1.
nilüfer karal tarafından çekilen kısa film; senaryosu da aynı isim tarafından yazılmış ve 2019 yılında yayınlanmıştır.

anne ve babasını kaybeden 19 yaşındaki bir genç kızın ruhsal açıdan boşluğa düşmesi ve anılarını düşünerek onları geri getirme çabası konu ediniliyor.
siyah beyaz çekilmiş bir kısa filmdi, konuya ilişkin düşündürücü bir detay olduğunu düşünüyorum, sevdiklerini yitiren birinin hayatında renk kalmadığını hatırlatan bir seçimdi.
genç kız hayatına devam ediyor gibi görünse de aslında düştüğü boşlukta debelenir gibiydi, her yerde yitirileni araması, yemek yerken bile üzgün olması, albümlere bakıp onlara dair anıları yeniden yaşamak istemesi, mezar olduklarını reddedip mezarlığa gitmesi, boşlukta olduğunu gösteren bazı durumlardandı.
görsel açıdan iyi bulduğum bir kısa film oldu, yas olgusunun ve boşluk duygusunun daha derin ve sinematik tarzda anlatılmasını dilerdim.
hayatın güzel tarafları olduğu kadar yıkıcı taraflarının da olduğu, değiştirilemez bir gerçek.
kaybı karşılama biçimi kişinin iç dünyasını da dış dünyasını da mutlak şekilde etkileyecektir, kaybı yaşama biçimimiz ise boşluğa düşüp düşmeme ihtimâlini etkiliyor, kabullenip yola devam edersen boşluğa düşmüş olsan bile o boşluktan çıkmak daha kolay olacak, kısa sürecektir, ama kabullenmek ne kadar uzun sürerse düştüğün boşlukta kalma süren de o doğrultuda artacaktır.
boşluğa düştüğümüz zamanlar olacaktır, ama o boşluktan çıkmak da bizim elimizde, bizi bizden başkası kurtaramaz hayatta.
filmin bendeki yansıması galiba bu kadar,
uzun uzun yazmışım, boşluğuma geldi. ^^

anne ve babasını kaybeden 19 yaşındaki bir genç kızın ruhsal açıdan boşluğa düşmesi ve anılarını düşünerek onları geri getirme çabası konu ediniliyor.
siyah beyaz çekilmiş bir kısa filmdi, konuya ilişkin düşündürücü bir detay olduğunu düşünüyorum, sevdiklerini yitiren birinin hayatında renk kalmadığını hatırlatan bir seçimdi.
genç kız hayatına devam ediyor gibi görünse de aslında düştüğü boşlukta debelenir gibiydi, her yerde yitirileni araması, yemek yerken bile üzgün olması, albümlere bakıp onlara dair anıları yeniden yaşamak istemesi, mezar olduklarını reddedip mezarlığa gitmesi, boşlukta olduğunu gösteren bazı durumlardandı.
görsel açıdan iyi bulduğum bir kısa film oldu, yas olgusunun ve boşluk duygusunun daha derin ve sinematik tarzda anlatılmasını dilerdim.
hayatın güzel tarafları olduğu kadar yıkıcı taraflarının da olduğu, değiştirilemez bir gerçek.
kaybı karşılama biçimi kişinin iç dünyasını da dış dünyasını da mutlak şekilde etkileyecektir, kaybı yaşama biçimimiz ise boşluğa düşüp düşmeme ihtimâlini etkiliyor, kabullenip yola devam edersen boşluğa düşmüş olsan bile o boşluktan çıkmak daha kolay olacak, kısa sürecektir, ama kabullenmek ne kadar uzun sürerse düştüğün boşlukta kalma süren de o doğrultuda artacaktır.
boşluğa düştüğümüz zamanlar olacaktır, ama o boşluktan çıkmak da bizim elimizde, bizi bizden başkası kurtaramaz hayatta.
filmin bendeki yansıması galiba bu kadar,
uzun uzun yazmışım, boşluğuma geldi. ^^
devamını gör...
"boşluk (kısa film)" ile benzer başlıklar
boşluk
66