anılarla özlemleri karıştırmak

anılarından bahsederken onun isminin gelip gelip zihnine vurması. anıyı anlatırsın ama ismini söyleyemezsin. kimseler bilmez. böylece anılarından bahsetmiş ama özlemini içine atmış olursun. karıştırmazsın. bir kez düşünülmüş olanın söylenmiş olan söz gibi geri alınamaması.

insan anılarını özlemez mi zaten. akılda kalmayan bir şeyi nasıl özleyesin ki.

bazen bir kişiyi özlediğinizi zannedersiniz aslında özlediğiniz şey o anın güzel olması, yaşanılanlardır

anlatırken özlediğini hissedersin... şöyle bir için burkulur. derin bir nefes alırsın.
herkes gelir ve gider dersin ama için böyle tarifi olmaz duygular içindedir.

özlem, anıdan ortaya çıkar hatta anılardan...
fakat her anı, aynı özlemi barındırmaz bünyesinde. ..
hatta şey deriz bazen; "bu da böyle bir anımdır."
muhabbeti gelmiş, anlatılmıştır..
çok da önemli bir şey değildir, özlenecek bir durum yoktur.