anneler günü

bize hayat verip koşulsuz sevgisiyle hayata hazırlayan ve gelişimimizdeki kilit nokta olan biricik annelerimizin anneler gününü kutluyorum.

bütün annelerin , anneler gününü kutluyorum, allah annelerimizi başımızdan eksik etmesin, hayatta olmayan annelerin mekanı cennet olsun.

2007 yılından beri annesizim.
alışılmıyor, kanıksanmıyor, unutulmuyor.

öylece orada duruyor.

canım yansa, başım sıkışsa kullanabileceğim bir kelimem yok, her halimle beni seven tek insan artık yok.
güzel, değişik, hafif deli bir kadındı, çok güçlü, çok inat, çok korumacı.

kardeşler arasından onun o çoğu zaman boğucu korumasından ilk ve tek kurtulan ben oldum, o yüzden bana hem çok kızar hem de alttan alta saygı gibi bişi duyardı, şimdi hayatta olsa "aferin lan hıyar" derdi bak, ondan da eminim..*

özledim kız seni be anne, bu yaşta hem de?

neyse..

sözlükteki tüm annelerin, tüm kadınların anneler gününü kutlarım.

çok yaşayın!

her yıl mayıs ayının ikinci pazar günü kutlanan ve benim artık iyi ki bu dünyadan geçmiş, iyi ki benim annem olmuş, iyi ki pek çok anı biriktirme şansımız olmuş diyerek kendimi teselli ettiğim gün. yaşarken varlığıyla çok şey öğrendiğim gibi yokluğuyla da hala bana bir şeyler öğretmeye devam eden biricik insanın günü.

annem artık hayatta olmadığından elbette bugün benim için biraz zor geçiyor. ama bu demek değil ki annesi hayatta olan ve bunu olanca coşkusuyla kutlayanları görünce daha fazla üzülüyorum. annesizlik çok tuhaf bir yara. yılın bir günü acıyan ya da annesiyle mutlu mesut fotoğraf paylaşan insanları görünce kanayan türden bir yara değil. rahat olun. ama bu konuda duyarlı ve hassas davranan arkadaşlar, hepiniz öyle güzelsiniz ki.

sadece çocuk doğuran kadınların değil, bir cana annelik yapan herkesin anneler günü kutlu olsun

365 gün varlığından sonsuz mutlu olup, içimden çıkarsız-beklentisiz saf sevgimle dökülen kelimeleri bir fotoğrafımızla paylaşmak o'nda tarifsiz bir gülüş-mutluluk yaşatıyor ve bu o'nun en büyük hakkı...

diyeceğim o ki tek bir gün değil elbet.. ancak bırakın sevgimizi yaşayalım.. bahsettiğim hediyeler, kahve-süpürge vs. maddi ve göreviymiş gibi olan materyallerle değil, sevdiği objelerle bile onu özel hissettirecek bir an'ı yaşatmak için müsade edin de duyar kasmayın ama..

hayat bazen kötü sürprizlerle dolu corona örneği olduğu gibi yani çook kısa... keşke demek yerine iyi ki demek için sevdiğinize güzel kelimeler etmek, sarılmak bambaşka...

öpün, koklayın, coşun, gülün bool bol kahkaha atın, yanınzda sevdikleriniz varken..

umarım gerçekten annelik sıfatını hak edersem anne olabileyim. en büyük duamdır..!

dışardan bir gözle bakınca kutlaması, o sevincin ailecek yaşanması güzel bişeydir. ama sosyal medyada paylaşmamak lazım empati yapıp çocuk sahibi olamayan, evladını annesini kaybetmiş insanları düşünüp o sevinci göze sokmamak lazım. yoksa kutlayan kutlasın. hoş onu da bir güne sığdırmakta bence anlamsız.

. . . kapitalist sistemin tüketimi arttırma amacıyla yaptığı dayatmalardan biridir. en hassas noktalarımızdan vuruyorlar. anneler bir sevgililer iki.

annesiyle arası iyi olanlarca herkesin gözüne soka soka kutlanılan ama annesiyle sorunları olanlar, annesiyle görüşmeyenler veya annesi hayatta olmayanlar tarafından yok sayılan ve bir an önce bitmesi istenen gün.

daha tazecik bir anne adayıyım
5 haftalık. eskiden annelerin fedakarlıklarının çok abartıldığını düşünürdüm. ta ki şu kısacık zamanda bile onlarca stres yaşayana kadar . kese görülecek mi kalbi atacak mı sağlıklı doğsun yanlış bi hareket yapmayım diye düşünürken daha şimdiden uykusuzluk başladı.. annelik fedakarlık işiymiş bunu her şeyimle hissediyorum şimdiden
tüm annelerin, anne adaylarının, bir çiçeğe bir hayvana anne şefkati gösteren herkesin günü kutlu olsun

üniversiteye kadar benim de sosyal mecralara fotoğraflar yükleyerek, anneme slaytlar hazırlayarak kutladığım bir gündü. hiç "acaba birinin canını acıtır mıyım, üzer miyim?" diye düşünmemiştim.
peki üniversitede ne değişti?
3. sınıfta topluma hizmet uygulamaları isimli bir dersimiz vardı. bu ders kapsamında çocuk esirgeme kurumuna staja gitmemiz gerekiyordu. buraya kadar her şey iyi güzel; "zaten çocukları da severim, onlarla vakit geçirir karşılıklı mutlu oluruz" diye düşünüyordum.
ama öyle olmuyormuş.
daha kapıdan girer girmez küçüklü büyüklü onlarca çocuk gözlerinizin içine öyle bir sevgi açlığı ile bakıyorlar ki kalbinizin sıkıştığınızı içeride bir yerlerin cayır cayır yandığını hissediyorsunuz. odaya adımınızı atar atmaz sanki sizin gelmenizi bekliyorlarmış gibi elinizi tutup bacaklarınıza sarılıyorlar ve hepsinin dilinde tek bir kelime var "anne". onlar için onlara sevgi gösteren, elini tutan, başını okşayan herkes anne.
kurumda çalışan görevliler çocuklarla çok bağ kurmamamızı, bunun hem bizi hem onları olumsuz etkilediğini ve sonrasında her iki tarafında üzüldüğünü söylediler. tecrübeliydiler ve haklılardı. stajdan çıktığım her gün o çocukları orada bırakmamın ağırlığı tonlarca bir ağırlık gibi bindi omuzlarıma. hani böyle derin bir nefes alıp rahatlamak istersiniz de alamazsınız ya staj sonrasında alamadım o derin nefesi, kaldı içimde.
o staj günlerinden sonra hiçbir anneler gününü sosyal mecraları geçtim, annemden başka bir üçüncü şahsın duyup görebileceği bir yerde kutlamadım. çok büyük konuşmak istemiyorum ama kutlamam da sanırım.
son olarak yetimhaneden bir anne fotoğrafı bırakıp tanımı bitireyim.

tüm sözlük yazarlarının annelerinin ve anne olan yazarlarımızın bugünü kutlu olsun.
iyi ki varsınız...*

bir gün değil her gün anneler günü. daha doğrusu bizim evde her gün annemin günü zaten. annemin cumhuriyetinde yaşıyorum.* neyse şaka bir yana tüm annelerin anneler günü kutlu olsun. iyi ki varlar.

anneler gününe sallıyorlar şimdi de. hiçbir şeyi mi sevmezsiniz yahu, kimse sevmedi mi sizi? annesi ölenler varmış, kapitalizm bilmem ne imiş. doğum günü olan rahmetli insanlar da var doğum günü kutlamasın mı kimse? neyse, aramızda olsun olmasın bütün annelerin anneler gününü kutluyorum.

bazı günler bağıra çağıra kutlanmamalı. koca bir ömrü bu yarayı sarmakla geçen nice insanlar var.
bu sene de sessizce kutladım annemin özel gününü.

annem 1500 km uzakta. bu kadar uzakta olmasına üzülüyorum. ama daha uzağa gitmesinden de çok korkuyorum. diyorum ki hep yaşayalım beraber, uzakta olsak da olur. bir telefonla ulaşır, icabında bir uçakla giderim. sadece orada olduğunu bileyim. arayınca konuşabileceğimi, gidince görebeliceğimi bileyim. orada bir yerlerde mutlu, sağlıklı ve huzurlu yaşadığını bileyim. içimi ferahlatıyor bu düşünce. annesi hayatta olmayan yazarlarımıza sabır ve gönül ferahlığı diliyorum. annelerine de allah'tan rahmet diliyorum. mekânları cennet olsun inşallah.

gün mün bahane. anneniz hayattaysa gönlünü hoş tutmak için mis gibi bahane. hayatta değilse anmak için...

tüm kadınların anneler gününü kutlarım.

tüm canlılar içinde kendisini yavrusu için feda edebilen canlı türü olan anne canlılarının gününü kutlarım. varlıklarında kıymeti bilinmesi dileklerimle.

bir teyze olarak dünyayı daha eğlenceli kılanın ufaklıklarım olduğunu hatırlatan gündür

anneler günü temsili karikatür