orijinal adı: mir zur feier
yazar: rainer maria rilke
yayım yılı: 1898
şairin dördüncü şiir kitabıdır ve eserde yayımlandığı aynı yıl yazmış bulunduğu şiirleri yer almaktadır.
yazar: rainer maria rilke
yayım yılı: 1898
şairin dördüncü şiir kitabıdır ve eserde yayımlandığı aynı yıl yazmış bulunduğu şiirleri yer almaktadır.
öne çıkanlar | diğer yorumlar
başlık "son singapur vapuru" tarafından 03.06.2025 14:50 tarihinde açılmıştır.
1.
'' dünyadan öyle uzağım şimdi. ''
rainer maria rilke imzalı eser; özgün adı mir zur feier olan kitabımız 1898 yılında yayınlanmış
ve dilimize ise yüksel pazarkaya tarafından çevrilmiştir.
bazı kaynaklarda 1899 yılında yayınlandığı bilgisi yer alıyor ancak kitabın
arka kapağında verilen tarih esas alınmıştır.
rainer maria rilke çok büyük bir şair, okuduğum her kitabında bunu bir kez daha anlıyorum,
bu kitabında da büyüklüğünü gösteriyor, bazı şairlerin hayatları boyunca sadece 1 şiiri yazdığı söylenir, kelimeleri değişse bile sonuç fark etmez, hep aynı duygudur yaratılan, hep aynı şiirdir aslında hayat boyu yazılan, bence rainer maria rilke'de onlardandır, sanki hep aynı şiiri yazmıştır hayatı boyunca.
bu kitabındaki şiirleri iyi buldum, bazı dizeleri çok iyiydi,
bilhassa'' ben yalnızım; var olan her şeyim gitti '' dizesi son zamanlarda okuduğum en etkileyici dizelerdendi.
insanın dünyadaki geçici konumu, dünyanın biz olmasak da döneceği gerçeği, ayrılıkları, özlemi, elinden kayıp giden mutluluğu, her şeyin bir gün mutlak şekilde tükeneceğini, hissedilen yıkım sonucu dünyadan uzaklaşmış olmayı, çekip gidenlerin kalıntısı olduğunu anlatıyor bu şiirlerde bence, duyguların yansıtılma biçiminin oldukça güçlü olduğu bir kitaptı.
seçtiğim bazı dizeler ile burada bir son veriyorum.

ben sadece ilkiyim geçenlerin,
armağanlar bana değil.
ben yalnızım:
var olan her şeyim gitti...
anlaman gerekmez yaşamı,
o zaman bir şenliğe dönecektir.
sal kendini her günün akışımı.
ve bilirim şimdi: çocuklar gibi olur.
bütün korku yalnızca bir başlangıç;
ama yeryüzü sonsuzdur.
o zaman göğünü verdim ona,
çıkıp yittiği yakınları bana bıraktı artık;
o süzülmeyi öğrendi, öğrendim ben yaşamı sonra,
ve biz yavaş yavaş birbirimizi tanıdık.
söyledi mutluluğumu, elimden giden.
dünyadan öyle uzağım şimdi.
pek çoğu, benden önce yaşayanlar
ve sonra benden uzaklaşanlar
dokudular
dokudular
varlığımı benim.
ve otursam senin yanına
ve desem usulca: acı çektim ben
işitir misin?
rainer maria rilke imzalı eser; özgün adı mir zur feier olan kitabımız 1898 yılında yayınlanmış
ve dilimize ise yüksel pazarkaya tarafından çevrilmiştir.
bazı kaynaklarda 1899 yılında yayınlandığı bilgisi yer alıyor ancak kitabın
arka kapağında verilen tarih esas alınmıştır.
rainer maria rilke çok büyük bir şair, okuduğum her kitabında bunu bir kez daha anlıyorum,
bu kitabında da büyüklüğünü gösteriyor, bazı şairlerin hayatları boyunca sadece 1 şiiri yazdığı söylenir, kelimeleri değişse bile sonuç fark etmez, hep aynı duygudur yaratılan, hep aynı şiirdir aslında hayat boyu yazılan, bence rainer maria rilke'de onlardandır, sanki hep aynı şiiri yazmıştır hayatı boyunca.
bu kitabındaki şiirleri iyi buldum, bazı dizeleri çok iyiydi,
bilhassa'' ben yalnızım; var olan her şeyim gitti '' dizesi son zamanlarda okuduğum en etkileyici dizelerdendi.
insanın dünyadaki geçici konumu, dünyanın biz olmasak da döneceği gerçeği, ayrılıkları, özlemi, elinden kayıp giden mutluluğu, her şeyin bir gün mutlak şekilde tükeneceğini, hissedilen yıkım sonucu dünyadan uzaklaşmış olmayı, çekip gidenlerin kalıntısı olduğunu anlatıyor bu şiirlerde bence, duyguların yansıtılma biçiminin oldukça güçlü olduğu bir kitaptı.
seçtiğim bazı dizeler ile burada bir son veriyorum.

ben sadece ilkiyim geçenlerin,
armağanlar bana değil.
ben yalnızım:
var olan her şeyim gitti...
anlaman gerekmez yaşamı,
o zaman bir şenliğe dönecektir.
sal kendini her günün akışımı.
ve bilirim şimdi: çocuklar gibi olur.
bütün korku yalnızca bir başlangıç;
ama yeryüzü sonsuzdur.
o zaman göğünü verdim ona,
çıkıp yittiği yakınları bana bıraktı artık;
o süzülmeyi öğrendi, öğrendim ben yaşamı sonra,
ve biz yavaş yavaş birbirimizi tanıdık.
söyledi mutluluğumu, elimden giden.
dünyadan öyle uzağım şimdi.
pek çoğu, benden önce yaşayanlar
ve sonra benden uzaklaşanlar
dokudular
dokudular
varlığımı benim.
ve otursam senin yanına
ve desem usulca: acı çektim ben
işitir misin?

devamını gör...