cennet

sonsuza kadar nasıl süper zevkli ve eğlenceli kalabileceğini merak ediyorum burasının.

bir kere mekanikleri nasıl? her istediğimiz şey oluyor mu anında?

mesela 2 tur call of duty atayım dedim, önümde hop diye playstation, hd tv, ses sistemi falan mı beliriyor? benim gibi gamer arkadaşlardan oluşan bir cennet network'e bağlanıp direk oyuna giriyor muyum?

yoksa gidip bir yerden teslim mi almam gerekiyor? bu işlere bakan malzeme ofisi görevlisi bir melek mi var? ondan mı alıyoruz yani?

ya da davul çalmak istediğim, bir custom tama rockstar seti direk maddeleşiyor mu ortamda? akoru falan yapılmış? yoksa setup'ı kurmak bize mi ait?

peki dünyada sahip olmadığım yeteneklere de sahip olabiliyor muyum?

diyelim canım tank kullanmak istedi.

diledik ve bir m1a1 abrahams muharebe tankı önümüzde belirdi.

direk olarak "tank nasıl kullanılır v2.1" isimli program beynime matrix gibi yükleniyor mu?

bi de sonsuza kadar zevk sefa muabbeti var ki bunu hiç anlayamıyorum.

hadi diyelim ki cennette 10.000 sene kaldım, uyuşturucusundan içkisine, oyunundan muabbetine, rakısından bungee jumping'ine her şeyi, bilinen tüm eğlenceleri yaşadım.

tüm kitapları okudum, tüm filmleri izledim.

e sonra nolucak?

sadece sonsuz varolma durumu insanı sıkar, bitmesini isterim. ruhumun yok olmasını isterim.

bir diğer nokta da gerçek olmayan şeyler. mesela kafama esti ışın kılıcı ve force'a hükmetmeyi, ortamlarda jedi gibi gezmeyi istedim. oluyor mu?

bir de dünyada olan şeyleri takip etmeye izin var mı?

diyelim george r. r. martin'in yeni kitabı çıktı, okuyabiliyor muyuz bunu?

bir sürü loop hole var içinde.

gerçi eğlence anlayışı "bal akan ırmak" olan bir mekandan orjinallik beklemek biraz saçma.

ama insan merak etmeden de edemiyor işte.

şaraplar, huriler, sonsuz eğlence... pavyon gibi.
tabi inanana saygım sonsuz.

kimi teolojik düşünürlerce hayata yüklenen anlam.
fakir fukaranın güvencesi.

“fakirler bir gün cennetin olmadığını öğrenirse, bu dünyayı idare edemeyiz.”
lord jacob rothschild.

en büyük gayem orayı hak ederek rabbime gitmek.

kalpten geçen her niyet kişinin yaptığı cennettir

inanılmasının değil inanılmamasının yoksulluktan olduğunu düşündüğüm mekan. insan kendine ebediyen mutlu olmayı yakıştırmadığı için inanmaz. yani yıllardır süren yoksul-cennet muhabbeti inananlar için değil belki inanmayanlar için geçerlidir.

yok olmak isteyenler için cehennem.

cennetin sunduğu hediyeler dışında bizi ikna eden tek noktası yok olmayacağımızı söylemesi. tüm dürtülerimle sonsuza kadar yaşamak istiyorum ancak biliyorum ki bu yine dürtüsel bir tepki. eğer başka bir boyut varsa o boyut bizimle kurduğu dili bizim üzerimizden kuruyor. bu da var olmaya devam edeceksine dönüşüyor. eğer öteki dünya varsa muhtemelen cenneti bize farklı bir şekilde anlatacak çünkü artık bu boyuttaki algılamalarımız geçersiz olacak. bu da umarım tatlı bir uykudur. yok eğer gerçekten tanrının boyutu da buradaki kodlardan ibaretse gerçekten kendisinin pek bir numarası yok. zevk tacirliğinden başka.

keşke bira nehirleri de olsa.

olmayan yer.

ancak olsaydı da, kitap, müzik, oyun, dizi, film gibi, dünyadaki yapımlara ulaşabiliyorsak, bu yeterlidir.

sonsuza kadar "bal akan ırmak" gibi saçma sapan şeylere gerek yok.

72 bakire de sizin olsun. hiiiiç gerek yok. bana tahsis edilmiş, köle benzeri huri de istemiyorum.

göl kenarında bir ev. 100.000 kitaplık bir kütüphane. güzel bi bilgisayar.

günde bir şişe de 70'lik kaliteli bir içki.

arada da istediğim zaman superman gibi uçabileceğim bir güç yeterli.

(bkz: huzur)

siya siyabend'in en güzel şarkısı.

arapça cnn kelime kökünden gelen. 'saklı bahçe' manasında. kuranda muhatablarına anlatılan yer. çoğu inanca göre bu dünyada olmayan yer. halbuki kuranın anlatımına göre yeryüzünde olan bahçe. daha önce hiç görülmemiş güzellikte bir bahçe olmasından dolayı cennet denmiş. çöl sıcağında susuz bir insan için cennet 'birazcık gölge ve soğuk sudur'.

sevdiğinin göz bebeğinde saklı kalmış bir bahçe.

inşallah orada burgerking vardır. günde 3 öğün smokehouse yiyeceğim.

islamiyetin yayıldığı coğrafya: çöl, kurak, su yok
islamiyete göre cennet: şelale, ırmaklar

kimine huri kimine nuri düştüğü inanılan yer.

dünyadaki buruk mutlulukları , kursağımızda kalan hevesleri burukluk çekmeden ,yarım kalmadan dibine kadar yaşayacağımız yer.
( eğer cenneti hakettiysek)

daha önce bu fikrin, bir beyin egzersizi olarak bile mümkün olmadığını, cehennem olduğu sürece, birileri ızdırap çekerken mutlak mutluluğun imkansızlığını yazmıştım. günahkar torunu sonsuza kadar cayır cayır yakılırken cennette mutlu olması gereken büyükanne gibi.

buna cevap olarak onlara sevdikleri günahkarların unutturulacağını, ya da öyle bir toruna olan sevginin silineceğini söyleyen oldu. açıkçası kim bu şekilde kişiliği ve anıları yok edilerek, matrix'deki hain gibi, cennete gitmek ister bilmiyorum. kaldı ki böyle bir mutluluğu eroinde de bulabilirsin çevren ve karakterinden geçeceksen.

dün arkadaşlarla tartıştığımız ikinci bir meseleyi de aktarmak istiyorum:
cehennem olmasa bile, cennet hayatın asimetrisi nedeniyle olanaksızdır. insanlar aynı zamanda ölmüyorlar. titanik filmindeki rose'u ele alalım: kendisi caprio'nun karakterina aşık ama ondan 87 sene sonra ölmüş. hayatı boyunca gerçek aşkını unutamamış. ama bu sırada başkasını sevmiş, evlenmiş, çocuk, torun sahibi olmuş

şimdi hem kocası, hem büyük aşkı cennette onu bekliyor, rose ölünce kocası "hayatımn gülü hoşgeldin" diyor, adam bir ömür geçirmiş, sevmiş, hayatını adamış sonuçta. rose "pardon martin, benim asıl aşkım burada, onunla olacağım" diyor. şimdi kocası nasıl sonsuz mutluluğa erecek? adam cennete gitmiş ve karısı başkasıyla. bu mu cennet?

ya da yine, aşkını unuttur, anılarını sil, önemsizleştir, onu o yapan şeyleri yoket. bu mu cennet?

bir (bkz: ahmet enes) şarkısı.
sözleri bu şekilde:

hani fani bu hayat, ümit bağlayamam
olmadı diye oturup ağlayamam
gönlü geniş olan sükutu öğrensin
sevgimi yok yere ele bağlayamam
gelir mi diye hayallere sığınamam
kemale eren kendinden versin
sevdim, kaç kere bilemem
yaşadım, yok inkar edemem
bıktım, senle baş edemem ben
zaman öyle de geçiyor
hayat böyle de bitiyor
ama umudum cennetten
ben dalkavuk olanı hizaya getiremem
sorma bana ben görünmezi göremem
merak eden kendine yönelsin
boş yere kimseyi oyalayıp üzemem
geçici şeylere heves edip üzülemem
fikrim, hevesimi alt etsin
sevdim, kaç kere bilemem
yaşadım, yok inkar edemem
bıktım, senle baş edemem ben
zaman öyle de geçiyor
hayat böyle de bitiyor
ama umudum cennetten
ben gözü görmeyene resim gösteremem
değerimi bilmeze değer öğretemem
o önce, e haddini öğrensin
biten sevgiye imrenip özenemem
boş sözü duyup düstur edinemem
eden, kendine ah etsin
bildim, lakin söylemem
gördüm, ama izah edemem
dünya, senle baş edemem ben
zaman, öyle de geçecek
hayat, böyle de bitecek
e bitsin, umudum cennetten
sevdim, kaç kere bilemem
yaşadım, yok inkar edemem
bıktım, senle baş edemem ben
zaman, öyle de geçiyor
hayat, böyle de bitiyor
ama umudum cennetten

annemin ismi desem.