatırlamamakla birlikte, mola verdiğim ve yol kenarında sigara içtiğim sıra önümden geçen tanka mal değneği gibi bakıyordum.

şimdi diyorlar ki 'ben o sırada tuvaletteydim, ben o sırada dışarıdaydım' ulan hepiniz oradaydınız be!

gece değil de gündüz. yengeç seviyodum denizde.

taksim'de * caravan rock bar'daydım. yakın dostlarım sahnedelerdi ve zil zurna sarhoştuk. sahne dibinde oturuyordum. twitter'daki videolardan birini şarkı arasında vokalist arkadaşa izlettim ve sonraki parçaya giremedi şaşkınlıktan. o arada bir sakinlik halindeyken mekânda anons yapıldı ve herkes evine gitsin güvenle gibi bir şeyler söylendi. pos makinesi çalışmadı ve hesabı falan da ödeyemedik nakit yokluğundan. istiklale çıktık ve otoparka giderken sağa sola koşturan yüzlerce insanı görüp hepten şaşkınlığa düştük. alkol etkisinin getirdiği ekstra dramatik tavırla yolumu kesip neler olduğunu soran asyalı bir çifte "ordu yönetime el koymaya çalışıyor, kaçın, herkesi öldürecekler" dediğimi ve el ele tutuşup ağlayarak koşturduklarını hatırlıyorum. araca zor bela bindik ve köprüye yaklaşırken silah seslerini duyduk. polis yolumuzu kesti ve köprüye yaklaşmayın diye uyardı ve gidip yakıt aldık. birkaç sandviç ve bir karton sigara aldık. direksiyondaki arkadaş* "tekirdağ'daki yazlığa gidelim diye tutturdu ama neyse ki aksine ikna ettim. cihangir tarafında oturan bir arkadaşıma geçtik. yaklaşık 2.5 saat gibi bir sürede varabildik köprü tarafından cihangir'e. saçma sapan bir geceydi.

çengelköy'de evdeydim televizyonda başbakan b. yıldırım darbe dedi hemen çarşıya indim. çok kalabalıktı burada yeterince insan var dedim pas geçtim arabayla boğaziçi köprüsüne gittim. beylerbeyi'nde polis yolu kapatmıştı bende indim köprüye yürüdüm.
bir daha darbe olsa gene giderim ama artık eli boş gitmem.

meydandaydık
yalanına sokuyumculara gelsin

o zamanlar yeni mezun bir işsizdim. agalarla bira-çekirdek, iskambil yapmıştık. bir ara verdik. eve dönüyordum. iki lokma ana yemeği yiyip 3-5-8'e dönecektim. yemeğimi yedim sokağa çıktım, yolda twitter'da gördüm ki köprüyü kapatmışlar. aha dedim bişiler oluyo. iki üç el 3-5-8 attık sonra küçücük karabükte ambulanslar, polisler falan bir sürü siren falan çaldı dedik bi bok var bişi oluyo, eve döndük. o gece sabah 8'e kadar falan tv ve twitter başından kalkmadığımı hatırlıyorum. uyandığımda kk yenikapı'da idi.

izmir yağhanelerdeki evimde tv başında ''nooluyo la bu ülkede '' diye hayıflana hayıflana sabahladıydım. başarısız darbe girişimi olduğu hemen hemen kesinleşince uyuduydum. o zaman özel hastanede* çalışıyordum, sabah kalkıp işe gittim. hastaneye bi girdik ortalık boş, hasta yok, iş yok, beyaz önlüklüler birbirimize bakıyoz. arkadaşlara 'ulen darbe başarılı olsaydı sokağa çıkma yasağı olurdu biz de evde olurduk uyurduk mis gibi' demiştim. kimse gülmemiş hatta 'salak'' der gibi bakmışlardı. tam bir dangalak lakırdısıydı. şimdi hatırladım

evde tv izleyip, "iş çıkış saatinde köprüye tankla girilir mi, böyle akşam saatinde darbe mi olur, tsk değildir o, tsk olsa duramazsın, bunun içinde başka bir iş vardır" diye yorum yapıyordum. haklı da çıktım, tayyiple tayyipin orduya yerleştirdiği fetönün diğer öğrencileri çıkar çatışmasına girişmiş. yedikleri yetmemiş, koca ülkeyi hangimiz komple ele geçirecek kavgasına tutuşmuşlar. durun siz kardeşsiniz dedik ama dinlemediler. zira tayyipin mitinglerde geri dön hocaefendi bitsin bu hasret dediği günlerin bile önemi olmadı. buradan. kim bilir belki de gerçekten tiyatroydu, çünkü o günlerde ohal ve ohaller sürekli uzatılırken 2017'de yapılan başkanlık referandumu yüzünden türkiye iyice islamofaşist bir diktatörlüğe dönüştü. langley'nin başından beri amacı buydu. inanmayan tayyipin damadının siyonist leonardo'yla yaptığı iş ortaklığına baksın, ortamlarda israile sallasalar bile "gemicik"lerini yürütmeye devam ediyorlar. siyonistler kendilerine biçilen rolleri oynayıp aynı zamanda zengin olmaya devam ediyor.

dedem (annemin babası) vefat ettiği için cenaze evindeydik. televizyon etiksel olarak açılmıyordu telefonum yoktu ve darbeden birkaç gün sonra anca haberdar olmuştum. güncel olayları o günden beri takip etmeye çalışıyorum artık sonradan algı yetilerim yetmiyor çünkü.

dedemin dükkanda demir dövüyordum, gittim kahveye iki çay, iki kahve, bir salep içip geri dönüp demir dövmeye devam.

sabah kalktım dediler darbe oldu. dedim ne darbesi aliminyum? kenan evren vefat etti ya. meğersem maklubeci oe'leriymiş.