artık hayatta güvenecek kimsenin kalmaması

büyüdükçe mi farkına vardım.. dünya mı değişti.. yoksa hep mi böyleydi bilemiyorum. ama inanın ilişki anlamında artık kimseye güven tam olarak olamıyor maalesef. olsa bile kıymeti bilinmiyor.. belki de güvenilmemeyi, güvenmemeyi seven, bunu isteyen yine biziz. bu daha cazip geliyor, kaosu seviyoruz. bilemeyeceğim.

birini çok sevdim. ama onu tam anlamıyla elde edebilmiş değildim.. beraberdik ama o uzaklığı hissedersiniz ya hani, tam olmamıştır.. öyle bir şeydi. o da baktığında seviyordu, belki ben kadar değil.. elde tam anlamıyla edebilsem belki daha az severdim diyorum şimdi geriye baktığımda.

uzun bir ilişkimiz oldu. git geller fazlaydı. hep gidecekmiş gibi ama bir o kadar da körü körüne aşıkmış gibiydi. bu dile getirilebilen bir şey değil, his sadece ve sadece hissedebilirsiniz. dil çok sevdiğini söyler, yürek kaçışı kovalar gibiydi onunki. o zamanlar bir ev arkadaşım da vardı, her şeyi anlattığım. hep keşke ben de böyle sevebilsem birini derdi, gıptayla bakardı bana.

bir gün sevdiğim telefonunu açmadı. metroda falandır diye dedim dert etmedim, eve gidiyordum. işten erken çıkmıştım. eve girmemle ayakkabılarını gördüm. evdeydi. bana süpriz yapmıştır diye anlık sevindim. arkadaşımın oda kapısı da kapalıydı. ses yoktu. ama girdiğim gibi bir koşuşturma sesi duymuştum arkadaşın odasından. odaya girmemle ikisini aynı yatakta yarı çıplak gördüm. başta anlam veremedim. şaka yapıyorlardır diye de düşündüm, öyle kördüm çünkü. seven insan körleşir.

napıyorsunuz diyebildim sadece. benimki sevişiyorduk dedi ağlayarak. kadınların içindeki bu seks işçisi hallerini de anlayamadım. hep yaparlar sonra duygusala bağlayıp ağlarlar.. savunma mekanizmalarıdır, başka bir şey değil. ne seni sevdiğinden, ne suçluluk hissettiğinden.. sadece savunma mekanizması, zayıf görünme çabaları.

iyi dedim madem yaptın, hep beraber neden yapmayalım. oracıkta içimdeki minik kalp dur dese de, benliğimdeki serseriliğe söz geçiremiyordum ve üstümdekilerini yırtarcasına soyundum. ilk defa bu şekilde bir deneyim yaşıyordum. hoşuma da gitti o an. demem o ki denemediğim bir şey daha kaldı. o da ortamdaki tek erkeğin ben olduğu bir ortam. ilginize teşekkürler.

eşittir ben olmaktır. güvenecek kimsem yok şu hayatta.