ben böyleyim erkeği

anarşik rehavet nam-ı diğer zugra ukdesidir..

bakalım şimşekleri üstümüze çekmeden anlatabilecek miyiz?


“ben böyleyim” erkeği…

maskülenliğin içine saklanmış bir ego kütlesi; gelişime kapalı, duygusal emek fukarası, sorumluluklardan kaçış bileti olarak kendi karakterini pasaport gibi kullanan erkeklerdir..

bu adamlar genellikle şu cümleleri sıralarlar

“ben buyum, kendimi değiştiremem.”

“ben duygularımı çok belli edemem, ama işte oradayım.”

“kavga etmek istemem, susarım, kendi içimde yaşarım.”

“ilgisiz değilim, sadece herkes sevgiyi farklı gösterir.”

“benim tarzım bu.”

değişmekten korkarlar.. eleştiri kabul etmezler.. hiç bir olay onların yüzleşmesini gerektirmez..
ve
siz yorulup bu hayat böyle nasıl gidecek sorularını sormaya ve tepki göstermeye başladığınız an,

"çok alıngan oldun" cümlesinin başı çekmesiyle
duygularınızı anlatmaya başladığınızda ise ajitasyon ile suçlanırsınız..

“ben böyleyim” diyen erkek aslında şunu der

“sana gösterdiğim bu hâl, ilgisizlik ya da suskunluk değil, benim üst sınırım. daha fazlasını bekleme. çünkü ben zaten oldum. senden beklentim ise beni böyle kabul etmen

ama unuttuğu bir şey var....
biz de olduk.. olgunlaştık.. değerini bildik.. artık eksik verilene razı değiliz..

verilebilecek en güzel cevap tabi ki şudur...

“sen öyle kal.
ben yoluma bakıyorum.”

içinde muhteşem bir kompleks ve kalitesizlik barındıran bir cümledir;

“ben buyum, beni böyle kabul edin.”

sen kimsin?
ve ben seni bu kadar niteliksiz halinle neden kabul edeyim?

nasılsın canım?
ben böyleyim.

hayır öyle değilsin. karşına seni aşağılayan, süründüren bir karakter çıkınca el pençe divansın.

ama nerede sana insan gibi davranan biri var.

sen öylesin.
he öylesin.

kesin komünisttir.

hakkında bi öyle bi böyle diye konuşuyolar.

yine atarlı giderli bir başlık ve tanımlar. tamam kadınlar siz haklısınız.

bir gün öyle olmaması gerektiğini ben böyleyim diyerek kaybettiği kadınlar sayesinde anlayacak olan erkektir. böyle olmaz diyecektir karşısına çıkan her kadın ve böyle kalmaya devam ettiği sürece yalnızlığı seçmiş olacaktır ömrünün sonuna dek.

elbette bu da bir tercihtir. herkes bir birliktelik yaşamak mecburiyetinde değildir ama bir gün yalnızlığından hoşlanmadığında ya çok geç olmuş olacak ya da dersini alıp en doğru insan olmuş olacak karşısındaki son kadın için.
temennimiz her insanın kendini geliştirebiliyor olmasıdır.

ben böyleyim dediği diğer kadınlara gelince, onlar da yıpranmış olacaklar pek tabii ben böyleyimci arkadaşımız sayesinde ancak onların da aldığı bir ders mutlaka olacaktır. bilecektir ki gerçek duygulara sahip olan insanlar böyle olmayacaktır. gerçekle sahteyi birbirinden ayıracak ve değer gördüğü yerde parlayacaktır o kadınlar.

ben böyle miyim?
öyle olsam bile bana kim ne der?

yok bana değildir.