ankara soğuğu

fazlasıyla abartılmaktadır. üniversiteyi ankara’da okudum, aşır karlı ve sert bir kışı var evet ama hava kuru en azından. hava eksi ebesinin nikahını da görse lahana gibi giyinip ısınıyorsun. gelin istanbul’a da nemli soğuk görün a kü! bugün eve yürüme mesafem 5 dk değil 10 dk olsaydı hipotermiden gebericektim lan!
ya kars’takiler napsın? arkadaş geçen paylaştı, -30 ne lan!

bursa'da olmama rağmen başlığı görünce ben bile üşüdüm. öyle bir soğuktur.

önümüzdeki hafta tam yaşanacak soğuktur. ankara soğuğunun diğer şehirlerle kıyaslanmaması gerekir. erzurumlular, karslılar zaten alışkın soğuğa. oralara yaz bile gelmiyor. ankara ise baharları ve yazı tam yaşayan bir şehir. ayrıca - 10 dan sonrası fark etmez. hepsi çok soğuk gelir. ayaz meselesi bambaşka bir konu. kışın yüz felci geçirenlerin sayısı en yüksek ankara'dadır. kış sabahları soğuktan ağlarsınız. siz ağlamasanız da gözleriniz ağlar. yani öyle bir soğuk.

hiçbir yerin soğuğuna benzemeyen nadide soğuktur.

tanımları okudum ve evet ankara’da yaşayan insanlar bu soğuktan çokça bahsedip bolca şikayet eder ama ankara soğuğu sevgiyle büyümüş bir çocuk gibidir. ne yaparsa yapsın sevilir.

ankara’da okuduğum yıllarda hep kış olsun isterdim. ankara’nın kışı güzeldir, deniz olmadığı için doğal olarak denizden gelen o rahatsız edici rüzgar da yoktur. ankara soğuğu sadece ankara ile ilgilidir.

alışık olmayan bünyelerde dondurucu bir etki bırakabilir ancak ankara soğuğu bir kez bünyeye girdi mi vazgeçilmez olur. hasta etmez ankara soğuğu çünkü o kuru bir ayazdır. ama insanın kendini eskimoları kıskanırken bulmasına neden olur. hiçbir kıyafet kar etmez ankara soğuğuna karşı, insan ne giyerse giysin çıplak gibi hisseder kendini. bereler ve atkılar çaresizce yerlerini alır ve kışlıkların yanına kaldırılana kadar hiçbir işe yaramadan taşınır sağa sola.

bir sabah elimi yüzümü yıkayıp evden çıktığımda ankara soğuğu ile yeterince samimi değildim. otobüs durağında beklerken arkadaşım sakalımdan aşağı doğru sarkan buzu aldığında artık ben de bir ankaralı olduğumu hissettim.

sabah - 11 ile güne başlatan, tabiri caizse g.t kesen, dondum anam diye bağırtan bir soğuk olur kendileri.

ben angaramı soğuk bilirdim kışın eskişehire gidene kadar. kurban olayım ben bu soğuğa be.

keşke kar yağsa. bu ne soğuk ne ayazdır. maske de olmasa yüz felci geçireceğiz soğuktan.

az önce marketten sigara aldım. bir tane yaktım ateş donmuş içemedim

bit-mi-yor. yeter ulan yeter diye isyana sürükleyen soğuk. baydı artık.

korkunçlu şey.

ama bir yerden sonra hiçbir yerinizi hissetmemeye başladığınız için sorun olmaktan çıkıyor(!)

bi izmir sogugu degildir.

içime içime işledi bir kış boyunca, yetmedi martta daha da soğudu.

balkonda sigara içerken donakalıp haberlere konu olacağım bu gidişle.

kutup soğukları halt etmiş.
bir de 87 den bu yana ilk kar fırtınası diyorlar.
don olacak dememişlerdi.

soğukta beklemekten ellerim buruş buruş yaşlı teyze eline döndü. geçen gün kulaklarım düştü hâlâ bulamadım. bulan acilen yazsın.

ankara çok soğuk ama doğu anadolu'yu tek geçerim.

eğer ankaradan soğuk illerimiz mevcutsa ben kendilerini yaz mevsiminde görmeyi tercih ederim. benim gibi gördüğü en soğuk günler 10 derece olanlar için zor günler

"geldi yine tipini sevdiğim" dediğim soğuk.

anlamıyorum ki arkadaş! 1 gün içinde nasıl bu hâle gelebiliyor bu hava? ayaklarımı nereme sokacağımı şaşırdım ısıtmak için.

nefret ediyorum, nefret! 1000 yıl yaşasam ve hiç kış yüzü görmesem aramam. yaz insanıyım ben. plaj voleybolu oynayıp yorulduktan sonra kan ter içerisinde şezlonga uzanıp bardağımı alarak karşıdaki yakışıklıyla kesişmek falan dururken soğuk ne ya!

yarı sıyrılmış boxer'ımla gülerek yudumluyorum rakımı. akdeniz sıcağında.

abartılmış balon bir soğuktur. kütahya ve kars soğuğu solda sıfır bırakır.

tam atlet ve şortla gece yarısı soğukta balkonda sigara içmelik bir hava var. vakti gelmiş.