acı

çoğu zaman bir şey yemeden içimizi yakan şey.

bir (bkz: yılmaz erdoğan) şiiri.

yaşamak uğruna
ölmek bu olsa gerek
sevmek uğruna
acı çekmek bu olsa gerek
hayat uğruna
savaşmak bu olsa gerek
peki ya senin uğruna
üzülmek niye?

kimi maddelerin tat alma organımızda bıraktığı yakıcı duyum.

goethe'ye göre en iyi öğretmen.

ayrıca yazar gorki'nin mahlasının anlamı.

“acı çekme, yaşamamızın koşulu. başına geldiği zaman fark ediyorsun. onun gerçek olduğunu anlıyorsun. tabii ki, tıpkı toplumsal organizmanın yaptığı gibi, hastalıkları iyileştirmek, açlık ve adaletsizliği önlemek doğru bir şey. ama hiçbir toplum var olmanın doğasını değiştiremez. acı çekmeyi önleyemeyiz. şu acıyı, bu acıyı dindirebiliriz, ama acı’yı dindiremeyiz. bir toplum ancak toplumsal acıyı -gereksiz acıyı- dindirebilir. gerisi kalır. kök, gerçek olan. buradaki herkes acıyı öğrenecek; eğer elli yıl yaşarsak, elli yıldır acıyı biliyor olacağız. en sonunda da öleceğiz. bu doğuşumuzun koşulu. yaşamdan korkuyorum! bazen ben, çok korkuyorum. herhangi bir mutluluk çok basit gibi geliyor. yine de her şeyin, bu mutluluk arayışının, bu acı korkusunun tümüyle bir yanlış anlama olup olmadığını merak ediyorum. ondan korkmak veya kaçmak yerine onun içinden geçilebilse, aşılabilse... arkasında bir şey var. acı çeken şey benlik; benliğin ise yok olduğu bir yer var. nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. ama gerçekliğin, rahatlık ve mutlulukta görmediğim, acıda gördüğüm gerçeğin, acının gerçekliğinin acı olmadığına inanıyorum. eğer içinden geçebilirsen. eğer sonuna kadar ona dayanabilirsen.”

(bkz: ursula k. le guin)

(bkz: mülksüzler)

bazılarının zevk aldığı durum.

fiziksel ve ruhsal olarak ikiye ayrılır.

fiziksel acı, varlığınızı tehdit eden dış uyaranlara karşı, farkındalık sağlamanız ve önem almanız için bedeninizin verdiği sinyaldir. aksi takdirde acıyı hissetmez ve salt bu uyaran eksikliği nedeniyle hayatınızı kaybedebilirsiniz.

ruhsal acı da aslında bakmayı bilene, bir emniyet sübabıdır tıpkı fiziksel acı gibi.
canın yansın mı istiyorsun yoksa canını yakan uyarandan kurtulmak mı? seçim senin.
seç bebeğim.

tadı yakıcı olan acı veren, tatlının zıttı anlamında kullanılır.
kalpteki acı tarifsiz /tanımsız.

fiziksel olanı ruhu, ruhsal olanı da fiziği etkiler. karşılıklı etkileşim vardır.
uzun süre fiziksel acı çekmiş ya da çektirilmiş insanların akıl sağlıkları eskisi kadar sağlam olamaz.
ruhen acı çeken kişide de çok büyük ihtimalle fiziksel rahatsızlıklar gelişir.

ağızda hissediliyorsa tamam ama gerisine kabulümüz yok hakim bey, lütfen siz de biraz anlayışlı olunuz.

sadece kötü bir şey olarak algılanmamalıdır. acı hissedebilmenin göstergesidir.

fiziksel ve ruhani versiyonun yanı sıra yenilen yemek sırasında dil vasıtasıyla ağızda hissedilen tat hali vardır. yediğiniz yemek yerken ne kadar acı verdiyse çıkarken de aynı oranda fiziksel acı verecektir.

reseptörler tarafından alınıp beyne iletilen anormal mesajlara karşı beynin verdiği tepkidir.

acı çekip çekmeyeceğine karar verememek şeklinde bir türü var bir de, sanırım en yorucu olan hali bu. eğer umursamıyorsa mutsuz olmamın ne anlamı var diye düşünmekle mutsuzluğunuzu yaşamak arasında gidip geliyorsunuz.

(bkz: scoville scale)

bedene fiziksel olarak zarar veren ya da ruhsal yaşandığı tehdit eden uyaranların yarattığı kötü, olumsuz, hoşa gitmeyen duygusal durumlardır.

hayatın olmazsa olmazıdır. insanı büyütür, olgunlaştırır. mutlaka bir şeyler öğretir. yokluğunda iyi kavramların değerini anlamazdık muhtemelen.

fiziki, ruhsal ve tatsal olmak üzere 3 çeşittir.

acı ama çok güzeldi eyşan.

acı, hayatımızın kopmaz bir parçasıdır. ağlamamızın,gülmemizin arkasında hep bir acı vardır. bizi yıkan,süründüren ama bir o kadar da dayanıklı kılan tek şey acılarımızdır,ortaya atılan fikirler,yazılan kitaplar ve söylenen onca vecizeler çekilen acının eseridir. insan acı çektikçe yaşar ve üretir.