avrupa yakası (dizi)

donemin en iyi sitcomu olabilir. hatta tüm dönemlerin bile desek olur. gülse birsel'in ustalık eseri bir daha avrupa yakasi gibi olmadı hiçbiri. çarşamba günlerini iple çekerdim atv nin atv olduğu yıllardı. günümüz dizileri gibi iki başrol yoktu. oyle ki diziye sonradan dahil olan burhan altıntop karakteri resmen kültleşti. her birinin ayrı hikayesi vardı. her dakikasını izlemek ayrı keyif verir. arada açar izlerim hala çok gülerim ve hala aslı'nın osman ile birlikteyken nasıl kendini kaybettiğini bir başkasının senin adına karar verdikçe insanın aklını ve düşünme yetisini kaybettiğini ve bu yüzden herkesin kendi ayakları üzerinde durması gerektiğini ve o yıllarda bunu anlattığını ve benim yeni anlamamı ama asla modasının geçmeyecek bir şeye degindigine şaşar kalırım. her bölüm ayrı hikaye kesinlikle izlenmeli.

turk yapımı durum komedisi

bayağıdır izlemeyi erteliyordum. birkaç gün öncesinde başladım izlemeye. harbiden ne güzelmiş. senaryoda çok ince detaylara değinilmiş. dizi sektöründe ne kadar geriye gittiğimizi bir kez daha anlamış oldum. şimdi yayınlananlar bu dizilerin tırnağı olamaz

her bölümünü olmasa da bölümlerinin kuvvetle muhtemelen %70-80'ini izlediğim, favori yerli dizimdir.

ülke belleği açısından bizimkiler (dizi) kadar önemli bir dizi olduğunu düşünüyorum. yani çocuklar duymasın, avrupa yakası gibi diziler, "aile" dizileri olduğu için ayrı bir yerde dururlar. kimisi için kişisel olarak kurtlar vadisi, behzat ç. falan daha önemli diziler olabilirler fakat bunlar her kesim ve yaşa hitap edebilecek yapımlar değildirler.

başladığında tipik dizi uzunluğunda olan avrupa yakası'nın, sektörel yönelim neticesinde süresi kademe kademe uzamıştır. gülse birsel epey zorlanmış zaten dizinin sonlarına doğru.

cidden çok iyi bir diziydi bence.

belirli formüllerin çok iyi kullanıldığı gülse birsel harikasıdır. türk televizyon tarihinin gördüğü en iyi sitcomlardan biridir.*

bazı ufak tefek problemler bir seyirci olarak maalesef benim canımı sıkıyor. avrupa yakası gittikçe dönüşen dönüştükçe farklı şeyler keşfeden bir diziydi.

mesela her karaktere ayrı ilgi gösterilen bir diziyken burhan altıntop ve gaffur karakteriyle beraber dizinin anası sevildi. tabii ki bu iki karakter çok iyi karakterler ama diziyi tek adam şovuna çevirdi ve o sevdiğimiz yapı yerle bir oldu. en azından benim için.

karikatür karakterler bazı denklemlerde çok işe yarıyor ve çok seviliyor ama bu karakter tuttu diye daha fazla karikatür karakter yaratıp sıçmak doğal ve normal bir hata oluyor. gülse birsel'in her diziye yaşlı teyze sokma hatası gibi.

burhan altıntop karakteri gülse birsel için çok değerli bir karakter olmasına rağmen gülse birsel'i kötü yola sürükleyen bir karakter oldu. burhan karakteriyle kolaycılık keşfetti ve o yoldan sürekli devam etti. bu aralar avrupa yakası ilk sezon izlediğim için bu kadar rahat yorum yapabiliyorum dizinin seyri burhan ve gaffurdan sonra çok değişiyor, herkesin farklı özelliği olduğu bol karakterli durum komedisiyken diğer karakterlerin hiçe sayıldığı burhan altıntop ve gaffur şovuna dönüyor. özellikle burhan altıntop diziyi sırtında taşıyor ama bu herkes için geçerli olmuyor.
tamam avrupa yakası için burhan altıntop iyi bir formüldü ama gülse birsel'in geleceği ve kalemi için kötü oldu.

sitcomlarda gerçek hayatta yer almayan karakterler seyircinin ne işine yarar?

insanların sitcom sevme sebebi yaratılan atmosfer ve yaratılan karakterlerle bağ kurmalarıdır. friends sitcomunda yer alan kafede herkes oturmak ister, how i met your mother sitcomunda yer alan barda herkes bir iki bira içmek ister tıpkı sütçüoğlu apartmanında oturmak isteyeceğimiz gibi. uçuk karakterlerden önce diziden keyif alan kitleyle uçuk karakterlerden sonra diziden keyif alan kitle çok farklı ve ben ilk sezon avrupa yakasıcılardanım.*

neyse konudan çok saptım bu tanım avrupa yakası övgü tanımı gibi olmadı ama avrupa yakası cidden övülmesi gereken çok büyük bir eser.

gülse birsel ve seinfeld izlediği günler olmasaydı, olmazdık.

oldum olası çok sevemediğim dizi. ilginçtir bunu söylemekten de hep çekindim :))
ailem takip eder çok severdi. o şekilde izledim biraz. bir türlü içine giremedim dizinin. ya da o benim yanıma gelemedi.

hazır yeniden 4k yayınlanıyorken tekrar bakayım, tekrar değerlendireyim dedim. ama geriye dönüp değerlendirmek haksızlık olur, anakronizm olur.
niye sevemediğimi uzun uzun düşünmedim. güzel değildi bence. o kadar.

ekmek teknesi'ni de bayıla bayıla izlemedim mesela. yedi numara da çok ilgimi çekmedi. seksenler dizisini de sevmedim. bunlar da tutulan yapımlardı.
ama ayrılsak da beraberiz'i çok severdim. leyla ile mecnun'u çok severdim. kardeş payı da güzeldi.

burhan altıntop karakterini çıkardıktan sonra berbat bir şeye dönüşen dizi. yanına birde gülenay'ı ekleyebiliriz.

stüdyoda oluşturulmuş sahte ev-şirket-muhallebici hatta sokak ortamı, arkadan gelen gereksiz saçma salak gülme sesleri, karakterlerin kadraja girebilmeleri için sürekli aynı noktalarda durarak diyaloğa girmesi falan çocukken fark edemediğim detaylar.

bu dizi gülse birsel'in kafasının içi olabilir direkt, yaşamak istediği hayatı diziye çevirmiş sanırım. gülse'de o basitliği görebiliyorum çünkü.