banker bilo

filmi tekrar tekrar izleyiince aslında mahonun biloya bir sürü iyilik yaptığını farkettim. bilo kendi saflığının cezasını çekti ve mahoya filmin sonunda büyük bir kazık attı. asıl kötü bu filmde maho değil gibi.

bir ertem eğilmez filmidir.

filmin senaryosunu sadık şendil ve yavuz turgul yazmıştır ve bu ikili olmasaydı yeşilçam sineması ne halde olurdu hiç düşünmek istemiyorum. başrolde ise her filmde harika bir ikili olan şener şen ve ilyas salman oynamaktadır.

filmin bize bıraktığı bir sürü replik vardır aslında, benim en sevdiklerim:



film boyunca bilo, maho tarafından defalarca kandırılır. her seferinde aynı şekilde hem de. ve bilo hiç akıllanmaz. belki de bu kadar saf olmak da bir suç sayılmalı. parasını, sevdiği kızı kaptırır ama akıllanmaz. hatta maho sarhoş olunca onu sırtında eve kadar taşır. yine de aklı başına gelmez. can arkadaşı ibo ondan yatak parası ister. oralı olmaz. haso ondan komisyon alır. umrunda olmaz.

yani düşününce maho’ya kızmak yersiz. her şey bilo’nun suçu. belediye başkanına rüşvet verecek kadar saf olmak bence cezalandırılmalı.

zaten elbirliği ile öldürdük fakiri. huzurlarımızda namussuz bilo.

köyünden çıkmamışların istanbul'u new york bile sanabileceğini ancak zaman içerisinde saf köylünün şehir ortamının etkisiyle nasıl bir çarıklıya dönüşeceğini gösteren film.

aslında saf ama iyi yürekli/niyetli görünen bilo saftır ama iyi yürekli/iyi niyetli değildir. almanya'da kurnazlığı sökmüş olan alamancı maho kadar en az bilo'da suçludur ki kestirme yol olarak kaçak almanya'ya gitmeye çalışmasından dolandırıcılığın kurban oluyordur bu da çiftlikbank dolandırıcılığına denk bir durumdur. bu saf bilonun nasıl bir çakala/çarıklıya dönüşeceği münich sandıkları istanbul'daki insanların sürekli türk olmalarına şaşırmalarıyla beraberinde hiç şehir görmemiş olup yere tükürenin türk olduğunu anlamasıyla ve münich sandıkları istanbul'dakiler için "bunları atar biz yerleşiriz" demesinden gayet belli oluyordur.

daha ülkemizdeki şehir hayatını bilmeden almanya'ya gitmeye çalışması da bu durumun cabasıdır ki istanbul'daki bozuk düzeni saf yüreğiyle gören bilo zaman içerisinde kendisini toparlayıp kendi memleketinden olan, istanbul'a kendisiyle beraber gelip kalabalıkta kaybettiği dostuyla karşılaşır ancak dostu her ne kadar dost olup ona edindiği evin kapısını açsa da artık o kendi toprağından olan arkadaşı şehir etkisiyle menfaatçi olmuştur yani bilo'dan bir nevi ev kirası ister. kısa süre sonra da kendilerini dolandıran mahoyla karşılaşır ama mahonun ağzı iyi laf ettiğinden habire bilonun kendisine empati kurmasını sağlar ama maho her seferinde biloyu çarpar ve en sonunda bilonun bu yollara çıkma sebebi olan köyden sevdiceğinin biloyu maho ile aldattığını görünce bilo mahodan daha büyük canavara dönüşür ve resmen dark side'a geçiş yapıp mahoyu çarpar yeni kapitalist patron olur..

en sevdiğim hatta bence filmin en efsane kısmı mahonun bilo ile beraber topladığı saf köylüler kamyonun arkasındayken bulgar polisi ve alman polisiyle konuşuyomuş gibi taklitler yapmasıdır.



hele ki alman polisin köpeğinin hauvv havv taklidi yapması gerçekten bir tiyatro eseridir.

bilo ,finalde , manidar el hareketiyle , 'bu zamana kadar hep sen bindin sırtıma.simdi sira bende.ben binecem senin sirtina. ehiehiehi!' diyerek bni kopartmistir.

oscarlik filmdir.özellikle alman siniri performansi.