anne babaya bilenmek

küçükken ters davrandıklarında, bir şeye izin vermediklerinde, isteklerimi yerine getirmediklerinde yaptığım şey. ulan büyüyeyim sizi darulacezeye vermeyen şerefsizdir derdim hep. ha verdim mi darulacezeye? yok vermedim. iyi emekli maaşları var çünkü şerefsizlerin.

sık rastlanan durumdur, çocukluk döneminde başlar ergenlikte de devam eder ve bence sonra da devam eder. gerçekleşmesi muhtemel şeylerdir ve kişi kendini suçlamamalıdır.
mühim olan kalp kırmamaktır.

o günler için halen gözyaşı dökerim. hayatımın tek pişmanlığı, tek keşkesi babamla boğaz boğaza gelip onu arabada uyumaya zorlandığım, annesinin evinde yatırdığım gecelerdir.

şimdilerde ağlayıp özür diliyorum. babam "olsun oğlum" diyor lakin o günkü kırgınlığı hiçbir zaman tamir edemeyeceğim.

zaten çok içtiğim için başım ağrıyor. ben bir de gelir mutfağa geçer, ışıkları kapar ağlar içerim. annem gelir yine ne için ağlıyorsun der. zaten annemi de kırmıştım zamanında.

ben büyümeden önce her şey çok güzeldi.

söylecek söz bulunmayan bi entry