azer bülbül

mod.

o kadar dertli, içten şarkı söylüyor ki içim parçalanıyor, dinleyemiyorum

azer bülbül, müslüm dinleyip depresyondan titremeyen ya da bu yüzden dinlemeyen adamın derdi yoktur.

o yüzden bu tip sanatçılarda dertlenenleri ben genelde yüzeysel bulurum ve ciddiye almam.

çocukluğumdan beri arabesk kültür hep hayatımda vardı. arabesk kafa da vardı ve ceremesini çektim.

1-2 senedir dinleyemiyordum yeni yeni arada aklıma gelirse açıp takılıyorum tatlı-hüzün şeklinde.

sizin için bir turnusol kağıdı olabilir canınız dinleyemeyecek kadar acıyorsa koşarak psikoloğa gidin.

2010 yılında kendisinin ulus'ta bir konserini dinledim. tabi ki pavyonda. bunu kim niye dinliyor diye içimden geçirdiğimi hatırlıyorum.

yeni yeni anlıyorum reis seni. ama (bkz: viagra)'dan ölmüş olmana inanmak istemiyorum. daha karizmatik bir yol seçebilirdin.

adı geçince vibrasyon akla gelir.

bu gece karakolluk olabilirim, yar ben belanın ta kendisiyim

askerde bir şarkısını dinlemiştim.bir kere yüzümüz gülmedi bizim.çok güzeldi arada babam aç der beraber dinleriz.mutlu ve iyiysen bile seni yıkar geçer.

merak etme azer baba kardeşlerin hala başaramadı. hepsi dört bir yandan kuşatılmış şehir gibi...

bazılarının azer baba dediği türk şarkıcı. yar o belanın ta kendisidir.

sağlam müzikleri olan müthiş şarkıcıdır.

komşum kişinin sabahın 10undan beri son ses dinlediği sanatçı. içmeye erken başladı vesselam.

müzik zevki %90 metal ve rock olan biri olarak dinlediğim efsanlereden, korkmayın lan bad boylugunuza, entelliğinize zeval gelmez dinleyin.

aynen, saat iki buçuk üç oldu gidin yatın... azer dinleyenin kendine saygısı yoktur. *

başaramadım, iyi değilim, zordayım vs...gece dinleyince insanın ruhuna ayrı işliyor be. çok büyük yorumcuydu çok.

son zamanlarda şarkıları iyice bağımlılık yapan reyiz.mekanı cennet olsun.

"bu yalan dünyanın dert sahnesinde oynadım oynadım rolüm bitmedi."

kendisini severdim. dinlerim. hayata dair azer bülbül tebessümü atarım, kötücül şeyler başıma geldiğinde.



avrupai görünümün altında, çilekeş bir aziz simon yatar, müslümcü, azerci.

tam da şimdi, azer'den elif dinlemek icap etti lakin yerim dar.

rahat uyu azer baba kardeşlerin hâlâ başaramıyor.

neden dinledik?
çünkü yapmacık değildi. her ne kadar berbat bir hayata sahip olsa da kendi gibi oldu ve kendi gibi söyledi. belki de bu yönğ vurdu insanları. belki herkes kendinden birşeyler buldu. ama o hiç bozmadı kendini.

varsın arabesk olsun. hayat yarı arabesk değil mi sanki.

tıpkı ciguli gibi, cansever gibi, hakan taşıyan gibi. asla hakettikleri değeri görmediler.

bir tek müslüm gürses sıyrıldı aralarından. herkese dinletti kendini. her kesime ulaştı. o yüzden efsane oldu. ama 20-30 yıl öncesinin entelasyon insanları onun hakkında neler demedi.

çünkü bu tarz insanları dinlemek insanların statüsünü bozar. elitliğini bozar. kaçtıkları varoşlukları vardır onların. paşa torunu ya hepsi koduklarım.

kral ya. şu pozu bir popçu verse tumbulurcular tivitırcılar arka plan yapardı.

babanın verdiği bir poz çok hoşuma gider...



ay pazar günü ben. hep bu pozu veririm... azer de severiz, çiçek de, yerine göre bela da oluruz, centilmen de, yine de belalığımızda bir efendilik yatar, belalılık da yani şakacıktan.

bazı sabahlara azer bülbül'le başlıyorum, günüm çok güzel geçiyor. özlüyoruz.

her kim azer dinleyene varoş derse, ben ona buradan mars'a kadar. müslüm gibi filmi çıksa köpeği olacaklara itimat etmeyiz, ezelden seviyoruz.

biraz ağlayalım, anan baban sevdiğin mi öldü? dinle dinle ağla: