beklentisiz bir yaşam

ne insanlıktan, ne insanlardan bir beklenti vardır hayat vakit geçirmek oyalanmak için bir yerdir zor olan zamanın dolduktan sonra sana ne olacağını bilememektir.

öyle bir yasam olduğuna inanmıyorum. her insanın bir beklentisi vardır. beklentinin bittiği yer ölümün geldiği yerdir. hayattan mutlaka bir şey bekleyin ama bunlar büyük şeyler değil ufak şeyler olsun. o zaman mutlu olabilirsiniz.

insanı depresyona sürükler o yüzden hobi edinmeli ve boş zamanlarımızı edindiğimiz hobi ile değerlendirmeliyiz.

ne zaman beklentim 0'a inse hep kendimi depresyonun eşiğinde buluyorum. çıkışlarım da hep kendimi motive edecek şeyler bulmamla oluyor, yoksa bu hayat gerçekten çekilmez dostlar. ne olursa olsun her zaman bir umudu olmalı insanın; birine, bir şeye, birilerine, çok şeye.. nasıl olduğu önemli değil.

çok da realist gelmiyor bana beklenti kavramından sıyrılmak. mümkün de görünmüyor açıkçası. insanın beklentiye girmesi çok doğal ve normaldir. aksi halde yalnızca umutsuz ve ruhsuz bir yaşam sürer insan. kastettiğim şey bunu ana başlık olarak belirleyerek hayatın merkezine koymak değil elbette ama 'insanlardan bir beklentin olmamalı' felsefesi ve yaşama dair bu şekilde yaklaşmak pek doğal bir ilerleyiş değil. buna uyabileceğini düşünen kişi kendisine bir yerde yalan söylüyor yahut çok fazla kez hayal kırıklığı yaşamış olabilir.
insan sevgilisinden sevgi, saygı, sadakat ve anlayış gibi şeyler bekler. bunlar olmadan zaten bir ilişki yoktur ortada. 'ben beklemiyorum' diyen ya yalan söylüyordur ya da bir ilişki içerisinde değildir.
insan özellikle çocukken ailesinden koruma, gözetme gibi şeyler bekler. zira öz bakımı ailesine aittir, çocuk bunları idare edebilecek durumda değildir. bu çerçevede ilerleyen aile ilişkisi de sizi ailenizden tamamen beklentisiz birisi yapmayacaktır. ya mantıkla karar verir, 'bunlar olsa iyi olur ama bunlar onların görevi değil' dersiniz ya da aileniz bunların artık kendi sorumlulukları olmadığını hissettirir. o olur, bu olur ve bir yerde 'benim ailemden hiçbir beklentim yok' dersiniz. dolaylı da olsa bir hayal kırıklığı ürünü oluyor bu da.
demek ve varmak istediğim husus şudur aslında. insan beklenti sahibi olabilir, insanın normalinde ve doğasında vardır bu. hayvanların yavruları dahi annelerinin kendisini beslemesini bekliyor misal ya da korunmayı bekliyor. bir şekilde vardır bu bizde. ben artık beklentisiz bir demir adam olacağım diye ilerlemek de yalnızca bir kararla mümkün olamaz. onu yaşar bunu anlarsın. yara aldığın yer çok acır ya da iyileşme fırsatı bulamaz hiç. o zaman dersin ki 'bu böyle olmaz, bu yaralı alan daha fazla zarar görmemeli' ve beklentini azaltabildiğin kadar azaltırsın.
şunu da eklemek isterim ki savunduğum şey bu hissin varlığı ve doğallığıdır. 'ben neden hala beklenti içerisindeyim?' diye insanın kendisine eziyet etmemesi, demir zincirlerle dövmemesi gerektiğidir. yoksa birisi sizin beklentilerinizi karşılamadı diye ona dünyayı dar etmek, çok fazla tepki göstermek gibi durumları savunmuyor ve sağlıklı da bulmuyorum. ben çok tepkili birisi de değilim o sebeple üzülür, sinirlenir ve bir daha beklentiye sürükleyecek duruma düşmeyi tenezzül etmemeyi seçerim o yüzden 'çok fazla tepki göstermek' şeklinde belirttim. şahsi fikrim bir tepkiye dahi gerek olmadığıdır. 'tanrı aşkına daha ne kadar saçma olabilirdi bir şey? işte meydan, biraz da sen saçmala ve bana dokunma' demek daha iyi hissettirir. tepki de farklı bir beklenti ürünüdür zaten ancak konuyu daha fazla uzatmak istemiyorum.

arınmış bir insan olmanın ilk adımıdır ama dille söylemek kadar kolay değil.

beklentiler yorar, üzer hatta hayal kırıklığı doludur bunu hepimiz yaşayarak öğreniriz ama beklentisiz de nasıl yaşar ki insan? kimseden beklentim yok demek için asgari müşterek tüm ihtiyaçlarına kolayca ulaşabiliyor olmak lazım. ya da kendini iyice salıp ölümü beklemek üçüncü bir alternatif yoktur.

bir insandan birşey beklemeyeceksiniz.yani kimseden medet ummayacaksınız.onun dışında çabalarınızın ardından birşey hakkında umut edip ,beklenti içine girebilirsiniz.beklenti,umut,hayaller hayata tutunabilmeyi sağlayan öğelerdir.