alttaki yazara bir alıntı bırak

(bkz: kanatları var ruhunda)

"ne gelir elimizden insan olmaktan başka"

annie are you ok ?

ma c'ho solo vent'anni
e già chiedo perdono per gli sbagli che ho commesso
ama ben sadece yirmi yaşındayım
ve şimdiden yaptığım hatalar için af diliyorum

“dünya harabeye dönerken biz aşık olmakla uğraşıyoruz.”
(casablanca, 1942)

insanlığa yararı dokunmamış en büyük kurumlar siyasi partilerdir.


özdemir asaf - kırılmadık bir şey kalmadı- sf- 96

insan insana nasıl hükmeder?
acı çektirerek.

"eğer acıya odaklanırsanız,
acı çekmeye devam edersiniz.
eğer derse odaklanırsanız,
gelişmeye devam edersiniz"

"geçmişini bütünüyle bir yana atıp bugünü doğum günü saymaya ne dersin?"

(bkz: richard bach)

nefretin olduğu bir yerde koca bir öküzü yemektense, sevginin olduğu yerde ot yemek daha hoştur.

(bkz: charlotte bronte)

"kabuğu kırık istiridyenin sevdiği incisine verecek yeri yoktu ama onu başkalarının sahiplenmesine izin vermeyecek kadar bencildi."

"huysuz, dikkatsiz, asi çocuklar olup çıktık; sürekli kaçmayı düşünüyorduk, daha çok içsel bir kaçıştı bu."
-babaya mektup, kafka

"bilmeden yapılan hata yanlışlıktır, bilerek yapılan hata ise ihanettir"

(bkz: bertolt brecht)

bir erkek, "ızdırap çekiyorum, sen de beni seviyor musun? "diye ağlıyor, bir kadın da " sus, sus, ben de ızdırap çekiyorum!" diyordu.

(bkz: nihal atsız) (bkz: ruh adam)

"sonuçta,her şeyin mahvolması için aşk iyi bir nedendir. "

"hepimiz öleceğiz, buna kadeh kaldırıyorum. çünkü hala hayattayız. " la casa de papel

"çok kavga eden, çok bağıran insan gitmek istemiyordur; bir şeyleri çözmek istiyordur. gitmek isteyen insan susar ve sessizce gider."
gabriel garcia marquez

"chaplin haklıydı, denizanalarının bile bir varoluş nedeni, anlamları vardı. o zaman sinemanın, müziğin ve akla gelecek bütün unsurların da bir anlamı olmalıydı. o yola girince o 'gereksiz' bulduklarımızın da öyle ya da böyle bir nedenle önemli olduğu anlaşılıyordu. eğer dünyadaki sayısız 'gereksiz'i ayrıştırmaya çalışırsan eninde sonunda insanlar hakkında, kendi varoluşun hakkında da bir yargıya varman gerekirdi. benim durumumda, izlediğim tüm filmler ve onlarla olan anılarım hayatıma anlam katıyordu. beni olduğum kişi yapmışlardı.

yaşamak demek; ağlamak ve bağırmak, aptalca davranmak, üzülmek ve neşelenmek, hatta korkunç ve berbat deneyimlerden geçmek... ve gülmek demekti. güzel şarkılar, güzel manzaralar, baş dönmesi, şarkı söyleyen insanlar, gökyüzündeki uçaklar, atların gürüldeyen koşuları, ağız sulandıran krepler, uzayın sonsuz karanlığı, doğan güneşe silahlarını ateşleyen kovboylar..."
genki kawamura, bir gün kediler dünayadan yok olsaydı, syf 89 + 90

beyaz perdelerle örtülü ranzasında mutluydu, nevresimler temiz, çarşaflar
ütülüydü. bedeni tutsak, ruhu her zamanki gibi özgürdü. yatmakta olduğu
ranzada da özgürlüğünün "kefarefini ödüyordu.

metin kaçan- fındık sekiz.

güller güler figanla geçer ömr-i andelib bîmâr ihtizârda ücret diler tabib
güller açılır; goncalar gül olup açılır etrata neşe saçar, bayram ederler. fakat onların karşısında bülbül feryad ü figan eder. biri düğün bayram eder, birisi matem tutar inler feryad eder...

çirkinlikleri tekrarlamaktansa enayi başlangıçlara koşturmalı!