acıya gülmek

"seyduna türküleri ı / şahrud" albümünde hakan yeşilyurt'un seslendirdiği parçadır.

"biliyorum sen yine parmak uçlarında üşüyorsun.
aramızda kıvrılıp yatan uzaklığa inat,
ayaklarınla kasıklarımın kasırgasını,
ellerinle yüreğimde yaktığın ateşi düşlüyorsun.
sularımız sızıp karışıyor ay karanlıkta,
ve çırılçıplak bir ırmağa dönüşüyoruz yatağımızda.
apansız pencerende gülümsüyor güneş, ne güzel!
bütün parmakların tıkır tıkır işliyor.
iştahla biliyorsun, yaşamaktır aşk.
geceyle gündüzün sessiz geçişi midir bir uyku boyunda,
delice bir yangın parmaklarının buzulunda.
ah şahrud, her yerimiz nasıl da şaşırıp kalmaya istekli..! "

.. *)

yüzünde acının tatlı tebessümü repliğini akıllara getirir.

mehmet erdem boşuna acıyı sevmek olur mu demedi biz de boşuna sevmedik zaten acıyı.

“acının tatli tebessumu” sozunu akillara getiren basliktir. mesela sessiz aglarken de gülüyor gibiyiz. hazmedemediğimiz gidislerin “aman bnne”, “zaten bos vr knk”si de buna dahildir.

eskilere götürdü bir anda. çok güzel

akıllara şu kesit gelir.