birisi size hoşunuza gitmeyen bir şey söylerse

tepkiniz ne olur?
aynı şekilde karşılık mı verirsiniz?
sessiz mı kalırsınız?
yoksa vermeniz gereken tam cevabı eve dönerken yolda mı düşünürsünüz?
bunların hepsinden yapmışlığım var. bugün düşündüğümde en makul olanın sessiz kalmak olduğunu biliyorum. çünkü bana o kişiyle uğraşacak kadar para ödemiyorlar.

milletin ağzı torba değil ki büzesin diye bir atasözü var. yani insanlar hep konuşur, hep konuşacaklar. ağzı olan konuşuyor, her konuşana cevap verecek olsam enerji kalmaz bende.
zaten çok yorucu, üstelik cevap versen yerine ulaşacağı da muamma.
ben genelde tepkisiz kalmayı seçiyorum, ha çok sinirime dokunmuşsa sadece ters ters bakarım. bu da yeterli oluyor zaten.

gücüm yeterse döverim ama bir buçuk metre boyum olduğu için en kötü bakışımı atar muhatap olmam.

hoşumuza gitmeyen şeyden kasıt ne aslında, küfür mü ediyor yoksa gerçekten bizi eleştirip aslında doğru olanı mı söylüyor.?

tam olarak bu ruh haline bürünüyorum;

rencide edici birseyse bozuntuya vermem . ıkinci kez söylemesini beklerim.ikincide uyaririm.zaten 3.yü söylerse kavga etmek istiyodur.velev ki söylerse hic beklemeden dalarim.

sözlükte oldu bu bana.
1 yıla yakın süredir sadece 2 kez dm.den oldu. ''sadece'' dedim diye yetmemiş galiba manasına da gelmesin, aslında fazla bile de, genel ortalamanın altındadır herhalde diye düşündüm.

1 kez sinkaflı küfür etti 1 yazar,
başka bir yazar da yazdığımın manasını idrak etmeden aşağılayıcı ifadeler kullandı.
ikisiyle de tartışmadım, dm de sövmeyi geç, içimden bile sövmedim.
birbirimizle muhatap olmuyoruz. en güzeli.
unuttum ama muhtemelen engelli bile değiller bende.
rica ederim kontrol amaçlı da yazmasınlar tabii şimdi.aslkkjhjj.
uğraşamam ki.

genellikle dinlemiyorum. motor nöronlarım rölantide çalışıyor o aralarda. -ha -hı -hımm sesleri çıkartıyorum. bu saatten aonra kimseye sinirlenip, tartışmaya girmeye, kendimi anlatmaya ya da haklı çıkmaya yüreğim yok. birşeyler söylüyor ben ona bakarken, görüşüm kafasının içinden geçip ufka uzanıyor falan. sonra herkes yoluna gidiyor gerekli tepkileri alamayınca. bırakıyorum kendısını haklı, galip ve akıllı zannederek yaşasın

poker face beden diline sahipseniz düşünmemeniz gereken soru.

poker face demek, düşüncelerin ve duyguların dış dünyada algılanmaması için bilinçli olarak yönetilmesi demektir. o anda çok seviniyor, duygularınız patlama yaşıyor olabilir. ancak dış dünyanın bunu algılamasını istemezseniz, bunun yüzünüze ve bedeninize yansımasına izin vermezsiniz.

kimse özellikle böyle bir şeyi pek yapmaz. ama gün içinde hoşuma gitmeyen bir tanımlama, bir cümle, bir ifade duyarım, okurum ya da görürüm. vakit, ortam varsa sorar; tam olarak ne kast ettiğini anlamak isterim ya da tepki vermez, geçerim. onu işaretler daha sonra üstünde düşünmek üzere geriye atarım. sahildeki gece yürüyüşüm esnasında -yorumlamaya fırsatım olmayan başka bir çok şeyle birlikte- üstüne düşünür ve nasıl karşılayacağıma karar veririm.

birisi bana hoşuma gitmeyecek bir şey söylerse,
iki ihtimalden ötürü söylemiştir.

-birincisi; ben söyletmişimdir, izin vermişimdir, insan muamelesi yapıp değer vermişimdir, samimiyetime laubalilik ile karşılık verilmiştir. haddini aşmak ise onun problemidir.

-ikincisi ise, densizdir. ortada benim tarafımdan herhangi bir neden olmaksızın, kendi kendine kafasında senaryolar üretip düşman kesilmiştir. belki de hiç hoşlanmamıştır benden ya da hoşlanmıştır, her neyse. netice itibarıyla densizdir.

her ikisine de cevabım şudur ki,
kendinize neyi yakıştırıyorsanız öyle davranınız.

eğer çok kıymet veriyorsam ve yanlış anlaşıldığımı düşünuyorsam da asla açıklama yapmaktan gocunmam. durumu seviyeli bir şekilde izah ederim, yanlışım varsa gerekirse özür dilerim ve fazlaca uzatmadan karşımdakinin takdirine bırakırım. küs kalmayı tercih etmem.

bazen de vardır çekip gitmelerim, sırra kadem basmalarım, buhar olup uçmalarım. bu da sanıyorum çok değer verdiğimden ancak karşımdakinin ısrarla beni anlamak istemiyor oluşundandır. ne söylesem kar etmeyecekken ne söylesem kıymeti olabilir ki?

ben de yoluma giderim.

pek söylemezler ama söyleyen de mutlaka dostumdur. bende dostu olanın aynaya ihtiyacı yoktur desturu ile neden diye sorarım varsa geçerli bir açıklamam söylerim yoksa kulağıma küpe ederim.

kimin söylediği ve neden söylediği önemli olmakla birlikte o kadar da önemli biri değilse ona o hakkı ben verdiğim için kendime kızarım. ona da tabi. herkes duracağı yeri iyi bilecek.

ben saçını çekiyorum. devam ederse tükürüp kaçarım.

söylediğinin hoşuma gitmediğini ifade ederim. hala devam ederse ben de onun hoşuna gitmeyecek sözler söylerim.

şınav çekmeye başlarım.

genel bir ortamda söylendiyse hoşuma giden birşey düşünür nötralize ederim. yok doğrudan bana söylediyse önce getiri açar sipariş veririm;
2 dolu dolu yemek kaşığı tereyağı
2 su bardağı irmik
1,5 su bardağı şeker (çok şekerli sevmeyenler 1’e kadar indirebilirsiniz. )
2 su bardağı su...

ardından 112yi ararım.

(bkz: 46c sahibiyim, yatarım yok.)

nedense kimse yazmamış. döverim.

biraz duygusallaşırım ve yatağıma yüz üstü uzanıp hüngür hüngür ağlarım.