bugün kafamın içine sıçıldı

normalde hiç böyle bir başlık açacağımı düşünmezken
yemin ederim tam olarak bunu yaşadım
harika giden bir flört düzeyinin sonunda yine aynısını yaşadım şimdiki jenerasyonun kullandığı tabirle manyak derece ghostlandım. bu sefer hiçbir edebi yazı tanımıyla yazmayacağım bu satırları…
insanlar neden bu kadar sıkılgan ve huzursuz bir anlasam
nedir diyorum yani bu sıkılganlıkların
bu kaçak göçek tavırların sebebi nedir?
asla anlayamayacağım o vurgu kaçan kovalanır
hangi noktada elde edebiliyoruz peki bu süregelen versiyonlarda veya elde ettiğinizi anladığınız anda neden bırakıyorsunuz, uzaklaşıyorsunuz
böyle olmak gerekiyorsa ben reddediyorum ya bu işi
dominant olduğum gerekçesiyle mesafe koymak ne demek ya
üstelik bu neden gelip benim yüzüme söylenmiyor
ya buna mı takıldın minik fare diceksiniz de
takılmadım anlamlandıramıyorum
insanların çok güzel giden şeyleri berbat etme olayını
sorun seninle alakalı değil sen bak keyfine benle alakalı denmesi bana artık kusma hissi yaratıyor bilmiyorum anlatabiliyor muyum?
daha kaç sene aynısını yaşayacağım hiç bilmiyorum
daha kaç negatif enerji, kıskançlık ve kendini yetersiz hisseden insanları idare etmeye çalışmakla geçecek zamanım bilmiyorum. bu tarz insanlar yalnızlığınızda yüksek müsadeyle boğulun. huzurlu insanlarında huzurunu kaçırmayın sevgiler… (dip not; yalnızca kötü bir gün, kötü bir hayat değil.)

(bkz: evet tarafından)*