anarşizm

devleti ve mevcut kurumsal yapılanışıyla siyaseti ortadan kaldırmayı amaç edinen anti-politik bir hareket.

her türlü otoriteyi reddeden,insanın sadece kendisine hesap verebileceğini savunan en yüce hayat görüşü.bilgi sahibi olmadan cahilce yorum yapanlar yüzünden tarih boyu yanlış anlaşılmıştır veya hiç anlaşılamamıştır.anarşizm şiddetsizliği,özgürlüğü,devletsizlik ve kanunsuzluğu doğru veya yanlış gibi kavramların kural olmadığını,kişiye göre değiştiğinden bahseder.evrensel ahlak yasasına karşı çıkar,insanların kurallar altında değil kendi ahlaklarının yordamıyla hareket etmesi gerektiğini söyler.anarşizmin bu yozlaşmış devirde uygulanması ne yazık ki geniş çapta imkansızdır.insan denen yoldan çıkmış varlıklar yüzünden anarşizmi yaşamak isteyen kişilerin yapması gereken kendilerini bu pislikten kurtarıp,yeşil anarşizm tadında bir hayata başlamaktır.teknoloji ve sanayileşmeden kaçarak insan elinin değmediği ve doğanın saflığını koruduğu yerlerde kendilerinin efendileri olarak sürdürecekleri bir hayat.bu şekilde bilgeilk ve huzura ulaşacaklardır.

tarih boyu anlaşılmaması her otoriteye karşı geldiginden kaynaklanabilir. bireye kendi değerlerini hissettirir ve kendi kurallarını koymasını ister . önemli olan algıdır herkez farklı yorumlayabilir sabit kalıplar üzerine .

bu akımın bayrak sallayanları iddia eder ki
adaletin bittiği yerde anarşi başlar

saçma paradoksların. tam amaçsızlık durumuna geçip, tekrardan paradoksa bağlaması. geri kalanlar ise romantik paradokslar sadece.

en can alıcı noktası şu bence

(bkz: paradoksların aslında paradoks olmaması)

kelime anlamı olarak bakacak olursak; her otoriteyi reddetmek manasına gelir. romantik paradoks olmaktan çoğu zaman öteye gidememesinin sebebi; insanoğlunun acziyetidir. maalesef başında bir lider bulunmadan bir iş yapamayacağına insanoğlu taa ilk çağlardan günümüze kadar alıştırılmıştır. bu durum insanoğlunun evcilleşmesi olarak da tanımlanabilir. bu anarşist ruhlar da her daim evrimini tamamlayamamış ucubeler olarak sınıflandırılmaya layık görülür. halbuki tek istedikleri kendileri olarak, kendileri gibi ve kendileri için yaşamaktır. kimseye elleşmeden, bulaşmadan... güçlü olanlar bu durumu hiçbir vakit kaldıramadığı ve kaldıramayacağı gibi, normal olanın bu olduğuna da tüm toplumları ikna etmiştir. insanoğlunda adeta bir kişilik ve kimlik kaybı (kayması)na sebep olmuştur. sonuç olarak günümüze kalan; anarşist olduğunu iddia etse de hala bir yerleri körü körüne otoritelere ve bir takım ahlak ve etik kurallarına bağlı çakma ruhlardır. eğer bir parça anarşizm görmek istiyorsanız; biraz kedileri gözlemlemenizi tavsiye ederim, kediler kadar bile olamayan insanoğluna…

sosyalizmin bile yanında ant-demokratik kaldığı görüş. en özgür düşünce.

ne zaman biri " ya ama çok saçma yeaaa" dese tartışmaya başladığım ve bu kulakların karşıdaki kişilerden ;

- anarşist düzen

- anarşist örgütlenme

- anarşist devlet

- anarşist otorite

gibi fantastik yorumları duyduğu düşünce biçimi. içeriğini bileni azdır, gerçek manada bileni daha da az. kulaktan dolma bilgilerle b*k atmaya çalışırlar sonra da rezil olup yerlerine otururlar. anarşizmi merak edip gerçek manada inceleyen birisi ise zaten düşüncenin özgürlüğü ve doğallığı karşısında mest olup kendisini kaptırır.

birçok anarşistin dahi bir kararda duramadığı, tam anlamadığı düşünce.

liz highleyman 1988'de yazdığı ''an introduction to anarchism'' adlı makalesinin giriş bölümünde anarşizmi şöyle tanımlamıştır:

''anarşizm yanlış kavramlarla kuşatılmış bir siyasal felsefedir. bunun temel nedeni ise anarşizmin gerçekten de basit sloganlarla ve parti çizgileri ile ifade edilemeyen farklı bir düşünüş tarzına sahip olmasıdır. gerçekten de 10 anarşistten anarşizmi tanımlamalarını istersiniz, büyük bir ihtimalle 10 farklı cevap alırsınız. anarşizm siyasi bir felsefe olmanın ötesinde; siyasi, pragmatik ve kişisel yanları kucaklamış bir yaşam tarzıdır.

anarşizmin temel ilkesi, hiyerarşik bir otoritenin --devlet, kilise, babaerkil yapı ya da ekonomik elitler olsun-- gereksiz olmaktan öte içsel olarak insanoğlunun kapasitesinin azamileştirilmesine bir engel olduğu ilkesidir. anarşistler genel olarak insanların kendi işlerini yaratıcılık, birlikte çalışma ve karşılıklı saygı temellerinde idare edebilme yetisine sahip olduklarına inanırlar. gücün içsel olarak zarar verici olduğuna, ve yetkililerin (ing. authorities) kaçınılmaz olarak kendi çıkarları ile ilgilendiklerine, ve kendilerini seçenlerin iyiliğinden ziyade kendi güçlerini arttırmayı hedeflediklerine inanırlar. anarşistler genelde ahlâk'ın kişisel bir konu olduğuna, ve yasal ya da dini bir otorite tarafından dikte (abd anayasası gibi saygın yasalar(!) da dahil olmak üzere) edilmiş yasalar olmasından ziyade, diğer bireyler ve toplumun iyiliği için sahip oldukları ilgiye dayanması gerektiğine inanırlar. anarşist felsefelerin çoğunda bireylerin kendi davranışlarından sorumlu olduğu belirtilir. babeerkil idare şekline dayanan yöneticiler, insanları kendileri için düşünme ve davranmadan alıkoyarak, elit zümrelerin onlar yerine karar verdiği ve ihtiyaçlarını karşıladığı bir sistemi dayatır; bu da insanlığını yitirmiş bir kitlenin oluşmasını hızlandırır. otorite kendisini haksız yere, en temel kişisel ahlâki kararların alınmasında dahi en son karar verici olarak kabul ettiğinde, örneğin ne için öldürülebileceği ya da ne için ölmeye değer olduğu gibi konularda (mecburi askerlik ve kürtajda olduğu gibi), insan özgürlüğü ölçülemez şekilde kısıtlanmış olur.

anarşistler pek çok farklı baskı çeşitleri arasındaki bağlantıların farkındadırlar --cinsellik, ırkçılık, çok cinslik (ing. heterosexism), sınıfçılık ve milliyetçi şövenizm gibi-- ve bu nedenle de diğerlerinin devam ettiği bir ortamda belli bir tanesine karşı mücadelede yoğunlaşmanın yararsızlığının da farkındadırlar. anarşistler dünyayı dönüştürmek için kullanılan araçların başarılması arzulanan sonuçlarla uyumlu olması gerektiğine inanırlar. anarşistler resmi organizasyonların varlığının gerekliliği ve halen varolan yıkıcı kurumların ancak şiddet eylemleri ile bertaraf edilelebileceği gibi konularda farklı görüşlere sahip olmakla beraber, pekçoğu sadece mevcut düzeni yıkmanın bir amaç olmadığı; yerine kurulması hedeflenen daha insancıl ve akılcı yeni bir düzenin şekillendirilmesinin de önemli olduğuna inanırlar.''

"ey yeni doğmuş anarşi, sonsuz vaat
sonsuz dikkat
dinliyorum, dinliyorum gecede
gece kadar derin beşiğin yanışında
çocuk iyi mi diye"

ursula k.le guin'in the dispossessed'inden…

aslında tam manasıyla olmasa da marx'ı dolayısıyla da komünizmi de etkilemiştir.

en çok ukrayna'da etkili olmuştur

kelime manası yöneticisiz otoritesiz anlamına gelmektedir. -an=olumsuzluk eki -archos=yönetici

devletin olmadığı yerde anarşi vardır. devlet beyaz ise anarşi siyahtır. devlet ışık ise anarşi karanlıktır.

diğer -izm'lerin insanlığa doğrudan faydası olmadığı gibi anarşizminde olmamıştır.

devletleri anarşi perspektifinden de değerlendirmek gerekir. eşkiya hüküm sürüyorsa orada anarşi vardır, devletim diyen; zülm ediyorsa, adaleti geciktiriyorsa orada da anarşi vardır. ülkemizi de böyle değerlendirebiliriz; devlet kişilerin iyiliği için varsa devlettir, eğer kişiler yöneticilerin iyiliği için çalışıyorsa buna devlet değil eşkiya denir. eşkiya hüküm sürebiliyorsa orada anarşi vardır.

ülkede fakirlik varsa ve o ülkenin başındaki şahış saraylarda lüksler içinde yaşarken birde insanlara kanaati tavsiye ediyorsa bu yönetimi niteleyecek kelime devlet değil eşkiya olur. kişi kimin devlet kimin eşkiya olduğunu bilirse eşkiya'ya gösterilecek tepkiyi devlete göstermez.


gerçek bir devlet yönetici aynı zamanda muhibbi ismi ile şiirler yazan padişahın şiiri;



halk içinde mu'teber bir nesne yok devlet gibi
olmaya devlet cihânda bir nefes sıhhat gibi.
-
halkın gözünde devlet (iktidâr) gibi değerli bir şey yok.
halbuki şu dünyada bir nefes sıhhat gibi devlet (güç) olamaz.
-
saltanat didükleri ancak cihân gavgasıdur
olmaya baht u sa'âdet dünyede vahdet gibi.
-
saltanat dedikleri sadece bir dünya kavgasıdır.
dünyada allaha yakınlık gibi büyük saâdet ve baht açıklığı olamaz.
-
bu iyş ü işreti çün kim fenâdur âkıbet
yâr-ı bâkî ister isen olmaya tâ'at gibi.
-
bu eğlenceyi yeme içmeyi bırak, sonu kötüdür.
eğer ebedî bir sevgili istiyorsan ibâdet gibisi yoktur.
-
olsa kumlar sagışınca ömrüne hadd ü 'aded
gelmeye bu şîşe-i çarh içre bir sa'ât gibi.
-
ömrün, kumlar sayısınca sınırsız ve hesapsız olsa bile,
bu feleğin fanusunda ( çıtasında) bir saât gibi bile gelmez.
-
ger huzûr itmek dilersen iy muhibbî fâriğ ol
olmaya vahdet makâmı gûşe-i uzlet gibi.
-
ey muhibbî, eğer huzur içinde olmak istersen, ferâgat sâhibi ol (vazgeç)
dünyada yalnızlık köşesine çekilmek gibi allah'a yakınlaşma olamaz.

siyasi akım genellikle aşırı solda , bazen de aşırı sağda (anarko- kapitalizm ), devleti ve üzerinde kısıtlama hakkına sahip herhangi bir gücü bastırarak bir sosyal sistem inşa etmeyi öneriyor. usta". ilk çabuk karşıt ondokuzuncu yüzyılın ortalarına, anarşizm içinde fransız pierre joseph proudhon tarafından geliştirilen marksizm ikincisi ideoloji devleti uzun fazda (bir baskın rol verdi şöyle ki sosyalizm gelen oldu) kapitalizme karşı komünizm nerede devlet kademesi.

anarşizm, kapitalizm ve liberalizm sömürü ve tahakküm olarak görülüyor. anarşizm, iktidarsız bir “doğal düzeni” savunur - ki bu anarşi olur. bazı anarşistler , iktidardaki partiden bağımsız olarak herhangi bir siyasi sistem zorunlu olarak "devletçi" olduğu için seçimleri boykot etmenin ve çekimser kalmayı tercih etmenin gerekli olduğunu düşünüyorlar.

1870'den 1900'e kadar olan dönemde anarşizm, avrupa ve amerika'da önemli bir siyasi muhalefet gücü idi. bazı anarşistler , komünistlerin önerdiği gibi organize sistemlere ve yapılandırılmış toplu seferberliklere bağlı kalmaktan çekiniyorsa bazen gözlerinde “yenileyici” sosyal krizleri kışkırtacak bireysel eylemlere değer vereceklerdir. bu, bir avuç anarşistin politik figürlere yönelik saldırıları nasıl gerçekleştireceğidir . kurbanlar, 1901 yılında new york'ta suikasta kurban giden amerikan başkanı william mckinley ve yine bir anarşist tarafından öldürülen italya kralı humbert olacak . bu jestler, modern terörizmin habercisidir . anarşizm aynı zamanda ispanya iç savaşı'na da (1936-1939) damgasını vurdu . 21. yüzyılın başında, sınırlı çevrelerle sınırlı marjinal bir eğilimdi.

teori ile pratik arasındaki karmaşanın vuku bulduğu; 'neden'lerin şov yaptığı, 'nasıl'ların yedek kulübesinde bile yer almadığı; sürekli kendi kuyruğunu yiyen düşünce sistematiksizliği. en büyük problemi; kitlesel bir tasavvura sahip olup, özü itibariyle bu tasavvura ulaşacak kitlesel bir hareketi sağlayamayacak kadar ironik bir temele sahip olmasıdır.

hep birlikte ayağa kalkmaktır
sonuçta bu da bir
başkaldırıdır.
gelin göğe ; güzel bakabilmek için
hep birlikte ayağa kalkalım.

anarşizm bilinenin aksine anlamı şudur; otoriteyi reddeden, insanın sadece kendisine hesap verebileceğini savunan en yüce hayat görüşü.

ikinci elci kitapçıya kaynak aramak için gittiğimde yüzüme şöyle sağdan (bkz: sağcı) 'anarşist mi olacaksın kız yoksa, başımıza iş açma haa' lafını çarptıran olgu.tam ideoloji de diyemiyorum çünkü bu bile anarşinin içerdiği bazı şeylere ters.kendisiyle çelişmesine karşın ayakta kalabilmiş, fikirlerimin çoğuyla uyuşan düşünce tarzı.

bilemiyorum altan bilemiyorum. ben son girişimimi lisede converse ayakkabıma şu şekilli a dan çizdiğim zaman tükettim. son kapitalist tekmemi attım kaldırım taşlarına orijinal olmayan papucumla.