binlerce saatini mobil oyunlara ve pc oyunlarına harcamak

ben de dahil olmak üzere çoğu erkeğin yaptığı olay, acı ama gerçek.

hatalı bir husustur. hayatını göz göre göre mahvetmektir.

fatih'in istanbul'u fethettiği yaştayım desem babam padişah değil, ülkeyi kurtarsam desem savaşta değiliz, uzaya çıkıyorum desem canım memleketimde bilime verilen durum ortada, sanatsal bir şeyler yapayım desem sanat karın doyurmuyor :) uğruna mecnun olunacak leyla varsa bile biz göremedik.
eee napacaktık? beyler bir kişilik yer varsa ekleyin oyun nickim : !!! *
hadi oyun oynayalım dediğim başlık.

sadece steam* oyun süresi 8300 saati geçen şahsımın yapmaktan keyif aldığı aktivitedir.

yaşamamaktır.

bakış açısına bağlı biraz da. benim için oyunlar, hiçbir zaman rekabetçi olmam gerektiğini hissettiren bir şey olmadı. haftada iki üç günde maksimum 2 saat oynarım, daha çok hikaye tabanlı oyunlardan. arkadaşlarımla oynarsam da 4-5 saat, o da ayda bir iki defa ancak.

rekabetçi oyunları oldum olası pek sevmem. sevdiklerimi de düşük liglerde oynarım hep. ya kendimi bir oyunda geliştirmek için vaktim olmadığından, ya da gerçekten kolsuz olduğum için, hangisi bilmiyorum vallahi. ama hikaye tabanlı oyunlar öyle değil. hatta bazılarının o kadar güzel bir atmosferi, ve o kadar güzel bir kurgusu var ki, birçok diziye taş çıkartacak türden. oyun oynamanın keyfi de burada başlıyor, o hikayenin içine bizzat kendi kontrolünüzde giriyorsunuz. gerçek hayatta cesaret edemeyeceğiniz macera ihtiyaçlarınızı bir bakıma burada gidermiş oluyorsunuz. ya da sadece rahatlayıp, kafanızı boşaltmak için...

bu şekildeki tüm oyuncular çok tatlı insanlardır benim gözümde. ama o online oyunlardaki tryhardlara çok üzülüyorum, cs:go, overwatch tarzı oyunları oynadıysanız aşina olduğunuza zaten eminim...

çocukluk işte zamanında oynadık baya, şimdi hiç oynamayarak ortalamamı düşürüyorum. swh

saatlerini saçma diziler ve filmler izlemek yerine belki işe bile dökme ihtimalinin olduğu şeye ayırarak günlük stresi atma amaçlı yapılan eylem.

mobil oyunlar hayır kalitesiz buluyorum bana göre değil. pc oyunlarına gelince yani güzelse anlatacak güzel bir hikayesi varsa oynanışta idare eder düzeyde ise tamamdır. pek çok güzel saat geçirtmişlerdir bana. bazen hayatı mı kaçırıyorum dediğim oluyor o zaman çıkarıp kimliğe bakıyorum tc kimliktir yazısını okuyunca geçiyor. kodumun yerinde ne gençliği vardı da neyi yaşicaktık. amerikalı canıtın için doğru çıksın dışarda hayatını yaşasın. ama gariban mehmedim ne yapsın. erken kalksın yazılım öğrensin diyeni mouse kablosu ile kırbaçlarım.

gaming bir hobidir. gayet normal bir hadisedir yani.

bir yaşamı sevdiğimiz için değil, onlarca yaşamı tecrübe etmeyi tercih ettiğimiz için oynuyoruz.. ac2 oynarken ezio gibi kartal dalışı yapıp gölgelerde yaşıyoruz.. god of war oynarken öfkemizi isyanımızı kratos ile haykırıyoruz! cod mw2 oynarken ghost'un ölümü ardından intikam yemini ediyoruz..

bence oyun çocuklukta ve yaşlılıkta oynanabilir gençlikte oynanan oyunlar gerçekten zaman kaybı en verimli çağlar heba ediliyor

kesinlikle kayip değildir.
oyunu ingilizce oynarsin, böylece ingilizce bilginiz hep taze kalır. europa universalis, hearts of iron gibi strateji oyunları oynayarak hem coğrafya bilginizi hem de tarih bilginizi gelistirirsin; açar xplane ya da microsoft flight simulator oynar, uçaklar ile ilgili bilgi edinirsin aynı zamanda hem zaman geçer hem de eglenirsin.

ama gidip lol, pubg oynarsan o bir b.ka yaramaz işte.

oyunlara kayıp gibi bakmak mantiksizdir.

oyun oynamak kendini farklı şekilde ifade etme biçimidir. hayatla bağımı koparttığım hadisedir yani fiziksel bir rahatsızlığım dahi olsa oyun sayesinde dünyadan bu oyun süresince kopar ve atmosfere hapsolurum. bu bir zaman kaybı mı şimdi, bence asla değil. müzikler, grafikler bir sürü etken ile başka bir dünyaya kaçarsınız tadını çıkarın. her şeye kayıp gözüyle bakmak yerine o an onun hakkını verin kasmayın bu kadar. (skyrim oynamamışım bu zamana kadar mesela ben üzüldüm, geç olsun güç olmasın diyerek başlayacağımdır.)

her gün kitap okumaya bitkilerle ilgilenmeye ailemle arkadaşlarımla sohbet etmeye vakit harcıyorum ama kalan boş vaktimi bu şekilde değerlendirmeyi tercih ediyorum. çünkü hayat kpi (key performance indicator) değil verimlilik üzerine kurulu bir şey değil.

minecrafta feda olsun ama çok tehlikeli

aklım harcayamadıklarımda.

genellikle erkeklerin tercih ettiği ve zevk meselesi denilen ama asla faydalı olmayan zaman öldürme yöntemi.

oyun çocuğun en önemli uğraşıdır. yetişkinlikte de aslında aynı duyguyu koruyoruz. gerçek hayatta yaşayamadığımız-yaşamamızın mümkün olmadığı olaylarda fantezi karakterler üzerinden hayalimizi yaşayıp tatmin duygusu yaşıyoruz.

yani temel olarak ortada boşa harcanan bir zaman yok. şöyle düşünen insanlar var. her gün 2 saat bilgisayar başında zaman öldüreceğine git para kazandıracak bir şey yap ya da para kazandıracak bir nitelik için çalış.

insanların motivasyonu farklı farklı. mesela ben parayla motive olamıyorum. para kazanmak en büyük idealim olmadı. daha iyi bir hayat standardında yaşamayı herkes elbette ister ama para kazanmayı ve parayla alacaklarını hayatının merkezine almak bence stratejik olarak yanlış.

2013’ten beri minecraft oynuyorum. en az 3000 saatim vardır.

tek dakikasından bile pişman değilim.