21. yüzyıl sosyalizmi

ilk kez heinz dieterich'in 1996 yılında dile getirdiği ve ardından latin amerika liderleri olan hugo chávez, rafael correa ve evo morales gibi liderler tarafından benimsenip uygulamaya konulan sosyalizm fikrini tanımlayan terim.

21. yüzyıl sosyalizmi, kapitalizmin 21. yüzyıla getirdiğini iddia ettiği yoksulluk, açlık, sömürü, ekonomik baskı, cinsiyetçilik, ırkçılık, doğal kaynakların tahribi gibi konularla mücadeleyi savunmaktadır. bununla birlikte 20. yüzyılda sovyetler birliği ve doğu bloku ülkelerinin uyguladığı sosyalist ilkelerin başarısızlıklara yok açtığını iddia etmekte ve bu başarısızlıkları katılımcı demokrasi yoluyla çözüleceğini öngörmektedir. bu sebeple; daha önceki yüzyıldaki sosyalist hükûmetlerin uyguladığı bir komünist partinin öncü parti olarak önderliği yerine, katılımcı demokrasiyi hedeflemektedir. 21. yüzyıl sosyalizmi, demokratik sosyalizmin ve sosyalist revizyonizmin bir türü olarak kabul edilmektedir. buna örnek olarak hugo chávez, evo morales ve rafael correa demokratik yollar ile seçilen liderlerdir.

hugo chavez in uygulamasını gördük venezuela mafya devleti oldu.

bir ülkenin mafya devleti olabilmesi için sahte sosyalizm modellerine ihtiyaç yok ki.. "görüyorsunuz, hiç bir şey demeye gerek yok görüyorsunuz."!!
kapitalizm her sıkıştığında kitlelerde yükselen sosyalist talepleri karşılayabilmek için, olanca imkanlarıyla sahte reçete ve figüranlar kullanır. bunları 21.yüzyıl sosyalizmi olarak adlandırmak ne denli doğru olur bilinmez..
maduro'nun rte hayranlığı ve şahsi ilişkileri sosyalistliğinin! göstergesi zaten.
çin abd.nin tahtını sarsıyor, kazanacak da. çin komünist mi.. putin tescilli bir komünist ve şimdi rusyayı yönetiyor. rusya komünist mi..
ingiliz işçi parisinin, alman sosyal demokratların sosyalizmi sosyalizm mi..
geçici dönem koşullarında ülkelerde iktidar olan unsurlar sosyalizm prestijinden yararlanmaya çalışır, çalıştı.. ama sosyalizmin kuram hiç değişmedi ki.. özetle:
21 yüzyıl eklentili tanımların hakikikoç veya özvaran seyahatten farkları yoktur..
marks işçi sınıfının doğuş ve yoksullaşma proleterleşme süreci için döneminde ingiltereyi odak alıyordu. devrim köylülüğün hakim daha feodal yapıda rusya'da iktidar oldu. bu sovyet devriminin de aslında bir dezavantajıydı. keza çin sosyalizmi seçti, yine köylülük ve içdinamiklerle aşılmamış bir feodal yapı söz konusuydu. devrimler lidere bağlı etki kalktığında yaşatılamadılar.. köylülük, küçükburjuva karakterli, daha tezcanlı, ama mülkiyetle bağı proleterleşememiş, kollektivist karakterden uzak sınıf kesimleridir, aydınlar ve memurlar, öğrenciler de öyle. bu kesimlerin öncülük ettiği devrimler uzun ömürlü olamıyorlar.. latin ülkeleri de öyle, marksın öngörüleri aslında doğrulanıyor. leninist, maoist vd. deneyimler, sosyalist kuramın ana ilkelerini doğrulayan sınavlar oldu. o kadar.