bu yaşa kadar öğrendiğim

kim kazanamazsa bu dünyada bir ekmek parası
dostunun yüz karası düşmanın makarası
akif.
bence boş her şey bomboş değmez.
insan bilinçli olduğu için işte çalışıyor okuyor çabalıyor.
okulu işi bomboş .
aşkı güzel geçici, cinselliği boş.

âvâzeyi bu 'âleme dâvûd gibi sal
bâkî kalan bu kubbede bir hoş sadâ imiş.

tek bir şey öğrendim; öğrendiğim her şey genel geçer...

önemli konularda insanlarla tartışmaya değmez.

"ben hiç anlamam o işlerden ya" deyip geçeceksin çok iyi anlasan da.

en değer verdiğin insanların aslında sana hiç değer vermediklerini...

bir dizi filmde geçen bir replikte, anlatılan şeydir benim öğrendiğim.
daha doğrusu öğrendiklerim içerisinde beni en çok yaralayan, belki de farkında olmamı sağlayan bir anlatı bu. şöyle bir düşününce bunu fark ettiğim zaman ki yaşadığım çaresizliğin, ruhsal çöküşün başka bir benzerini yaşamadım ben.

"nereye gidersen git başladığın yere dönersin sonunda. ve ne kadar değişirsen değiş nerede mutlu olduysan hep oraya çevirirsin başını"

kimileri için gayet anlamsız yada önemsiz bir söz olabilir ve bu son derece normaldir bana göre.
lakin bu cümle, içinden nasıl çıkacağımı bilmediğim ağır bir öğretidir benim için.