çocuğu sevgi yerine disiplinle yetiştirmek gerektiği gerçeği

çocuğu bizim toplumda olduğu gibi şap şup öpüp, ay ben seni yerim, anneeem, babaam vb. ifadelerle sürekli sevgi sözcüklerine boğmak yerine, daha asker, daha disiplinli, duygusal olarak güçlü yetiştirmenin daha sağlıklı olduğu düşüncesidir.

disiplin ve ciddiyet çocuğun karakteri olmalı.
çocuğu sevgiye boğmak hiç doğru değil..
sınır tanımaz, hadsiz, şımarık veledleri yaratan işte ülkemizdeki çocuğa fazla taviz veren, çocuğu hiç üzmeyecek kadar pimpirikli olma hastalığıdır..

y kuşağı çocuk yetiştirme konusunda çok bilmişlik taslıyor ama sonuçlar çok hazin.

tek başına sevgi eksikliğinin gelişme geriliğinin sebeplerinden biri olduğununun literatür bilgisi olduğunu bilmediği gibi muhtemel mevcut duygudurum düzensizliğinin temelinde çocukluğunda yatan problemler çıkabileceğinden haberdar olması gereken zihnin ürünü olabilecek tespit.

çocuğunuzu sevgiye boğun.
çocuğunuza iyi bir anne baba olun.
çocuğunuza fedakar olun.

ama işte çocukla çocuk olmak yerine doğru bir ebeveyn rolü üstlenin. düşmesine izin verin ama onu düştüğü yerde azarlamak yerine durduğu yerden kaldırıp tekrar düşmesine izin vermeyin.

işte bunlar hep ehliyet gerektiren işler.

iki uçda da gezmek saçmalık. ne gerekiyorsa ona göre dengeli bi şekilde evlat yetiştirmek lazım.

bir türlü hayatında dengeyi bulamayanların hezeyan tavırlarından birisi daha.
sevgi de, disiplin de bir arada olabilen olgular.

sevgi herşeyi halleder.

sevgi diyorum.

seven insan yetiştirelim.

çocuğa 5s uygulanmalıdır.

ayıkla temizle düzenle standartlaştır disipline et

şu ülkeyi toparlayın acil.
nezaket disiplin ve sabır ile 30 sene sonra 2000li yılların başına geri dönebiliriz gibi düşünüyorum