acayip gidesim vardı

bir emre nalbantoğlu eseridir.


tatlı tınısı olan bir eserdir.




yanağımı yüzüne yapıştırıp,
onu kendime karıştırıp,
derdimi tezgaha saçıştırıp,
milleti bunlara alıştırıp,


alayını, yalanını,
kuponunu, kitabını,
yasaları, tasaları
sattım.

geride kalanlar olmasa,
benimde aklım kalmasa,
kimseler kafaya takmasa,
peşimden atıp da tutmasa,

arkama, önüme,
hiç bakmadan yönüme,
acayip gidesim,
vardı.


benim bu öfkem dinmeden,
sırtımdan bu yük inmeden,
söylemiştim de dilim dönmeden,
akıl şu eşekten inmeden,

yorgan için pireleri,
geceleri, gemileri,
sigaramı, devreleri,
yaktım.

dinledim halini anladım,
bağlamam oralara ağladı,
kimse de hakkını vermedi,
o yine de hepsini eğledi,

söyledim, dinlemedin,
sarıldım, anlamadın,
üzüldüm ağlamadım,
sustum.