atıf bey ve diğer muhteremler

bir hüsnü arkan kitabıdır.

kendisi ile tanıştığım zaman çok mutlu hissettiğim, konser sonrası yanına elimde yazdığı romanlarla gittiğimde çok şaşırıp mutlu olduğuna şahit olduğum, sadece müzisyen olarak değil yazar ve insan olarak da çok büyüktür hüsnü arkan benim için.

hüsnü arkan'ın bu romanında bir cinayet davasında katil zanlısının avukatı olan ve ziyadesiyle nevi şahsına münhasır bir adam olan kişinin ağzından, hapishanenin demirbaşı sayılması gerekirken pek de öyle olmayan bir kedinin ağzından, bu cinayet davası ile ilgisi ya da bilgisi olan başka muhteremlerin ağzının çözülemez bir hikaye dinliyoruz.

herkes kendi bildiğince, kendi dilinin döndüğünce ve kendi meşrebine göre anlatıyor hikayeyi. yavaş yavaş çözülen davanın altında yatan nedenleri öğreniyoruz ama aslında öğrenmesek de olur. çünkü bu romanda aslolan menzil değil yürünen yoldur. ve o olay yazar tarafından arşın arşın yürünmüştür bizimle birlikte.

yine çok beğendiğim bir hüsnü arkan romanı oldu. hatta belki bu kitap hüsnü arkan kitapları arasında en sevdiklerimden biri olabilir. keşke daha çok yazsa, keşke daha çok okusak.