25 yaşından sonra günlük tutmak

3-4 sene sonra muhtemelen yapacağım eylem. söz konusu yaşlanınca geride anı defteri/otobiyografi tarzında bir kitap bırakmak istiyorum. şimdi niye başlamıyorum? çünkü canım öyle istiyor, sanki 25 ten sonra asıl hayata atılacağım gibi sonuçta eşek kadar olunca kesin iş hayatına girmiş olurum.

ben 16-17 yaşımdan beri yazıyorum anı/günlük şeklinde. yaş ya da iş hayatına atılmayla koşullandırmadım. çünkü yazmak, isteğe ve gerçekten ilhama bağlı. biraz da kafa yaşına, ne amaçla yazmak istediğimize ve hayatın bize nasıl geldiğine göre değişiyor bence.
eskiye dönüp okurken yaşadığım şeylere odaklanmaktan çok düşünce tarzıma bakıyorum. o zamanda hayat, insanlar, toplum vs bana ne ifade ediyordu şimdi ne ifade ediyor? yaptığım hatalardan kurtulabilmiş miyim, eksikliklerimi tamaklayabildim mi? olmak istediğim yere göre adımlıyor myum yoksa o yolda değil miyim bile?
sonuçta gelişmek zorunda olan birer canlıyız. arada durup geriye bakıp eleştirmek gerekiyor.
ağlamak kadar rahatlatacı bir etkisi olduğu gerçeğini bilin. son olarak kendinizi kendinize açarken dürüst ve objektif olmayı unutmayın. aksi şekilde anlamı olmaz...