beğenilmeyen kitabı bitirmeye çalışmak

var öyle birşey 5. sınıfta okumaya başladım hala bitiremiyorum , maksim gorki - benim üniversitelerim

kendimden biliyorum saf hırs

psikolojik düzen takıntısı bence.maalesef ben de.

okuduğu kitabi hanesine puan olarak gormeyi cagristiriyor.halbuki öyle degil.

umudunu kaybetmeyen insanlardır kendilerine çok özenirim. kitabın kaka gibi olduğunu daha ilk 10 sayfasından anlayan bu gurme okurlar ya belki ileride açılıyordur diye okumaya devam ederler. umutsuzluğa tepki olarak doğmuşlardır.

eğer ilerlemiyorsa elimden geleni yapar sonra da bırakırım. genellikle yarım kalan kitaba tekrar başlamak zordur ama eğer ben o kitaptan çok sıkıldıysam ya ben o kitabı anlayabilecek olgunluğa ulasamamisimdir ya da kitap benlik değildir. o yüzden bırakırım ve üzerinden uzun süre geçtikten sonra tekrar başlarım. hala sıkılıyorsam zorlamanın anlamı yoktur.

sırf okumak için bitirmeye çalışmayacağım kitaptır.
beğenmediysem kitabı, okumayi bırakırım kitap kötü olduğu için değil de benim o an o kitabı okumam gerekmiyordur. kafam dalgındır, kötü bi ruh hali içerisindeyimdir ya da kitap okuyacak kafa da değilimdir. bunun için doğru kitap yanlış zaman da diyebiliriz. doğru zaman gelene kadar bekler kitaplığımda. zamanı gelince de okumaya devam ederim.

bu zamana kadar aldığım birçok kitaptan sadece 2,3 tanesini begenmedim diyecek kadar azdır.çünkü kitap almadan önce kitap hakkındaki yorumları inceler ona göre alırım.

bazı kitapları ise ilk okuyuşta beğenmesek de tekrardan okuduğumuz zaman beğenebiliriz. bunun için kitaplara fırsat verilebilir.

baktınız hiçbir şekilde okuyamiyorsunuz internet üzerinden takas yapabilirsiniz ya da sevdiğiniz birine hediye edebilirsiniz. belki o kişi beğenebilir.

belki guzellesir diye cekilen eziyet

başladığım işi yarım bırakmam, bu huyumdan ötürü kitabı da bırakamam.

(bkz: ölüm gibi bir şey oldu ama kimse ölmedi)

profesyonelce başladığı eylemi sonlandırmaktır. yazara saygısındandır belki de çabası.

başladığım işi yarım bırakmayı hiç sevmediğim için zorla bitirmeye çalışırım hatta anlamadığım için bazı sayfalara tekrar dönerim. takıntı olmuş vaziyette.

yapmadığımdır, zorla güzellik olmaz

atlaya atlaya ilerler finali okur ve bırakırım

üzücü ama döneme ilgim olduğu için aldığım augustus kitabını ha sardı ha saracak derken bitiremedim henüz. 100 sayfadan sonra sarar belki dedim inat ederek 100 sayfa okudum kendime eziyet etmişim resmen. bazen çok isteyerek aldığımız kitapların içeriği de yoğunluktan dolayı boğucu olabiliyormuş.

insan beyni tamamlanmamış durumlardan rahatsız olur. ne kadar sevmese de istemeye istemeye o kitabı bitirmeye çalışır. çekilen en büyük çilelerdendir.

beğenmediğim her şey gibi kitabı da bırakırım. neden kendimi yorayım?

beğenmediysemde. prensip meselesi olduğu için bitiriyorum ...

bület ersoy’la sevişmeye çalışan insan azmi örneklerinden.

mina urgan’ın şu sözü geldi aklıma.

“karpuzu kestin ve kelek çıktı, hala yemeye devam edecek misin?”

hayat kısa. okunacak çok kitap, izlenecek çok film var. muhtemelen ömür hepsine yetmeyecek. bazı şeyleri zorlamanın anlamı yok. ki bu kadar çok alternatif varken. birinin yere göğe sığdıramadığı seni sarmıyorsa bu senin farklı düşüncelere sahip olduğunu gösterir, yanlış olduğunu değil.