bireysel silahlanma

silah lobisi, silah baronları ve silah tüccarlarını sevindirir ancak. öyle bir silahlanır hale geldiler ki ülkede her gün tavuk boğazlar gibi adam öldürülüyor.

2 silah, 3 tane de pompalı tüfeğim var. ee hem karadenizliyim hem silahların hastasıyız. tabi durduk yere kimseye sıkmayız ama kaşınan olursa gereğini yaparız. türkiye gibi sokakları ipsiz sapsız, tinerci kaynayan bir ülkede silahsız gezmek bir insanın yapabileceği en büyük hatadır. türkiye de yaşıyorsan iyi kötü 1 tane silahın olacak. burası medeniyetin girmediği topraklar.. efendilik arayan hollanda'ya gitsin.

temel özgürlüklerden sayılması gereken durum. ''herkes birbirini öldüğreeceek!!! silahlar imha ediğlsin'' diyen hümanistler midemi bulandırıyor. silah edinmenin kanunen zor hale getirilmesi ancak kanuna uymayan adamların işine gelir. illegal adam her türlü o silaha erişim sağlar zaten. sen vatandaşını korumayıp üzerine kendini korumasına da hoop kanun var minvalinde ifadeyle karşı çıkarsan o vatandaşı kurbanlık koyuna çevirirsin. tabii bu söylediklerimin hepsi atlantik ortasındaki muz cumhuriyetinde oluyor yanlış anlaşılmasın.

ülkemizde temel özgürlüklerden sayılmaması gereken durum.

bazı yazarlarımız farklı ülkelerden bağlanıyor sanırım. bu ülkede bireysel silahlanma kadar tehlikeli pek az şey var diyeceğim de epey çok şey var. ancak, bireysel silahlanma gerçekten de en tehlikelilerinden biridir. evet isteyen elbette el altından temin eder ancak bunun yasal olup rahatça alınabilir olmasıyla el altından temin edilmesi aynı şey midir gerçekten romalılar, soruyorum size?

bu ülkede bireysel silahlanma demek cinayetlerin bir anda aşırı düzeyde artması demektir. hemen her gün trafikte birilerinin birbirine silah doğrultması, birinin birini vurması, toplu ölümler demektir. el altından temin edildiği hâlde silahlı olaylar oldukça fazlayken legal ve herkesin ulaşabileceği bir şey hâline geldiğinde durum çok daha vahim bir hâl alacaktır.

tv dizilerimizin, mafyacılık sevdamızın durumu ortadayken bunu yapmak ülkeye, onun insanına ihanet etmek olur.

silah apayrı bir dünyadır.
çoğu kimsenin hiç birşey bilmediği bir dünya.
bulundurması ayrı, taşıması ayrı kurallara bağlıdır.
kullanması ise bambaşka bir dünya.
öyle filmlerde görüldüğü gibi çek belinden patır patır adam vur...
yok öyle bir dünya.

eğer onu ne zaman, nerde, nasıl, hangi ölçüde kullanacağını bilmezsen ki yukarıda da söyledim çoğu bilmiyor , başına bela olmaktan başka bir işe yaramaz silah ...

türkiye gibi geri kalmış ülkede iyi kötü herkesin 1 tane silahı olması lazım. burası medeniyetin ve hukuğun uğramadığı topraklar sonuçta.

bu ülkede kanunlar var. silahı her önüne gelen öyle alamıyor, almak için belli nedenler gerekiyor. illegal yollarla alanlar da, her gün haberlere konu oluyor. illegal yollardan alanların ağır cezalar alması gerekiyor.

bu başlık altında silah almayın diyenlere siz kanmayın. onlar genelde torpil sesinden bile korkan kişiler oluyor. ya arkadaşlar burası norveç, danimarka, hollanda değil ki!! her gün sokakta niye baktın diye insan bıçaklanıyor bilmem anlatabildim mi.. sokaklar adeta potansiyel katil kaynıyor. onlarca suçu olup aramızda cirit atanlar var. az çok paranız varsa silaha yatırım yapmanız son derece kaçınılmazdır. ruhsat işi sıkıntı olduğundan yakalanmamak için dikkatli olmalısınız. silahım var diye de sürekli agresif olup, kavgacı olmayın oda başınıza iş açar.

bu ülkede, bireysel silahlanma akabinde toplu katliam.
coğrafya öğretmeninin onlarca kuşu katlettiği coğrafyadan bahsediyoruz.

kesinlikle kolaylaştırılmalıdır.
illegal isteyen zaten gecesinde buluyor ama resmî olarak almak isteyene çin içkencesi çektiriyorlar.
herkeste silah olursa ilk dalga doğal seleksiyona gider ve sonra toplumda güven ve huzur bir nebze artar.

bizim gibi öfke kontrol sorunları yaşayan insanların yoğunlukta olduğu ülkelerin geçmemesi gereken uygulamadır. birçok ruhsat almaya hak kazanan kişi bu yüzden silah almamaktayken, silahı show amaçlı kullanan insanların cebine silah koymak faciaya sebep olabilir. izin verilmemekle birlikte illegal yolların da önü tıkanmalıdır.

genel olarak karşı olduğum konu. magandalar az geliyordu zaten.

yalnızca tank ağırlığında bir kitaplıkla yapılması gereken eylemdir.

türkiyede de olmasını 4 gözle beklediğim şeydir. umarım yasallaştırılır.

parası olanlar ilk önce silaha yatırım yapsın yaşadığımız coğrafya dünyanın en tehlikeli insanlarını barındırıyor. ayrıca şu silahlanmaya karşı çıkanlar herkes birbirini öldürür safsatasını bir kenara bıraksın. silahı olan adam öyle yolda bana yan baktı diye kimseyi vurmaz. bide ruhsat olayına takılmayın sokakta silahı olan hangi adamda ruhsat var sanki. burda iş tamamen sizde bitiyor. silahı nerede taşıyıp taşımayacağınızı çok iyi bileceksiniz.

aklıma 'arınma gecesi' filmini getirdi. korkunç olurdu.

herkes abd yi bu konuda örnek gösteriyor ancak abd de bu hak teee abd iç savaşı sırasında verilmiş anayasal bir hak ve önüne gelen de gidip alamıyor. misal hüküm giymiş kişilerin böyle bir hakkı yok. detayları bilmiyorum diğer şartlar hakkında.

bunun bizim ülkemizde olması durumunda neler olacağını düşünmek dahi istemiyorum. trafikte tartışma yaşadığı kişileri çekip vuran, omuz attı diye adam öldüren, karısı rüyasında kendisini aldattı diye namusunu (!) temizleyenlerle dolu bir ülkeyiz zira. olması mümkün değil de, bunu ciddi ciddi savunan kişilerin hangi gerekçelerle istediklerini çok merak ediyorum.

her toplumun kendi tecrübeleri var. bir yerde hak olan şey bir başka yerde eğreti durabilir. bazıları bunu çok ilkel buluyor fakat abd'deki bireysel silahlanma hakkını tarihsel bağlamdan koparmamak lazım. abd tiranlığa karşı kurulmuş bir ülke. yönetim şeklinden başkanına, beyaz sarayından eyalet haklarına kadar her şey tiranlık korkusuyla şekillenmiş bir ülke. 18. asırda bugünkünden çok farklı agrarian bir toplum olan abd'de, silahlanma hakkı her bir özgür çiftçinin gerektiği durumda kendini devletin tiranlığına karşı koruyacak bir mekanizma olarak düşünülmüştü. avrupa'nın serfleri ya da osmanlı'nın kulları olan köylülerin bu tarz bir hak talep edememesi ve günümüzde böyle bir talebin korkunç görülmesi bundandır. aynı şeyi abd'nin kırsalında yaşayan adama bugün bile anlatamazsınız.

şöyle bir senaryoya konudur. ahmet silah alır; bunu gören mehmet de silah alır. bu ikisinin silahlanmasından endişe duyan ferit de silah edinir.

her evde en az bir silahın mevcut olma olasılığına göre yasalar düzenlenir. sonra kendisine verilen yetkilerle polis ibrahim'i totosundan vurur. oysa ibrahim'de silah yoktur. sadece dur dediklerinde kulaklıkla en sevdiği parçayı dinlediği için işitmemiştir.

dersen ki polise yetki vermeyelim. o vakit ahmet, mehmet ve ferit seni her köşede ağlatır.

yaşadığım toplumdan kendimi ve ailemi korumak için desteklediğim olay.