alfa

yunan alfabesinin ilk harfidir. alfabe'nin içerisindeki alfa da bu alfadır.

aynı zamanda hayvan sürüsündeki güçlü dişi ve erkeklerdir. sürüyü yönetirler.

insanlar olarak sürü şeklinde yaşamadığımızdan, kendisini alfa olarak tanıtan erkek ve kadınlardan uzak durmanız önemle tavsiye olunur.

ardımdan söylendiğini çok işittiğim sıfat.

genelde bir iş yerinde, okulda, kıraathanede toplumu peşinden sürükleyen kişilere denir.
ben bir gamayım yani alfayım diyenlerin hiç sevmediği çoğunuzun loser diye tanımladığı gruptayım ama nasıl güzel anlatamam.
alfalar araba tekerleği gibidir içleri sadece hava doludur.

(bkz: alpha)

başlıca beş iyonlaştırıcı radyasyon çeşidinden biri. bunlar, alfa parçacıkları, beta parçacıkları, x ışınları, gama ışınları ve nötronlardır.

"iç tutarlılık katsayısı" ifadesinin istatistikteki simgesidir.

grekçenin ilk harfi, başlangıcı simgeler.

en sevdiğim yayınevi.

nato alfabesinde a harfini tanımlama.aynı zamanda telsiz kodu.
a alfa
b brawo vs vs.

z kuşağından sonraki kuşak.

çekirdek reaksiyonlarında ortaya çıkan ışımaya verilen ad.

(bkz: lucifer michaelson)

götünden şimşekler çaktıran bir erkek türü.

homo sapiens’in ayak takımından türemiş nesillerin efradı olarak mamut avcılığına bu kadar da özenmemek lazımdı galiba.

alfa olmanın 5 yolu, insanları etkilemenin 10 adımı, pussy magnet’lığa giden yol nevinde pazarlama unsuru haline gelmiş durumda. ve ne yazık ki, hepi topu, spor salonunda ayna karşısında kararlı bakışlarla selfie çeken erkeklere neden oldu bunca terane.

bu işlerde kanaat önderliği yapanlarsa son tahlilde tibet rahibi gibi takılmayı nirvana görüyorlar. evrimsel psikolojinin nedenselliğe dair varsayımlarını din haline getirmenin, kadın ve erkek doğasına dair çok deneyip yanılmadan edinilecek 3-5 kanaati sündürmenin hazin sonu; her köşe başında mistik bir alfa.

ha bu arada, alfa bir zihniyettir zira alfalık dediğin hırka ile taç değil, gönlünü alfa eyleyen karıya kıza muhtaç değil.

iyi de güzel abim, madem sonunda dergaha odun taşıyacaktık, ne lüzum vardı bu kadar tatavaya? hani dervişe isim gerekmezdi?

yapabilirsin, başarabilirsin, diye diye s..ip attınız bunca sabinin dimağını. karı satan eski bir dövüşçüden hayat dersleri alıp gariban insanları aşağılamayı matah biliyorlar sayenizde. patek philippe takamadıkları için mahcuplar ama.

kendinden memnun olmaya dair hiçbir fikri olmayıp diğerini içten içe küçümsemeyi üstünlük sanan bir sürü zombimiz oldu. ki bunlar bir gün çok zengin, başarılı, girişken, lider olamadıklarını ve olamayacaklarını fark ettiklerinde çok öfkeli ve kırgın olacaklar. ve siz çıkıp yine “herkes olamaz” diyeceksiniz. theodore kaczynski’nin unabomber’ından arak bir fight club felsefesine kadar bile gelemedi konu.

türlü türlü manifestoyla süslenen, yarım yamalak modern psikoloji alıntılarıyla güya sistematize edilen bir ideolojimiz var gibi gibi.

ancak onun içinde, mesela günde 1,5 dolara ter akıtan, 40 yaşını görmeden bulaşıcı hastalıktan ölme riskiyle yaşayan birkaç milyar erkeğe yer yok. yahut seks ticaretinde kullanılan, zorla çalıştırılan, temiz suya ulaşma imkanı bile olmayan, işkence koşullarında hayat sürdüren bir o kadar kadına ve çocuğa da yer yok.

batı’nın bitmek tükenmek bilmeyen çileleri, dramı, krizleri ve her 30-40 yılda bir deveran eden kıytırık aydınlanmalarında son perde; 2. kuşak feminizm bizi s..yor!

beynimiz yıkanmış holivud filmleri ve modern cinsiyet rolleriyle falan feşmekan.

e güzel abim, bireyselciliğe bu denli tapınan sensin, sabah akşam sancaktarlığını yapan sensin, yine de dilin bir türlü ‘ulan biz biraz toplumsal mı baksaydık’ demeye varmıyor da, hala en errrkeği arıyorsun ki, hani bu çürümeye belki merhem olur.

hepimiz en iyi versiyonumuza tekamül edelim etmeye de; senin bu disipline, zihinsel sağlamlığa falan yaptığın göndermelerin, günün sonunda, kendi pisliğine bulayıp zihnini tarumar ettiğin, kimliğinin altını oyduğun, sonra ahvalini görüp “ulan bunlar da bi değişik oldu” dediğin nesilden 3-5 kişiye derman olmaktan öte bir şey vaad etmiyor. kalanlar da o yola revan olsa kafi.

hepimizin hedeflenen o yüce varlık olamayacağımız bu kadar net ve kimse bundan en ufak bir rahatsızlık duymuyor. herkes içindeki o ‘tabii’ yüceliğin peşinde. aile kavramı yıkılmış da, erkeklik ölmüş de, hepimiz kandırılmışız da falan feşmekan.

basitçe adını koyalım; hedefsiz nesillere -başarısızlıkta kendilerini suçlama şartıyla- en kral vaadleri, isteyene sınırsız vajina, isteyene evde yemek hazırlamayı ve seks yapmayı kabul eden bir eş, biraz ekonomik özgürlük, işyerinde ve ortamlarda bir miktar saygınlık. zira bu denli aptallık ve amaçsızlık herkes için kötü.

görünen o ki, müktedir için bedensel ya da fikri hizmet sunmayı, üretime katılmayı, gerekirse fedakarlık yapmayı isteyecek kadar içsel enerjisi olan orta sınıf erkeklere hala ihtiyaç var. ve feministler, siz de lütfen bir süre çenenizi kapatır mısınız, çünkü sizin de buna ihtiyacınız var, diyorlar.

erkeklere erkek gibi davranmayı hatırlatmanın bu denli mistik bir hale getirilmesi ancak bu kafanın eseri olabilirdi zaten.

ev arkadaşına kök söktüren, çocuğu habire üzen yenge ile yatıp ona yoğurtlu makarna yaptırabilen erkeklerin genel adı. acımasız olurlar bunlar. "yüzde şaklatıcılar" olarak tanınırlar. şaka yollu yüzde şaklatmaları meşhurdur. yapılan makarnayı yerler, yine de fazla övmezler. memeden bir dal çimdik alıp, "aferin elinin ayarını sevdim. üzme artık şu adamı, senin için ölüyor. yoksa sana ceza veririm yine ehe ehe" diyerek ev arkadaşlarını da savunurlar. vakur bir sırıtış olur yüzlerinde, fazla değil. toplumda sevilmezler. boru gibidirler.