annelerin çöp diye attığı muhteşem şeyler

sanırım bir yaştan sonra bu durum tersine dönüyor. artık ben annemin bir gün lazım olur kullanırım, diye sakladığı büyük küçük ne fazlalık varsa atıyorum çöpe. evine her gidişimde mutlaka bir şeyler eksiltiyorum. her ne kadar başta bundan şikayet etse de sonrasında, attıklarımla hem evinin hem kafasının ferahladığının o da farkına varıyor bence.

televizyon kumandası. uydu bağlanınca , onun kumandası görevi tümüyle almış zannedince çöp.

nerde olduğu sorulduğunda muhtemelen bilmiyorum diyecektir.

atmasi bir yana, sonra ne bileyim ben kim bilir hangi cehenneme soktunuz diye kizmasi bir yana :)
yinede iyi ki varsin

tasolarım, ah vah canım tasolarım. 2 tane pikaçu bile vardı.

lemanyak serisidir.

aşık olduğum botumu atmıştı. hem de sapa sağlam...

tek seferde 40 mangalık alışverişim sonrası verilen ve tek bir tane yapılmış olan posterim. muhtemelen asmazdım ama yazık oldu.

kazınmış olan etiketine erkin koray tarafından imza atılmış bira şişesi:(

lisede yakın arkadaşlarıma imzalattığım lacoste tarzı tişörtüm

kaplan gözü misketlerim. yahu onun için ben dandakan savaşı verdim , kendi canımdan vazgeçtim. söylediğim yalanların , yaptığım çirkefliklerin dili olsa suç ve ceza'yı yeniden yazar.

eski günlük ve defterlerim. kırk yılda bir de olsa okuyorum ben onları anne.

ortaokulda iş eğitimi dersinde yaptığım her şey. bari birini saklasaydın canım anam.

giyeli daha 5 ay olmamış, gözüm gibi baktığım adidas marka ayakkabılarım . yil 2010 ve ayakkabıları 250 tl ' ye almıştım. bu arada annemin evi karman çormandır, annem istifçidir kıyamaz yani bir şeyleri atmaya. ben ise tam tersi evde süs eşyalarına bile tahammülü olmayan biriyim. bir gün yine annem evde yokken kardeşimle düşündük dedik ki "acaba bugün ne atsak da farketmese" kocaman eski bir bavula gözümüz ilişti . içinde yıllardır örülmeyi bekleyen ipler var. çürümüşler tabi. neyse kız kardeşim diğer gözlere bakmayı akıl etti de içinden 8.000 dolar çıktı. meğerse birikimleri oraya saklıyor annem. tabi o da unutmuş , dolarlardan haberi yok . biz dolarları aldık o bavulu attık ruhu duymadı. yine dip köşe temizlik yaparken çeyrek altınlara denk geldik . annem onları sakladığı yeri unutmuş. ayrıca altınları olduğunu bile hatırlamıyor. onları ben topluca sakladım kendi odamda. evlenmeden önce çıkarıp verdim anlattım durumu böyleyken şöyle diye . canım babam da bana verdi . bu da böyle bir anımdır.

harry potter sırlar odası -ilk basım- çöpe atılmaktan son anda kurtarmıştım.

çöp değilde tişörtlerimi vs. hep toz bezi olarak bulurdum:(

eski futbolcu kartları,hele birde dünya kupası özel ise

zamanında blue jean dergisinin dağıttığı, ablamın ve ardından benim canımız gibi sakladığımız metallica posterini atmıştı annem.

usb'yi boş uç kutusu sanıp atmıştı

6-7 çift ayakkabım.