anneler günü

bugun ilk anneler günüm ve 7 aylık kızçem bana hiç bir şey almamayı tercih ettiği yetmezmiş gibi gecede hiç uyutmadı. yinede sen sağ ol annecim ilerde hediye aldığın günleride görürüz inşallah

bütün özel günler gibi aslında kutlamak istediğim ve sevdiğim gündür.
aynı zamanda bugün annemin bu güzel gününü kutlamak isterken içimdekini daha dökemeden korkunç bir anıya dönüşen gündür. bütün geçmiş defterlerin bir kez daha açıldığı ama benim artık kendimi suçlamadığım bir an. yine de her bakımdan hayal kırıklığı.

kapitalizmin hayatımıza soktuğu günlerden biri. sevgililer günü, anneler günü, babalar günü vs vs. çok saçma buluyorum. bizim hayatımızda önem teşkil etmeyen bir gün. neden ben de o kutlamaya katılayım? annesini, sevgilisini, babasını ya da her ne günüyse işte onu seven insanın seçmece bir tarihe ya da yılda bir güne ihtiyacı yok ki.
her gün özel hissettir, iyi davran. paran varsa yine al o çiçeği. illa o gün mü olmalı?
bomboş dayatmalar, sosyal medya gösterişleri. tabi sistem öyle bir oturmuş ki isyan etsek de bizde çarkın içindeyiz. çünkü insanlar beklentiye giriyor hayatımıza işlenmiş bir kere. hem eleştirip hem de bizde o gün çiçek alıp kutluyoruz. böyle bir saçmalık.

kutlayan var. olmadığı için kutlayamayan var.

bazı yaşayan annelerin bir gün, ama vefat etmiş olanların her gün anıldığı gün~

her sabah başucumdaki fotoğrafını öptüğüm, kokusunu, teninin yumuşağını, şefkatini, sıcaklığını hiç unutmadığım canım anacım. kimse bana senin gibi bakmadı, sarmadı, koklamadı...

bu dünyayı terk edeli 13 yıl oluyor. bir yandan öğretmenlik ve ev işi yaparken bir yandan da beş çocuk yetiştirdi. tıp okuyan çocuklarıyla beraber tıp, ziraat fakültesi okuyan çocuğuyla genetik çalıştı. kırk yaşına kadar bize göstermeden namaz kılardı. bir tek ben hissederdim. sonra bir gün aniden namazı da, dinide, allahı da, peygamberi de terk etti. ama çocuklarına nazar duası okumayı hiç ihmal etmezdi.
keşke burada olsan da ellerini bir kez daha öpebilsem. anneler günün kutlu olsun.
fotoğraf annem ve ben.

ilk öğretmenim. ilkokul mezunu olmasına rağmen bana matematik çalıştıran ve sevdiren kadın. senden öğrendim atatürkü ve cumhuriyeti. senden öğrendim hayatı. on ay oldu sen gideli. iyi ki vardın. iyi ki annemdin.

çocuklarımın annesi. biliyorum çok kırdığım zamanlar oldu seni. emeğin çoktur üzerimde. şu hayata kaç kere gelirsem geleyim. yine senible evlenirim. iyi ki varsın. iyi ki çocuklarımın annesisin.

ve sen en iyi dostum. sanma ki seni unutacağım. yazamasam bile sana artık çok değerlisin. iyi ki vardın. ve iyi ki varsın.

ve sözlükte konuştuğum konuşmadığım, anne olan, olmayan tüm kadınlar. iyi ki varsınız.


anneler gününüz kutlu olsun.

mayıs'ın 2.haftasi kutlanan gün. bazıları için acı verecek olan gün.
#2548238
benimse 20 senedir kutlamaya korktuğum, utandığım gün.
neden utanır bir insan demeyin ,eğer o gün eşinin cenazesiyle kapısına gittiyseniz bir daha o gün ne kutlu olsun diyebilirsiniz ne yüzüne bakabilirsiniz.
sonra siz de bir anne olursunuz hediye almayi ona hakaret görürsünüz.
en iyi yok olmak .

annelerin anneliğin günü olmaz olmamalı bence...24 saat bizim mutluluğumuz için mücadale eden anneleri yılın sadece bir günü düşünmek onlara haksızlık etmek olur. hastayken bile kendi sağlığını düşünmeyip sürekli beni arayan nasıl olduğumu merak eden bir annem var eminim bütün anneler aynıdır. belkide hayattaki en büyük şansım anne ve babamın hala yaşıyor olmasıdır.
uzun lafın kısası yeryüzününün cennettir anneler...
bunun üstüne söylenecek her söz hafif kalır bence ...
ama yine de kendimce bu özel gün için bir şeyler söylemek gerekirse şöyle diyeyim dilim döndüğünce.
öncelikle yaşayan annelerimize iyi ki varlar uzun ömürleri olsun...
vefat etmiş annelerimizin toprağı bol olsun, ışıklar içinde uyusunlar ...
annelik özlemi duyanlar hala anne olamayanlar umarım bu duyguyu tadarlar ...
tüm kadınların tüm anne ve anne adaylarının günü kutlu olsun ...
ve tüm kadınların yüzü gülsün ...
bir günleri değil ömürleri özel gün gibi geçsin ...!

güzel, hırslı, zeki, narsist, egoist, yorulmak nedir bilmeyen, allahsız, kitapsız annemmmmmm

bende asıl amlamına 2001 yılından kavuştu.
22 yıllık rolümün günü.

canım evlatlarım ya.
yüz kere daha dünyaya gelsem gene onların anası olurdum.
sağlıkları sıhhatleri keyifleri daim olsun.

anneye bir gün değil her gün feda olsun. anneme ilkokuldayken anneler günü için şiir yazmıştım, ilk defa anneler gününü kutlayışımdı, 1. sınıftım. 2 sene önce annemin hâlâ o şiiri sakladığını öğrendim. demek annnelik böyle bişey.

bu sözlükte de var anne olanlar. onların da anneler gününü kutlarım.

geçen bana geldiğinde farkettim. hayatta en çok hoşuma giden seylerden biri de anamın gülüşü. tüm sözlük annelerinin günü kutlu olsun.

4 yıl oldu kokusu hala burnumda tütüyor.
bakın bunu moleküllerime kadar inanarak söylüyorum "bir insanı annesinden daha fazla ve karşılıksız olarak kimse sevemez"
2,5 yıl her gece ama atlamadan her gece ağladım peşinden tam 2,5 yıl..
1 küsür yıldır alıştım ama her gün aklımda, yemek yerken aklımda, gezerken aklımda, çalışırken aklımda, hep aklımda...
yazarken burnumun direği sızladı, gözlerim yaşardı yine.
bana her gün anneler günü, her gün annemin günü.

anneliği yüreğinde hisseden herkesin gününü kutlarım.

bizi 9 ay boyunca karnında taşıyan, ardından bizler dünyaya geldikten sonra bizi her türlü dış tehlikelere karşı kendini feda edip koruyan, bizleri hayata hazırlayan ve bizi hiçbir çıkar gütmeden karşılıksız tek seven kişiler olan biricik annelerimizin ve diğer bütün annelerin ''anneler günü'' kutlu olsun.
anneni üzme, gün gelir toprağını öpersin zoruna gider!..
başta benim biricik meleğim ve kraliçem olan annem olmak üzere bütün annelerin ''anneler günü'' kutlu olsun.

eğer küçük çocuğunuz var ise, sponsoru olmak zorunda kaldığınız gün.

böyle uydurma günler, tamamen esnafın yüzünü güldürmek için varlar bana kalırsa. anneler ya da babalar günü ne abi? bir tek o gün mü hatırlanıyor ebeveynler? ya da bir tek o gün mü onlara hediye veriyor yakınları?

peki annesi ya da babası hayatta olmayan insanların, günler öncesinden baktıkları her mağazada, karşılarına çıkan her reklamda kendi kayıplarını hatırlamaları çok insafsızca bir durum değil mi?