büyüklere ismiyle hitap etmek

bazen küçük çocuklarda da şahit olduğumuz bir durumdur.
el kadar çocuk 40 yaşındaki kişiye ismiyle hitap ediyor.

peki bundaki sorun nedir? hiçbir sorun yoktur. her cismin, canlının cansızın bir ismi vardır. insanların da sahip olduğu isim, o kişinin ismidir. neden resmî olmayan durumlarda başına sonuna sözcük eklemek zorundayız? neden bu saygı sözcüklerini kullanmak zorundayız? bu kullanılan veya kullanılmayan sözcükler ne zarar veriyor?

örneğin otuzlu yaşlardaki ben, elli yaşındaki kişiye mesela “ahmet nasılsın bugün” dediğimde ne zararı olabilir?
10 yaşındaki çocuk bana ismimle hitap ederse benim ne zararım olabilir ki?

bazen detaylarla boğuşurken asıl konuyu kaybediyoruz hissine kapılıyorum.

sülanenin en yaşlı ve tontiş kişisine yapılabilecek eylem.

benim gibi abla, teyze, amca demeyi sevmeyenler için hanım ve bey eklentisiyle isim söylemek daha kolay. samimiyetsiz ve hatta kaba bulunmayı göze alırsanız tavsiye ederim zira epey bir eleştiri yağmuruna tutulacaksınız. yıllar geçtikçe herkes alışıyor neyseki.

ismiyle hitap edilmeyecekse o ismin konulmasının anlamı nedir ki ?
sadece türkiyede anormal olan davranıştır.

hitap edilmeden çok 12 13 yaşlarında ergenliğe yeni girmiş arkadaşlarımızın kankammışçasına laubali davranması rahatsız edicidir.

büyüklere direk ismiyle hitap saygısızlıktır.
büyüklere ismin yanında abi, abla, amca, teyze, yerine göre dayı denmesi uygundur. tabi isimden sonra hanım, bey gibi hitaplarda denilenilir mahsuru yoktur.
bizim kültürümüzde tecrübeye saygı vardır. atamıza saygı vardır. anne, babamıza nasıl ismiyle hitap etmiyor isek büyüklerimizin hayat tecrübesine saygı çerçevesinde olan hitaplarda bulunmalıyız. bu incelik başka kültürlerde olmayabilir, bu bizim kendi kültürümüze sahip çıkmayacağımız anlamına gelmez.

ha ben benden küçüklerin abi filan demesini beklemiyorum, direk ismimle hitap edebilirler ya da öyle rahat ediyorlarsa abi de diyebilirler. benim için fark etmez.

hakan ural' ın instagram paylaşımında gördüğüm ve güldüĝüm olaydır.
küçücük kız babasına hakan bak diyor. hahahahahah.

etimolojik olursak doğu dillerinde sık olan bir durumdur. batı dillerinde genel olarak ünvanlar ad yerine kullanılmaz, ad ya yalnız ya da ünvanla beraber kullanılır. amcası tom için sadece "amca" demez ya ismiyle beraber kullanır ya da sadece ismini kullanır. çünkü amca olmanın üstün bir meziyet olup o kişiye özel yakıştırmaca olmadığını bilir, ismi var bu insanın neden kullanmasın. türkiye'de ise akrabalık ilişkisi/derecesi, statünüz-mesleğiniz sizin kim olduğunuzdan daha önemli olduğu için böyle hitap edilirsiniz. öyle ki soyadı bile ne zaman çıkmış, şunun bunun oğlu şucu bucu olarak isimlendiriliyormuş insanlar ülkemizde yüzyıllarca.

özellikle diziler de üvey anne babaya ismiyle hitap ederler ve bu da hiç hoş değil .o diziyi milyon kişi izliyo çocuklarda dahil örnek bir davranış sergileyeceginize ördek oluyorsunuz.

saygı hak edilene duyulur. yaşı büyük herkes saygı haketmiyor
ayrıca ne alaka ismiyle hitap edince saygısızlık olması. ismi zaten.

edit büdüt: siz istiyorsunuz herkese abla abi denilsin de, ne münasebet . konuşma resmiyse ya da tanımıyorsa hanım, bey der biter zaten

çalıştığım şirkette, plazacılıktan mıdır nedir, benden on beş yaş büyük insanlar adıyla hitap etmemi istiyor hep. siz deyince de “ya ne sizi?” falan diyorlar. kardeşim biz yozgat terbiyesi almışız*, anla işte yakışmaz bize böyle laubalilikler.

sadece yeni konuşmayı çözmüş çocuklara çok yakışıyor. diğerlerine için hiç yakışmıyor.

ikinci sınıf amerikan filminde mısır gevreğini yiyen gamsız bir ergen olmadığım için yapmadığım şeydir.

senden 30 saniye önce doğan ikizin bile olsa, büyük büyüktür.

kültür farkı pişkin olmaya sebep değil.