coldplay

güzel parçaları olan ingiliz grubu. abd'liler sevmiyorlar ama bunları, onlara ''gay'' geliyormuş. hem homofobikler hem salaklar.

(bkz: paradise)
(bkz: viva la vida)
(bkz: yellow)

vokalinin sesi güzel soundu yumuşak ama buna karşın hiç bi suretle arka arkaya 3 şarkıdan fazlasını dinlemeye katlanamadığım ilginç grup. chris martin'in iiiiiiuuuu aaaa şeklindeki uzatmaları bir süre sonra kabak tadı veriyor, ve özellikle arabada dinliyorsanız cansız soundları yol gürültüsünün altında kaybolup gidiyor zamanla.

ayrıca viva la vida şarkısının ana melodisi joe satriani'nin if i could fly şarkısın orta kısmındaki melodinin birebir kopyasıdır. kasten yaptıkarını sanmıyorum ama yine de araklanmış şarkılar listesine dahil ediliyor.

zaman içinde kendilerine has talk'ların, speed of sound'ların, god put a smile upon your face'lerin yer aldığı sound'dan renkli, cümbüşlü, rihanna çakması paradise, hymn for the weekend sound'una kaydılar. enteresan tabii, son dönem müzikleri daha sağlam olsa da başlarda daha içtendiler. benim de tercihim içtenlikten yana. mylo xyloto'dan beri popüler kültür pazarlıyor beyefendiler. ne yazık ki her tarafa renkli boyalar, tozlar sıkmakla güzelleşmiyor dünya. hiçbir şarkıları da bir "talk" olamayacak.

ah ah fransız devrimi teması ne de şanlı ve güzeldi. bir yerde denk getirirsem chris martin ceketi çakacağım.

ne yazık ki pek ağlak şarkılar yaptığı için katlalamadığım grup.

dream tv'de çok çıkarlardı, hâlâ çok çıkıyorlar mı bilmiyorum.

hayatımın farklı dönemlerinde farklı albümlerini dinlediğim grup. en sevdiğim grup değil en iyi grup zaten değil ama ben kendilerine has bir dinamikleri olduğunu düşünenlerdenim. dinamik kelimesinden kastım türler arasında kaysalar da bir şekilde coldplay albümü olduklarını hissettirmeleri.

ilk albümleri ‘parachutes’ amatör de olsa -belki de amatör olduklarından- duyguyu hissedebileceğiniz güzel bir alternatif akustik albümdür.
sonrasında ‘a rush of blood to the head’ albümünde alternatif müzikle devam ederek -bence- kendilerini aşmışlardır ve dünya genelinde de popülerlik kazanmışlardır.
x&y albümünde artık aynı tarzda takılı kalmalarından biraz da phil harvey’in (grubun 5. kişisi denilen menajerleri) ayrılığından olsa gerek kendilerini tekrar etmişlerdir ve çok ağır eleştiriler almışlardır. yine de albümde fix you, speed of sound gibi güzel şarkılar barındırır.
bu dönemden sonra ünlü yapımcı brian eno ile çalışıp yeni bir şeyler bulmaya çalışmış ve soundlarını farklı yönlere doğru geliştirerek ‘viva la vida or death and all his friends’ albümlerini çıkartmışlardır. albüm kapağından sözlerine hem tarihi hem de suya sabuna dokunan bir hava hakimdir bu albüme.
‘mylo xyloto’ önceki albümlere nazaran çok daha renkli, enerjik ve elektroniğe kayan bir albümdür.
bu albüm ve sonrası coldplay ilk 4 albümünden farklı yöne ilerler. daha renkli, daha elektronik- pop müziğe kaçan şarkılar yaparlar. bu renklilik arasında bir istisna ise 2014 çıkışlı ‘ghost stories’tir. albüm chris martin’in boşanma sonrası yaşadıklarından etkilendiğinden daha karamsar şarkılara sahiptir, yine de hayranlar tarafından pek sevilmez.
son albümleri ‘everyday life’ ise eski hallerine dönmeye çalışıp yapamadıkları oryantalist esintilerin bulunduğu bir albüm. bence en güzel noktası lansmanının ürdün’de yapılıp ve canlı olarak youtube da paylaşılması.

son olarak coldplayin her ne kadar eskisi gibi olmadığı çok açık olsa da chris martin sesi ve sempatikliği için bile dinleyebilirim ben. ayrıca dinlerken arka arkaya çok fazla dinleyip tüketmenizi tavsiye etmiyorum. yaparsanız yumuşak vokal sesinden sıkılmanız çok kolay çünkü. onun yerine albüm albüm dinlemek hem moda girmenizi hem de sıkılmamanızı sağlar.

vursalar dinlemem dediğim nadir gruplardandır aynı zamanda.

(bkz: parachutes) ile (bkz: mylo xyloto) arasındaki dönemde efsane albümler kaydeden fakat mylo xyloto denen garabet ile kestane olmuş grup. parachutes de a rush of blood to the head de müthiş albümlerdi. sonrasında gelen x&y ve viva la vida da öyle. ama ne zamanki o mylo xyloto çıktı, ilk albümde verdikleri (bkz: we never change) sözünü tutmamış oldular.

david bowie ile birlikte bu adamları dinlemekten asla usanmayacağım. tam hayalimdeki müziği yapıyorlar. coldplay'in son yıllarda farklı şeyler denemesi çok hoşuma gidiyor. ne var yani değiştilerse ben de değişirim onlarla birlikte.

sky full of stars adlı şarkısı efsanedir.

bi devlet kursam marşını clocks, hava kuvvetleri marşını viva la vida yaparım.

dile kolay, yukarıdakilere ilave trouble, yellow, scientist, in my place, paradise, dont panic, we never change, a rush of blood to the head diye uzayan liste.

tek bir grup için fazla sayıda güzel şarkıları var.

bir gün türkiye ye gelir misiniz diye beklemeyeceğim artık, ben gelecem konsere her neredeyse.

the scientist parçasına aşık olduğum grup. the wicker park filmine çok yakışıyor bu şarkı.

fix you isimli şarkısı bende unutulmaz bir hatıraya sahiptir. gerçekten tüm ruhuma işleyen bir parça

tüm şarkıları iyi olan grup. iyi bir coldplay dinleyiciyseniz , popüler olan şarkıları dışında da çok iyi şarkıları vardır.
(bkz: trouble)şarkısının introsu gayet iyidir.
(bkz: shiver) şarkısı rock soundu daha ağır basan iyi bir şarkısıdır.
(bkz: dont panic) klibi ve kendisi güzel olan şarkıdır.

müzikleri genellikle oldukça sakindir.pek de hareket ve enerji bulunmaz. bu nedenle dinlenmek ve aynı zamanda hayatın anlamını şöyle bir düşünmek istenen zamanlar için mükemmel bir tercih olabilir.
solistleri olan chris martin özellikle yellow'daki performansıyla sempatikliğini tepeden tırnağa hissettirmiştir bana.

2013 te bbc radio 6 anket sonuçlarına göre 'clocks' şarkıları son 10 yılın en iyi parçası seçilmişti.buradan

sevdiysem bıkana kadar aynı müziği dinleyen biri olarak aynı durumu coldplay için yaptım, siz yapmayın. bir kere tınısı çok hoş ve dinlendiren bir melodi var müziklerde. ama sanki hepsi birbirine benziyor, bazı nüanslarla sözleri değişiyor hissi yarattı bende.

dinler miyim? kesinlikle. düşünürken dinlemeye müsait bir altyapısı var çünkü. hayal kuruyorsun, hayatının zorluklarını düşünüyorsun, mutluluk tabloları yaratıyorsun kafanda fln... ama fazlası fazla. her gün bir doz yeterli arkadaşlar benden söylemesi.

çok güzel çoğu parçası birbirine benzeyen bir grup en güzeli paradice bence
mutluluk hali oluşuyor dinlerken ama nedense çok nadir dinliyorum şarkılarında bir şeyler eksik ama nedir bulamadım

oldukça güzel şarkıları olan ingiliz müzik grubu. the scientist, yellow, trouble favori parçalarım. özellikle the scientist'in konser kaydı müthiş.

dünya üzerindeki en güzel gruplardan biridir. aksini iddia edeni....