bir ömür nasıl yaşanır

severek sevilerek.

her gün, yarın ölecekmiş gibi yaşayarak.

bir ömür nasıl yaşanır sorusunun cevabını merak ederek. ve cevap bulamayarak.

buralarda zor yaşanır.ömür biter,çile bitmez.

böyle yaşanmaz.

mücadele ederek.

coğrafya neyi sunarsa o...

asya, afrika ve güney amerika'da isen; ya hazmederek,ya sabrederek, ya da cenk ederek geçer.
avrupa,okyanusya ve kuzey amerika'da isen; keyfe keder paşalar gibi insanca yaşayarak, keşfederek ve eğlenerek geçer.

bizde bu talih varken avrupa'da romanya'da roman, görüleceği üzere kimlik bile vermiyor hatta ikincu sınıf insan olarak görüyor, amerika'da kızılderili, okyanusya'da aborjin oluruz çöle sürgün ederler.*

büyük umutlarla başlar, arayışlarla sürer ve büyük pişmanlıklarla sona erer.

adam gibi.

ben bir günü nasıl yaşayacağımı çözmekle meşgul ediyorum kendimi. ömür falan öyle detay sorgularsam sıyırırım herhalde.

çevremdeki ruh emicilerinden kurtulup hayatına kendin yön vererek.

yaşıyormuş gibi yaparak.

bir ömrün nasıl yaşanması gerektiğini sadece ölmek üzereyken bilebiliriz.

üzerine kitaplar yazdıran ama kesin bir doğrusu olmayan konu. herkes kendi doğrusunu arıyor sanırım

çalışmak için mi yaşıyoruz yoksa yaşamak için mi çalışıyoruz.

yeni türkiyede bir ömür nasıl yaşanamaz olarak değiştirilmesi gereken başlık

kesinlikle bilmediğim soru yıllardır tc de yaşayan bir insanım yaşamak nedir ben nereden bilebilirim. bilen de anlatmasın üzülmeyim gün ortasında şimdi.

bildiğim tek şey hiçbir şey bilmediğimdir, sözünün ardından, aslında hayatın bir sistematiği olmadığını da söyleyebilirim. hayat, sizsiniz. kimsenin nasıl yaşamanız gerektiğini söylemesine izin vermeyin.

7 yaşından itibaren okula başlayıp herkesi aynı sistemle 12 yıl okutup sonrasında üni. için 1 sene, kazandıktan sonra hazılığı da eklersen 6 sene sonra üni mezunu olup kpss den atanmayı beklerken yaş 26 lılara dayanmış olduktan sonra zar zor bir iş sahibi olup düzenini kurduktan sonra (yaş 28-29) evlilik hazılıkları derken zaten ortalama yaşlara göre ömrünün yarısı bir iş sahibi olmakla geçiyor evlen çocuk sahibi ol zamanın nasıl geçtiğini anlamadan yaş 50 lilere dayanmış yolun sonlarına doğru giderken hadi biraz daha geçti emekli oldun torun sahibi oldun tabi çocukların evliliği onları büyütmek de cabası, zaten ömrün nasıl geçtiğini anlamadan edebi hayata geçiyorsun. genel olarak hayat bu. senin yaşayışın her ne olursa olsun yolun sonu her zaman belli o yüzden kalp kırmadan kimseyi incitmeden yaşam sürmek en iyisi en azından arkandan iyi bilirdik cümlesini içten söyleyen insanların olması hepimizin yaranına. bence hakkın bize verdiklerine şükredip her ne olursa olsun doğru yoldan şaşmadan, bu hayatta ekip öteki dünyada biçmek için çabalamaktır. ömrün nasıl geçtiğine değilde nasıl değerlendirdiğimiz önemli.

nasıl mı, ne için mi diye soruyla karşılık verilesi soru. zor olduğu aşikardır ve öylesine bir yaşamak süregelendir. aslında işin özünde yaşayamamak yatar.