çocukları kısıtlamak

aile dedi ki: biz seni koruduk büyüyene kadar
çocuk: siz beni değil korkularınızı korudunuz dedi

her şeyde olduğu gibi denge gözetilirse iyi sonuçlar vereceğini düşünüyorum. diğer türlü iki uç seçim de sağlıksız olur.

valla kısıtlayın bir zahmet. ortalık terör estiren beyaz yaka şımarık veledlerinden geçilmiyor. neymiş efendim çocuk özgür bırakılacakmış. özgür bırak da davulcuya zurnacıya varacak bir kezzo, dızzo olsun.

kisitli beyinler yetismesine sebebiyet verir.

özgürlüklerinin bir diğer bireyin sınırları kadar olduğunu öğretmemiz lazım. tabi ki kısıtlayacağız, ne yani çocuk benim diye diğer insanların ağzına mı etmeli? kısıtlamaktan kastınız nedir? ders çalışacaksa oynadığı süreyi kısacağız, başkasını rahatsız edecekse sesini kısacağız ve kendi kararlarını verdiği yaşa kadar pek tabii ebeveynlik yapacağız. yoksa bu çocukların saygılı, sevgili ve çağdaş bir toplum bireyi olmasını çok bekleriz.

hangi yönden kısıtladığınız çok önemli.

önümüzdeki dönemlerde sorunlu bir jenerasyon bizi bekliyor maalesef. tamamı olmasa da çoğunluk 'sorun' kavramını karşılayacak gibi görünüyor.

kısıtlanmayan ya da daha doğrusu tamamen özgür bırakılan bu neslin en büyük iki problemi mutsuzluk ve doyumsuzluk olacaktır. bu iki büyük problemin ortaya çıkaracağı sonuçların başında agresiflik ve asosyallik gelecek. her şeyi elde ederek büyüyen nesli, büyüdüğünde mutlu etmenin ne kadar zor olacağı aşikar. distopyanın çeyrek asır sonra başlaması mümkün görünüyor. evet, bizler yokluğu ve varlığı tatmış bir kuşağız(x). bir şekilde hayatta kaldık. z kuşağı bunalımda. hayat onlar için yeni başlıyor. alfa için ölüm kalım mücadelesi olacak kendi donemleri.
çocukların yeteneklerini değil ama taleplerini, isteklerini, davranışlarını kısıtlayın. kontrolü öğrensin. kuralları tanısın.